"Może byliśmy młodzi, może trochę naiwni, ale myślę, że to się opłaciło. W takim sensie, że odzyskaliśmy siebie" - mówi Jan Tarnowski, w czasach PRL działacz opozycji demokratycznej.
Jest to pierwsza część cyklu opowieści o ROPCiO czyli o powstałym w marcu 1977 roku Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Była to kolejna - obok powołanego do życia kilka miesięcy wcześniej Komitetu Obrony Robotników - próba tworzenia w Polsce jawnie działającej opozycji politycznej.

Po zwycięstwach Napoleona Bonaparte w bitwach z Prusami pod Jeną i Auerstadt armia francuska szybko dotarła na Pomorze. W okolice Szczecina przybyła niezbyt liczna brygada lekkiej kawalerii, którą dowodził generał Antoine Charles Louis de Lasalle. Było to pod koniec października 1806 roku. Lasalle nie czekał na posiłki - zdecydował się zdobyć miasto. Uczynił to przy pomocy fortelu...
212 lat później po Dziedzińcu Menniczym Zamku Książąt Pomorskich przechadza się żołnierz armii Napoleona. Wyraźnie na kogoś czeka...

Francuski Szczecin był tematem gry miejskiej, w której udział wzięli uczniowie szkół ponadgimnazjalnych z naszego województwa. Był to finał II sezonu Pomorskiej Ligi Historycznej. Od października zeszłego roku 14 drużyn rywalizowało w konkursie, którego organizatorem jest Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Szczecińskiego.
Czy zdobywanie wiedzy o historii regionu może być przygodą? - o tym w "Machinie czasu".

Zwycięskie drużyny Pomorskiej Ligi Historycznej 2017/2018 :
1) Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w Kaliszu Pomorskim
2) I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Kołobrzegu
3) Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w Drawsku Pomorskim

To miejsce owiane jest legendą. Melomani je kochali. Było lekarstwem na zło tego świata, na siermiężność PRL-u. Operetka, a później Teatr Muzyczny przy Potulickiej w Szczecinie.
Naszym gościem będzie Krystyna Pohl, autorka książki "W krainie czaru i uśmiechu czyli dwie dekady Teatru Muzycznego na Potulickiej".

Ukształtowała nam się raz
Opinia, mówiąc: Kurczę,
Rozsądku krzyny nie ma w was,
Inteligenty twórcze!

Na łeb wam wali się ten kram,
Aż sypią się zeń drzazgi,
O skórze myśleć czas, a wam?
Wam w głowie wciąż drobiazgi!

Opinia sroga to, że hej,
Odpowiadając przeto jej:


Róbmy swoje!
Pewne jest to jedno, że
Róbmy swoje!
Bo jeżeli ciut się chce,

Drobiazgów parę się uchowa:
Kultura, sztuka, wolność słowa - Kochani,
Róbmy swoje! Róbmy swoje!
Może to coś da - kto wie?

To fragment piosenki Wojciecha Młynarskiego "Róbmy swoje". Czy jest ciągle aktualna? Czy polski Inteligent (piszę to słowo wielką literą z szacunku do Jego dokonań) ma się dobrze? A może choruje? Albo jest już świętej pamięci?
O tym rozmawiam z prof. Wojciechem Bursztą, antropologiem kultury z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Rozpoczęło swoją działalność w 1907 roku. Wielokrotnie zmieniało nazwę :"Weltkinotheater", "Odra" i ostatecznie od 1950 roku - "Pionier". To najstarsze, działające nieprzerwanie kino świata.
Wczoraj kinu przybył zabytkowy przedmiot. To projektor 35 milimetrów, firmy Carl Zeiss Jena z 1949 roku. W jaki sposób trafił do szczecińskiego Pionierka? - o tym w "Machinie czasu".

