Facetowi niedługo stuknie osiemdziesiątka, ale na scenie wcale nie przypomina osowiałego staruszka. Tryska humorem, zabawnie wbiega na scenę i tak samo ją opuszcza, często żartuje. Pomimo wieku koncertuje po trzy i pół godziny!!! Chyba tylko jeszcze naszemu Kultowi zdarza się osiągnąć takie wyniki :) Jeśli więc macie jakiś ulubiony przebój z całej, sięgającej połowy lat 60. kariery Cohena, to możecie być pewni, że go usłyszycie ;)

Muzyk promuje najnowszą, wydaną pół roku temu, wyśmienitą płytę "Old Ideas", z której wykonuje razem z zespołem jedynie cztery, góra pięć piosenek. My wylosowaliśmy "Darkness", "Amen", "Come Healing", oraz "Different Sides". Pięknie wtapiają się w całość koncertowego repertuaru, brzmią jak stare klasyki! Cohenowi towarzyszą ci sami muzycy co podczas poprzedniej wielkiej trasy z 2009 roku. Brakowało jedynie saksofonu... Nie zmienił się też żeński chórek - Sharon Robinson plus "łebskie siostry" Charley i Hattie, czyli The Webb Sisters :) Zresztą... kto by się przejmował nazwiskami muzyków... Od momentu pojawienia się na scenie Mistrza zamykamy oczy, wtulamy się w kochaną osobę, siedzącą na krzesełku obok i... płyniemy! ;) Ciepłe spojrzenia w stronę publiczności plus głęboki cohenowski baryton działają na człowieka... uspokajająco. Cohen przeszedł w życiu wiele, prowadził bujne życie erotyczne, eksperymentował z LSD, w latach 90. zamknął się w klasztorze, gdzie przez wiele lat skupiał się na medytacji (dziś twierdzi, że to odmieniło jego życie), 8 lat temu, oszukany przez menedżerkę, stanął na granicy bankructwa... A to przecież tylko niewielki fragment jego bogatej biografii.

Po wieloletniej przerwie powrócił na scenę i nie krył łez wzruszenia, widzowie również... Życzliwie opowiada w piosenkach o tym wszystkim co przeszedł, a my fundujemy mu owacje na stojąco. Facet ma coś takiego w sobie, że można go słuchać bez końca. Leonard Cohen zagrał cztery koncerty w Irlandii, łącznie dla około 40-stu tysięcy ludzi (wtorek, środa, piątek, sobota). Po piętnastoletniej przerwie nadrabia zaległości, dwa razy wystąpił tu cztery lata temu, teraz aż czterokrotnie... jak sam zabawnie stwierdził: "Jeszcze będziecie mieli mnie dosyć...;)" Od "Dance Me To The End Of Love" poprzez "Everybody Knows" aż po cudownie ascetyczne "In My Secret Life" (około 10 lat temu można było to usłyszeć mniej więcej co 15 minut w każdej polskiej stacji radiowej) aż po przepiękną (choć niewesołą) opowieść, którą włączyła do swojego koncertowego repertuaru także Tori Amos, czyli "Famous Blue Raincoat". Nie zabrakło "I'm Your Man" (kto pamięta wykonanie Bodzia Lindy dla Agnieszki Włodarczyk!? ;) ) Trudno nie wzruszyć się, słysząc w wykonaniu autora nieśmiertelne "Hallelujah" wykorzystywane w wielu filmach i "zajeżdżane" w masie programów typu "Śpiewać Każdy Może". Jak dotąd, moim zdaniem, niedoścignioną wersję wykonał Jeff Buckley. Niech mi autor tego songu wybaczy, ale w tym konkretnym przypadku chyba uczeń przerósł Mistrza ;) Polecam gorąco fantastyczny album "Grace", na którym można ją znaleźć. Przy "Heart With No Companion" zrobiło się przez chwilkę nieco zbyt biesiadnie, przynajmniej jak na mój gust, ale już widok masy zakochanych par tańczących podczas "Take This Waltz" był naprawdę uroczy :) Cohen wyszedł na bis aż trzy razy, ostatni utwór rozpoczął od słów: "I Tried To Leave You... I Hope You Are Satisfied..." Nie uwierzę, że był tam ktoś niezadowolony.

"Time Waits For Nobody..." śpiewał kiedyś niejaki Farrokh Bulsara. Idźcie na Cohena nim będzie za późno. Kurczę, naprawdę warto!