Jako pracownik Stoczni Szczecińskiej brał udział w wydarzeniach Grudnia'70. W 1980 roku wstąpił do NSZZ "Solidarność", dwa lata później tworzył jej podziemne struktury: organizował druk i kolportaż wydawnictw drugiego obiegu oraz organizował ich przerzut do Szwecji.

W 1997 roku został posłem na Sejm z listy AWS. Od października tego samego roku sprawował urząd ministra pracy i polityki socjalnej. Dwa lata później został wicepremierem w rządzie Jerzego Buzka.

- Przede wszystkim chciał służyć innym - tak Longina Komołowskiego wspomina Artur Balazs, wtedy minister rolnictwa. - Już wtedy Longin dał się poznać jako wyjątkowo uczciwy i porządny człowiek. Dzięki temu wielokrotnie był negocjatorem w najtrudniejszych momentach. Zawsze starał się znaleźć jak najlepsze rozwiązanie - zarówno dla pracowników, jak i dla państwa. To był człowiek, który nieustannie szukał kompromisu i porozumienia.

Obaj ostatni raz widzieli się około miesiąc temu w samolocie do Warszawy. - Porozmawialiśmy i mówił mi o ciężkiej chorobie. Miał świadomość powagi sytuacji, ale równocześnie mówił o różnych problemach pracowniczych, przede wszystkim o "zbrojeniówce" - dodaje Balazs.

Ostatni raz mediatorem był w 2015 roku podczas protestów w Jastrzębskiej Spółce Węglowej. Za swoją działalność został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

- Był niezwykle konsekwentnym człowiekiem - mówi Piotr Mync, były opozycjonista "Solidarności", obecnie zastępca prezydenta Szczecina. - Z pozoru był wrażliwy i delikatny, lecz jednocześnie miał wielką siłę wewnętrzną. Przyjechał do Szczecina zdobyć zawód i stopniowo to realizował: pracował, zdał maturę, skończył studia, został szefem Solidarności w regionie, był wicepremierem. To niebywała historia, ale ja tego nie nazywam karierą.

Mync podkreśla, że z Longinem Komołowskim łączyły go nie tylko sprawy związane z polityką: - Mieliśmy kontakt na różnych płaszczyznach - zawodowych, ale i prywatnych, związanych z zainteresowaniem sztuką, filmem czy muzyką.

- Do końca interesował się sprawami stoczniowymi - mówi Ryszard Hatylak, prezes Międzyzakładowej Organizacji Związkowej Spółek Portowych. - Dwa tygodnie temu byliśmy z szefem regionu w ministerstwie gospodarki. Mimo kłopotów ze zdrowiem zadzwonił, rozmawiał, był zainteresowany przemysłem stoczniowym. Szkoda, że nie doczekał pierwszego statku wybudowanego przez szczecińską stocznię, a mamy nadzieję, że taki będzie.

Hatylak również podkreśla, że były wicepremier i szef regionalnej Solidarności był bardzo dobrym negocjatorem i serdecznym człowiekiem: - Nie zostawiał żadnej sprawy, nie było tak, że komuś nie pomógł. Longin starał się nie odpychać ludzi od siebie, ale ich przyciągać.

Andrzej Milczanowski wspomina, że Komołowskiego poznał po wyjściu z więzienia w 1984 roku.

- Zaraz po wyjściu dostałem informację, że on aktywnie działa w podziemiu szczecińskim m.in. z Władysławem Dziczkiem. Bezzwłocznie się spotkaliśmy i założyliśmy regionalną strukturę podziemnej "Solidarności" pod nazwą Rada Koordynacyjna NSZZ "Solidarność" Regionu Pomorza Zachodniego - mówi były działacz opozycji w okresie PRL.

Milczanowski podkreśla, że Komołowski wykonał wtedy ogromną pracę organizacyjną - m.in. tworzył i wydawał nielegalne wówczas solidarnościowe czasopismo "Grot", brał też udział w przerzutach do Polski sprzętu poligraficznego.

- Swoim działaniem zasłużył się nie tylko Solidarności, ale i Polsce. Bez przesady można powiedzieć, że był aktywnym, zasłużonym i wybitnym działaczem Solidarności. Został odznaczony przez Prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, a przed miesiącami Krzyżem Wolności i Solidarności - dodaje Andrzej Milczanowski.

Dla niego najważniejszy był człowiek - mówi Arkadiusz Litwiński. Były poseł PO, teraz urzędnik w szczecińskim magistracie wspomina współpracę z Komołowskim w czasach Akcji Wyborczej Solidarność.

- Zawsze, nawet wtedy kiedy różniliśmy się w poglądach, imponował dbałością o człowieka w tych wszystkich politycznych rozważaniach. To było takie uderzające - mówi Litwiński.

Jak dodawał Arkadiusz Litwiński, Longin Komołowski swoją wrażliwość okazywał w każdej dziedzinie życia.

- Ta jego też wrażliwość muzyczna, to, że jest to jeden z najwybitniejszych znawców Boba Dylana i jego twórczości. To też świadczy o pewnej wrażliwości. Myślę, że przekładała się także na działalność społeczną i polityczną - mówi Litwiński.

Longin Komołowski zmarł w piątek 30 grudnia w Warszawie. Przegrał walkę z rakiem.