1 sierpnia 1944 r. do walki w stolicy przystąpiło ok. 40-50 tys. powstańców. Planowane na kilka dni - trwało ponad dwa miesiące. W czasie walk w Warszawie zginęło około 18 tys. powstańców. Straty wśród ludności cywilnej były ogromne: ok. 180 tys. zabitych. Pozostałych przy życiu mieszkańców Warszawy, prawie pół miliona, wypędzono z miasta, które po powstaniu zostało niemal całkowicie spalone i zburzone.

Na wieść o rozpoczęciu powstania w Warszawie Reichsführer SS Heinrich Himmler wydał rozkaz, w którym stwierdzał: „Każdego mieszkańca należy zabić, nie wolno brać żadnych jeńców, Warszawa ma być zrównana z ziemią i w ten sposób ma być stworzony zastraszający przykład dla całej Europy”.

Przez 63 dni powstańcy prowadzili heroiczny i samotny bój z wojskami niemieckimi. Ostatecznie, wobec braku perspektyw dalszej walki, 2 października 1944 r. przedstawiciele KG AK płk Kazimierz Iranek-Osmecki „Jarecki” i ppłk Zygmunt Dobrowolski „Zyndram” podpisali w kwaterze SS-Obergruppenführera Ericha von dem Bacha-Zelewskiego w Ożarowie układ o zaprzestaniu działań wojennych w Warszawie.

By upamiętnić heroiczny zryw żołnierzy Państwa Podziemnego i samych warszawiaków - w Szczecinie punktualnie o godz. 17 zawyją syreny. W wielu miejscowościach regionu odbędą się uroczystości upamiętniające dramatyczne 63 dni.