Największy hit wylansowała w roku 1998. Mowa oczywiście o piosence ,,My Heart Will Go On”, którą skomponował James Horner, słynny kompozytor muzyki filmowej, dwukrotny laureat Oscara. Słowa do tego utworu napisał Will Jennings. Celine Dion była dla autorów pierwszym wyborem. Kiedy jednak zaprezentowali jej tę piosenkę, wcale nie od razu się zgodziła. Twórcy jednak nalegali i dopięli swego dzięki mężowi Celine Dion, który namówił żonę, by zgodziła się zaśpiewać ,,My Heart Will Go On”.

Tylko raz koncertowała w Polsce. W czerwcu roku 2008 zaśpiewała w Krakowie, na Błoniach. Przybyła do naszego kraju z rodziną i została bardzo gorąco przyjęta. Przed koncertem spacerowała po rynku w Krakowie, odwiedziła też smoka pod Wawelem. Do dziś bardzo miło wspomina tę jedyną w swoim życiu wizytę w Polsce.

Ostatnie lata mocno doświadczyły Celine Dion. Spotkały ją dwie osobiste tragedie. Śmiertelne choroby zabrały jej męża i brata. Długo nie występowała, opiekując się mężem. To on ją odkrył, kiedy miała 12 lat. Wiele lat później zostali parą, wzięli ślub. Byli małżeństwem przez 21 lat. Na jego prośbę, krótko przed jego śmiercią, powróciła na scenę. Od 2011 roku ma podpisany kontrakt na występy w Las Vegas, gdzie daje kilkadziesiąt występów rocznie i tam przede wszystkim można było ją zobaczyć i usłyszeć w ostatnich latach. Nie rezygnuje jednak z innych działań muzycznych. Właśnie wydała swój nowy francuskojęzyczny album, zatytułowany ,,Encore Un Soir”, a w czerwcu ruszyła na trasę koncertową, promującą tę płytę. Trasa objęła tylko trzy kraje: Belgię, Francję i Kanadę.

Płytę poprzedził singiel z piosenką tytułową ,,Encore Un Soir”. To jeden z najpiękniejszych utworów na albumie. Doskonale definiuje tę płytę. Piosenkę napisał Jean-Jacquesa Goldman, z którym Celine Dion współpracowała przed laty. W ostatnich latach próbowała znów namówić go do współpracy. Udało się to teraz. ,,Wiem, że napisałeś już dla mnie tyle rzeczy, ale to co się dzieje wokół nas teraz jest tak ważne, że może użyczyłbyś mi swojej magii raz jeszcze?" - napisała do niego. Poprosiła o napisanie piosenki o przemijaniu, tak aby przypomnieć ludziom, żeby czasem zwolnili, bo zapominają, jak ulotna jest każda dana nam chwila.

Pozostałe utwory na płycie to m.in. pierwsza kompozycja, jaką dla Celine napisali Francis Cabrel i Serge Lama. Nie zabrakło też utworu-prezentu od najwierniejszego współpracownika wokalistki Jacquesa Veneruso (to spod jego pióra wyszły niezapomniane hymny "Je ne vous oublie pas” i "Parler a mon pere”). Porcję swojej poezji na płytę dostarczył także Grand Corps Malade, który pracował z Celine przy okazji płyty ,,Sans Attendre”. Do ekipy kompozytorskiej dołączyły także nowe nazwiska - Zaho, która piosenką "Tourner la page” udowodniła, że umie pisać bardzo zróżnicowane stylistycznie piosenki, a także Florent Mothe i Mutine , którzy na płytę dostarczyli aż trzy swoje utwory. Jako że Quebec zawsze był bliski sercu Celine Dion, artystka złożyła tu też hołd Robertowi Charlebois, śpiewając jego hit "Ordinaire”. Swój wkład w krążek miał Marc Dupré, multi-platynowy artysta pochodzący z Quebecu i autor wielu przebojów. Usłyszymy tu też piosenkę Daniela Picarda "A la plus haute branche”, wybraną spośród ponad 4 tysięcy zgłoszeń w konkursie ogłoszonym na stronie Celine.