Rezerwatów w Puszczy Bukowej nominalnie jest 6 i zajmują ponad 12% Puszczy. Pierwsze rezerwaty w naszej Puszczy powstały w połowie lat 50-tych XX wieku, ale chronionych szczególnie miejsc jest znacznie więcej.

Rezerwat przyrody to obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, siedliska zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi.

W zależności od przyjętego celu ochrony wyróżnia się następujące rodzaje rezerwatów:
- leśne (pozostałości i fragmenty dawnych puszcz o charakterze pierwotnym, typy zbiorowisk leśnych, stanowiska drzew na granicach zasięgu);
- wodne (wody jezior, rzek, potoków i morza wraz ze zbiorowiskami roślin i gatunkami zwierząt);
- stepowe (murawy ciepłolubne, głównie na podłożu wapiennym i gipsowym);
słonoroślowe (słonorośla nadmorskie i śródlądowe);
- faunistyczne (populacje i siedliska ssaków, ptaków, gadów, płazów, ryb i bezkręgowców);
- florystyczne (populacje i siedliska gatunków lub grup gatunków roślin zarodnikowych i kwiatowych oraz grzybów kapeluszowych i porostów);
- torfowiskowe (zbiorowiska i gatunki torfowisk niskich, przejściowych i wysokich);
- przyrody nieożywionej (odkrywki geologiczne, zjawiska krasowe, gleby, formy skalne, jaskinie, szata naciekowa, stanowiska skamieniałości, przykłady erozji i innych procesów kształtujących powierzchnię ziemi, utwory geologiczne, wydmy);
- krajobrazowe (krajobrazy o cechach naturalnych, charakterystyczne dla poszczególnych regionów geograficznych, często z występującymi zabytkami).

Źródło definicji:ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody.(Dz. U. z 2022 r. poz. 916, z późn. zm.)