Został wybudowany w 1980 roku. Jego wysokość wynosi 65m. Przez dwanaście lat był najwyższym szczecińskim budynkiem.
Były Ośrodek Radiowo-Telewizyjny. Były, bo ten charakterystyczny wieżowiec został już jakiś czas temu sprzedany. Postanowiłam wykorzystać ostatni moment, by przejść się po opuszczonych piętrach budynku, jakże ważnego dla każdego nieco dłużej pracującego dziennikarza radiowego i telewizyjnego. A na tę wędrówkę zabrałam kolegę, Romana Czejarka, obecnie dziennikarza radiowej Jedynki, wcześniej - Polskiego Radia Szczecin.

Niedawno Joanna Kulmowa, poetka i pisarka obchodziła swoje 90. urodziny. W utworze zatytułowanym "Wszystko", zamykającym wydany w grudniu tomik "Jeszcze 37 wierszy", zadaje sobie brutalne pytanie: "Co starucho? Żyje się?". Odpowiada na nie przekornie: "Nie wiem. Pisze się". Zatem dopóki się pisze, dopóty się żyje.
A jest twórcą niezwykle płodnym. Poczynając od "Fatum na zakręcie" w 1957 roku, publikuje regularnie książki poetyckie. Jest także autorką utworów dramatycznych, słuchowisk, oratoriów i misteriów. Jej dorobek skierowany do młodego czytelnika również jest imponujący: wiersze, opowiadania, powieści, bajki, baśnie, utwory sceniczne.
Wspólnie z prof. Urszulą Chęcińską z Uniwersytetu Szczecińskiego - badaczką i popularyzatorką twórczości Joanny Kulmowej wybierzemy się "Machiną czasu" do zatopionych w Puszczy Goleniowskiej Strumian, które przez 35 lat były domem Państwa Kulmów.

Dziś podróżować będziemy między Warszawą a Londynem.
Chociaż nie,"nie ma takiego miasta Londyn. Jest Lądek. Lądek Zdrój...". Gościem "Machiny czasu" będzie "Dziewczyna Misia" - Krystyna Podleska czyli Aleksandra Kozeł z "Misia" Stanisława Barei.
"Jak zgodnie stwierdzili widzowie i recenzenci "Miś" bez tej zwariowanej dziewczyny nie byłby taki sam. „Niezwykły, egzotyczny motyl” – tak wspominał pojawienie się Krystyny Podleskiej w polskim filmie lat 70. jej przyjaciel Konrad Szołajski. Krystyna Podleska urodziła się w Wielkiej Brytanii, gdzie po kampanii wrześniowej znalazł się jej ojciec. Tam poznał córkę warszawskiego rzeźbiarza Mieczysława Lubelskiego. Tak zaczyna się historia rodziny o skomplikowanych losach i interesujących koligacjach. Jest ona równie ciekawa jak opowieści Krysi o jej występach w balecie, teatrze i filmie." - to fragment książki "Dziewczyna Misia. Krystyna Podleska w rozmowie z Klaudią Iwanicką".

3 znakomite aktorki: Magdalena Zawadzka, Joanna Żółkowska i Paulina Holz...
Trzy wcielenia Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej w sztuce "Lilka, cud miłości".
Ten spektakl to podróż do przeszłości.
Zapraszam na "Machinę czasu" poświęconą poetce i dramatopisarce dwudziestolecia międzywojennego, autorce jednych z piękniejszych w naszej literaturze wierszy o miłości.

Od 51 lat mieszka w Izraelu, ale ciągle związany jest z krajem, w którym się urodził i który musiał opuścić. Jest wielkim propagatorem polskiego jazzu, krytykiem muzycznym, autorem kilkudziesięciu tysięcy recenzji, kolekcjonerem dobrych dźwięków - na półkach w swoim domu ma 40 tysięcy płyt. Ale pracuje w innym zawodzie - jest profesorem informatyki i medycyny politechniki w Hajfie, doktorem w wielu dziedzinach nauk ścisłych. Adam Baruch to humanista, w najbardziej szerokim, pierwotnym znaczeniu tego słowa. Przed nami podróż do przeszłości i do przyszłości. Mowa będzie o wojnie, Marcu 68, jazzie, końcu świata, informatyce, androidach i... aksjomacie Barucha.