Jerzy Waldorff - znakomity, niestety już nieżyjący, krytyk muzyczny powiedział o nim: "Jest inżynierem, ale zajmuje się ustawianiem nie budynków, tylko głosów ludzkich". Wyrażał się o nim i jego zespole z najwyższym uznaniem.
W 1952 roku student Budownictwa Lądowego Politechniki Szczecińskiej założył chór, który z czasem stał się jednym z najlepszych zespołów tego typu na świecie. Złożyły się na to: jego pasja, świeżość, twórcza energia oraz zapał i chęć doskonalenia się młodych ludzi, dla których wkrótce chór stał się całym życiem. W latach 60. podjął decyzję o dalszym kształceniu się. Tak ją argumentował: "nie mogłem dopuścić, żeby chór przerósł dyrygenta". W 1968 roku otrzymał stypendium w Królewskim Konserwatorium Muzycznym w Hadze. Po powrocie kontynuował studia muzyczne na Wydziale Teorii, Dyrygentury i Kompozycji w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu, pod kierunkiem prof. Stefana Stuligrosza. Na początku lat 70. wyjechał do Wiednia do Wyższej Szkoły Muzyki i Sztuki Odtwórczej. W 1975 roku uzyskał na poznańskiej uczelni dyplom z wyróżnieniem. Od 1978 roku całkowicie poświęcił się muzyce.
O swoim dyrygencie, prof. Janie Szyrockim, założycielu Chóru Akademickiego Politechniki Szczecińskiej opowiadają Jadwiga i Erazm Dominiakowie, małżeństwo chóralne. W audycji wykorzystałam także fragmenty programów archiwalnych autorstwa Haliny Więcek-Przybyły, Doroty Zamolskiej oraz Wojciecha Hawryszuka, a także nagrania chóru dokonywane przez Radio Szczecin.