Gdy w czasie pasterki wierni pełną piersią, przepełnieni radością śpiewają „Bóg się rodzi, moc truchleje” zapewne nie zastanawiają się, kim był autor pieśni, która zwana jest „Królową polskich kolęd”. Piękny, wzniosły barokowy tekst wyszedł spod pióra zapomnianego już dziś oświeceniowego poety, Franciszka Karpińskiego; autora wielu pieśni religijnych śpiewanych do dziś. Boże Narodzenie to dla Polaków nie tylko najważniejsze święta w roku, ale też najbardziej ulubione. Możemy narzekać na świąteczne porządki, konieczność kupowania prezentów, tygodniowe przygotowania, ale gdy przychodzi czas, do kraju z całego świata ciągną rodziny, by wspólnie zasiąść przy wigilijnym stole i przełamać się opłatkiem. Wigilia i Boże Narodzenie, ten niezwykły czas w roku, były inspiracją dla wielu pisarzy, poetów i dramaturgów. Ich znaczenie religijne, ale też magia, piękno, obrzędy i zwyczaje, czas, gdy cichną wszystkie spory – znalazły odzwierciedlenie w wielu utworach literackich. Wszyscy pamiętamy wspaniały opis świąt u Reymonta w „Chłopach”, temat Bożego Narodzenia u Marii Dąbrowskiej, w wierszach Asnyka, Jastruna, Gałczyńskiego... i wielu innych. I jasełka, które znalazły także swoje artystyczne odzwierciedlenie na deskach teatrów. Na świecie oczywiście najbardziej znanym bożonarodzeniowym utworem literackim jest „Opowieść wigilijna” Charlesa Dickensa. Ale i w polskiej literaturze nie brakuje wspaniałych przykładów poezji, prozy i dramatu.
Goście:
- prof. Mirosława Kozłowska - Zakład Kulturoznawstwa i Komparatystyki Uniwersytetu Szczecińskiego
- Cecylia Judek - starszy kustosz i sekretarz naukowy w Książnicy Pomorskiej, Ogólnopolski Bibliotekarz Roku 2017
- dr hab. Piotr Krupiński - historyk literatury i krytyk literacki, pracownik naukowy Instytutu Polonistyki i Kulturoznawstwa Uniwersytetu Szczecińskiego