"...Wszystkie konie króla i wszyscy ludzie króla
Przybyli zapłacić za to, co mamy
Oferowali koronę, oferowali tron
Ale ja już mam wszystko, czego chcę
Wszystkie konie króla i wszyscy ludzie króla
Przybyli w pochodzie
Oferowali świat, by mieć to, co my
Ale znalazłam świat w tobie
Znalazłam świat w tobie.

Więc, kochanie, posłuchaj
Twoje ramiona wokół mnie warte więcej niż królestwo
Tak, uwierz, że
Zaufanie, które czujemy, królowie nigdy tego nie czuli
Tak, to jest piosenka, którą śpiewamy
Nie potrzebujemy niczego innego
Oni nie mogą sobie na to pozwolić
To jest bezcenne
Nie mogą sobie pozwolić na to, co my mamy
Nawet sam król".

"Don't be mad, It's just a brand new kind of me"...
Za sprawą macierzyństwa z pewnością przewartosciowały się pewne sprawy w życiu Alicii. Szkoda jedynie, że zmieniła fryzurę. Zniknęła burza czarnych loków, która wyśmienicie do niej pasowała (teledysk do "No One"!!!). Teraz przypomina Whitney Houston z teledysku "It''s Not Right, But It's OK"...

Koncerty Keys nie mają nic wspólnego ze słowem 'show'. Alicia to nie Rihanna, Madonna czy Beyonce. Tu nie ma przebieranek co dwie piosenki, fruwania pięć metrów nad sceną, biegania z atrapą karabinu maszynowego, wybuchów fajerwerków i śnieżycy konfetti. Przecież fortepianu wyjeżdżającego spod sceny, czy kilku tancerzy nie można nazwać ekstrawagancją! Żadnych skomplikowanych układów tanecznych, sama Keys bujała czasami rytmicznie biodrami, to wszystko! Nie ma też żadnych skandali wokół jej życia prywatnego. I za to właśnie, oprócz wielkiego talentu kompozytorskiego, uwielbiam ją najbardziej. Bo dziś jest przecież milionerką, mogłaby ścigać się w ekstrawagancjach scenicznych z wymienionymi wyżej paniami, a jednak u niej nie ma przerostu formy nad treścią. Najważniejsza jest muzyka, głos... i duch legendarnej Motown Records unoszący się nieustannie nad tymi piosenkami. Pomimo, że artystka balansuje między muzyką pop i soul, ja wciąż słyszę tu więcej Steviego Wondera niż na przykład... Jessie J czy Pink. Trzy lata temu zaśpiewała "Put It In A Love Song" i zdecydowanie to do niej nie pasowało. Za to na koncert Beyonce pasuje jak ulał!

Wydaje mi się, że hala O2 jest dla niej za duża, że koncert Alicii Keys wyśmienicie sprawdziłby się w mniejszych salach koncertowych, z samymi muzykami na scenie plus chórek. Pal licho z tymi wijącymi się tancerzami... Podobało mi się jak rozwiązano sprawę z dwoma telebimami. Otóż umieszczono je w obrębie sceny, a nie po bokach. Dzięki temu można było obserwować co się dzieje na scenie i kątem oka podglądać zbliżenia. Świetna sprawa!

Koncert zakończył się utworem "Girl On Fire". Podobno Polacy szykują w Poznaniu kolejną "niespodziankę" - podczas tej piosenki wszyscy mają podnieść w górę nadmuchane czerwone baloniki. Oryginalnością nie grzeszą, bo podobnych akcji ostatnio u nas na pęczki, ale ludzi ma być dwa razy więcej niż było w dublińskiej hali O2. Pewnie wrażenie będzie fajne. Artystka z pewnością się ucieszy :) Na bis usłyszeliśmy tylko jedno nagranie - za to wyjątkowe "Empire State Of Mind part. 2". I tylko na ten jeden utwór piosenkarka zamieniła spodnie i bluzkę na długą czarną sukienkę.