"Koralik", "Furkacz" czy "Wrzosek" - bo tak nazywają się jeże - dorastają albo wracają do zdrowia w kojcach w pokoju i na balkonie w mieszkaniu państwa Pihan.

- Pierwszego jeża znalazły nasze koty, w naszym ogródku - opowiada pani Renata.

- W domu mieliśmy trzy koty i dwa króliki, więc powiedziałem "żadnego zwierzęcia więcej". Jednak pewnego dnia, kiedy wróciłem z pracy do domu, usłyszałem, że mamy kolejne zwierzątko i że jest to jeżyk - wspomina pan Piotr. - I tak się zaczęło.

- Udało się uratować tego malucha, a w międzyczasie informacja rozeszła się wśród naszych znajomych. Teraz jeże w naszym mieszkaniu są praktycznie wszędzie, poza sypialnią - mówi pani Renata. - Były z nami nawet na urlopie. Pojechaliśmy nad morzem z dziesiątką maluchów, a wróciliśmy z kolejną szóstką maluszków, których mama została przejechana. Jak ktoś raz spojrzy w jeżowy ryjek, to nie ma siły, żeby się nie zakochał.

Pani Renata jest urzędniczką w Miejskim Ośrodku Pomocy Rodzinie, a pan Piotr - fizjoterapeutą. To on odpowiada za opatrywanie ran jeży i robienie im zastrzyków.

Tylko od początku tego roku państwo Pihan opiekowali się ponad siedemdziesiątką jeży. Działalność finansują głównie z datków. Można im pomóc wpłacając pieniądze na konto szczecińskiego TOZ-u, z dopiskiem "JEŻE" albo przynosząc mokrą kocią karmę.