W Polsce Święto Kobiet było popularne w okresie PRL, w zakładach pracy i szkołach obchodzono je obowiązkowo. Organizowano okolicznościowe akademie, były przemówienia, toasty i prezenty. Panie otrzymywały głównie rzeczy, których brakowało na rynku, jak rajstopy, ręczniki, mydła, kawę czy herbatę. Propagandowe artykuły w prasie oraz utrzymane w podobnej stylistyce materiały radiowe i telewizyjne, przypominały wszystkim obywatelom o wielkich ideach socjalizmu.

Po 1989 roku święto straciło na popularności. Stało się raczej pretekstem do przypominania o sytuacji polskich kobiet. Centralne obchody zostały zniesione w 1993 roku. Obecnie w tym dniu odbywają się manifestacje organizowane przez feministki, połączone z happeningami na rzecz równego traktowania obu płci.

Mimo, że święto straciło na znaczeniu, to pozostał zwyczaj składania życzeń, wręczania kwiatów i podarunków.

Na świecie pierwszy raz obchodzono Dzień Kobiet nieformalnie w 1909 roku w Stanach Zjednoczonych. Z kolei po raz pierwszy jako międzynarodowe święto, był obchodzony 19 marca 1911 roku w Austrii, Danii, Niemczech i Szwajcarii. Domagano się wtedy prawa kobiet do głosowania i obejmowania stanowisk publicznych przez kobiety, a także - do pracy i szkoleń zawodowych oraz zaprzestania dyskryminacji w miejscu pracy. 25 marca tego samego roku 146 osób, w tym - 129 kobiet i 17 mężczyzn, zginęło w pożarze nowojorskiej fabryki tekstyliów Triangle Shirtwaist.

Za pierwowzór Dnia Kobiet można uważać Matronalia, obchodzone w starożytnym Rzymie. Było to święto przypadające w pierwszym tygodniu marca, związane z początkiem nowego roku, macierzyństwem i płodnością. Z tej okazji mężowie obdarowywali swoje żony prezentami i spełniali ich życzenia.

W Polsce istnieje nieformalny zwyczaj obchodzenia Dnia Mężczyzn, przypada on 10 marca. W kilkunastu krajach od 1999 roku jest obchodzony Międzynarodowy Dzień Mężczyzn, przypadający na 19 listopada.