W tym odcinku poskaczemy po platformach z pustynnym księciem, przetestujemy starego point-and-clicka w nowych szatach, sprawdzimy co się stanie, kiedy granie pochłonie za bardzo, a także dowiemy się jak to jest powiedzieć, że „u mnie działa”

Ostatnio seria gier o księciu Persji nie kojarzy nam się raczej ze skakaniem po platformach w dwóch wymiarach. The Rogue Prince of Persia wraca jednak do czasów pierwszej gry z tej serii. Pustynne piaski w tym tytule przemierzał Jarek Gowin.

Syberia to tytuł z 2002 roku. 23 lata później fani point-and-clicków mogą ponownie zmierzyć się z przygodami, utopionymi w warstwach śniegu. Tym razem nad zagadkami pogłowiła się Ela Bielecka.

Każdy z nas związany z tą audycją ma w sobie coś z nerda. Co jednak by się stało, gdyby ta strona naszej osobowości zawiodła nas zbyt daleko? Ku przestrodze Nerd Simulatora w early accessie sprawdził Kacper Narodzonek.

Polecamy też obserwować nas na Facebooku i słuchać na Spotify.

Szukasz recenzji konkretnej gry? Mamy ich PONAD 1500. Dlatego polecamy nasz Spis Recenzji, gdzie szybko i łatwo znajdziesz interesujący Cię tekst i dźwięk. W nawiasie kwadratowym przy tytule informujemy, na jakiej platformie testowaliśmy grę.

Ta gra towarzyszy mi od początku mojej przygody z komputerami czy konsolami. Zresztą Prince od Persia to jeden z tych tytułów, który w ogóle ukształtował branżę. I zawsze się cieszę, kiedy wychodzi nowy tytuł. Tym bardziej, że Książę ma ostatnio niezłą passę; świetny The Lost Crown zdobył moje serce. Teraz The Rogue Prince of Persia może niekoniecznie przebija poprzedniczkę, ale jej dorównuje.

Dostęp do gry zapewnił Xbox Polska.

Zagadki, uruchamiane kluczem automaty, clockpunk i rodzinna tajemnica. Czego chcieć więcej? To było oczywiście pytanie retoryczne. Ale skoro już się tak rozkręciliśmy z pytaniami, to kolejne - czy zremasterowanie uwielbianej przez wielu Syberii miało sens?Odpowiem od razu, bo to nie powieść kryminalna, żeby utrzymywać suspens. Miało.

Grę do recenzji otrzymaliśmy bezpłatnie od firmy Plaion.

Jako informatyk pracujący w radiu po prostu nie mogłem przejść obok tej gry obojętnie, bo kiedy pojawia się tytuł, który próbuje symulować prawdziwą pracę w IT, tą pełną routerów, patchcordów, BIOSów, adresów IP, logów systemowych i drukarek, które żyją własnym życiem, to naturalnie narodziła się we mnie chęć sprawdzenia, ile w tym wszystkim jest prawdy. I tak trafiłem na IT Specialist Simulator tworzony przez polskie studio Pixel Team Red, grę, która od pierwszych minut daje do zrozumienia jedno - „lekko nie będzie”.

Grę otrzymaliśmy od twórców, studia Freemind.

Każdy gracz kiedyś zarwał nockę lub siedział za długo przy klawiaturze czy z padem w ręku. Najważniejsze, aby to nie stawało się regułą. Uczynienie takiego stanu swoim domyślnym nosi ze sobą wady, które prześmiewa Nerd Simulator, gdzie naszą misją jest wyjść na ludzi… w wieku 40 lat.

Grę otrzymaliśmy od twórców, studia Radikate.

Tym razem moim gościem był Michał Azarewicz ze studia Mass Creation. Porozmawialiśmy o ich początkach, endless runnerach, grze Corridor Z i powiązanej z nim nowelce wizualnej Date Z oraz oczywiście Shing!, które na rynku azjatyckim przeszło wizualną metamorfozę. Sporo czasu poświęciliśmy ich najnowszej grze Hamster Playground (tu karta Steam), która wyjdzie 11 lipca oraz wydawnictwu We Dig Games, którego Disco Samurai prezentuje się wyjątkowo ciekawie. Zapraszam, Michał Król.

"Przygotuj się na potężną dawkę słodkości, wytrwały trening i ostrą rywalizację, gdy razem ze swoim chomikiem staniecie do wyścigu w labiryncie oraz na deskorolce – kolejne tryby rozgrywki już wkrótce! Pierwsi przekroczcie linię mety by zdobyć nagrody i smakołyki!"

Chciałbym być w biurze Nintendo, kiedy ktoś wpadł na ten pomysł. Ja to sobie wyobrażam w następujący sposób: „Ej, słuchajcie, mamy ten prototyp bijatyki, a co jeśli wepchniemy tam postacie z naszych gier?” Cóż, pewnie tak nie było, ale tak odjechany pomysł jak wsadzenie Mario, Pikachu, Kirby’ego czy Linka do jednej bijatyki mógł pójść tylko w dwie strony. I na całe szczęście dla Nintendo – Super Smash Bros. z 1999 roku zażarło jak wściekłe.

W pierwszej odsłonie mieliśmy do wyboru 12 postaci z różnych uniwersów, nie tylko tych sztandarowych, ale pojawił się także, na przykład, Captain Falcon z serii F-Zero czy Fox ze Star Foxa. Koncepcja uczynienia gry crossoverem między uniwersami Nintendo miała na celu wyróżnienie tego tytułu na tle innych bijatyk, co miało zwiększyć sprzedaż. Super Smash Bros. wyszło w listopadzie 1999 roku na Nintendo 64, łącznie sprzedając się w ponad 5 i pół miliona egzemplarzy, co plasuje ją w top 5 sprzedanych gier w historii na Nintendo 64.

Po sukcesie pierwszej gry powstała cała seria. Kolejna odsłona pojawiła się już dwa lata później na GameCube’a, po czym swoją edycję Smash Bros. dostały Wii, 3DS, Wii U i pierwszy Switch. Patrząc tylko na liczby – w grach pojawiło się 89 postaci z 40 różnych serii i franczyz Nintendo. Statystyki sprzedażowe rosły praktycznie z każdą edycją, a najnowsza edycja na Switcha – Super Smash Bros. Ultimate sprzedał się w ponad 36 milionach kopii.

Swojego Smash Brosa nie otrzymała jeszcze najnowsza konsola od firmy z Kioto, czyli Switch 2. Dla fanów serii martwiące może być też, że nie ma jeszcze nawet żadnych plotek o szóstym tytule z serii. Światełkiem w tunelu może być jednak wydanie ulepszonego Super Mario Galaxy, które może budzić domysły o wydawaniu starych gier Nintendo na Switcha 2, co może oznaczać powrót pierwszego tytułu pod strzechy, już na nowym sprzęcie.