Grę do recenzji dostaliśmy od polskiego wydawcy firmy Cenega.
Przyznam, że nie oglądałem filmów, nie czytałem komiksów, ale na potrzeby poprzednich gier z serii zapoznałem się z tym ciekawym, zabawnym i "odjechanym" uniwersum. W którym pirat Monkey D. Luffy i jego zwariowana załoga goni za tytułowym wielkim skarbem One Piece, aby zostać królem piratów. To zresztą nie pierwsza taka gra na podstawie japońskiej mangi, do której siadałem nie mając pojęcia "o co w tym wszystkim chodzi" po czym nadrabiałem braki w internecie. Wspominam o tym nie przez przypadek, bo nie raz w tej recenzji będę się odwoływał do produkcji na podstawie innej znanej serii czyli przygód blondwłosego ninja Naruto. Dlatego, że zasadniczo pomysł na grę jest tu taki sam, ale o ile przygody Naruto "pochłonąłem" z prawdziwą przyjemnością, tak z One Piece: Burning Blood trochę się niestety męczyłem.
Ta gra to bijatyka - ale nie taka jak, dajmy na to, Street Fighter czy jakakolwiek inna produkcja z długaśną listą ciosów do opanowania. Podobnie sprawa się ma z tytułami o Naruto, tam system jest tylko nieco bardziej rozbudowany, ale również bez szaleństw. W One Piece: Burning Blood chodzi o radosną zabawę do której potrzeba zapamiętać dosłownie kilka kombinacji przycisków na padzie. I wiedzieć, jak odpalić rozbuchane, okraszone dłuższymi przerywnikami filmowymi, efektowne ciosy specjalne - co w One Piece: Burning Blood wymaga naładowania specjalnego paska i wciśnięcia słownie dwóch przycisków. Areny są całkiem duże, wypisz wymaluj jak w grach z serii Dragon Ball czy wspomnianym Naruto Shippuden Ultimate Ninja Storm.
Ale, i tu zaczynam narzekać, o ile dajmy na to w Naruto mimo wielkości planszy szybko możesz doskoczyć do przeciwnika, tak w omawianym Burning Blood zdarza się, że musisz za nim ganiać po całej arenie. Po tym, jak przykładowo odpaliłeś cios specjalny, który odrzucił oponenta na drugą stronę planszy. Na początku myślałem, że przegapiłem coś w sterowaniu - ale nie, tak to działa. Bloki, uniki niby są, ale nie raz miałem wrażenie, zwłaszcza w opcjonalnych walkach w trybie fabularnym, że o wygranej w bardzo niewielkiej mierze decydują moje umiejętności a w głównej mierze szczęście. Tak, ono też jest potrzebne, ale wolałbym poczuć, że mam jakiś wpływ na wydarzenia na ekranie a nie miotać się chaotycznie na zasadzie "a nuż się uda".
Naturalnie, jak to w bijatyce, w teorii zabawa się zasadniczo nie kończy, bo grając na przykład po sieci można walczyć bez końca, póki sprawia nam to frajdę. Natomiast, aby odblokować wszystkie tryby, należy najpierw odpalić ten fabularny. Schemat jest prosty: przerywnik z lektorem, który czyta wyświetlane na ekranie komunikaty okraszone statycznymi obrazkami a później animowana scenka i walczymy z kolejnym przeciwnikiem. I tak do końca krótkiej, kilkugodzinnej przygody.
I znowu będę narzekał: ten element zrealizowano zaledwie na poprawnym, dobrym poziomie. Tymczasem, znowu odwołam się do wspomnianej innej gry, w takim Naruto Shippuden Ultimate Ninja Storm, przy dokładnie takim samym schemacie - a ograłem część 3 i 4 - dało się historię przedstawić z ogromnym rozmachem i, przynajmniej jak tak czuję, naprawdę zaangażować gracza i zainteresować wydarzeniami na ekranie.
Oczywiście - wrócę tu do tego, co napisałem na początku - fan serii nie powinien narzekać. Wszak, jak się dowiedziałem, One Piece: Burning Blood przedstawia jeden z ciekawszych epizodów serii i możliwość wcielenia się w postaci z komiksu dla jego miłośnika będzie pewnie gratką. Ale jestem niemal pewien, że osoby kompletnie nie wiedzącej o co chodzi, ta gra nie zachęci do poznania serialu. Wyjaśnię na przykładzie: gdy odpalałem Naruto, miałem zerowy poziom wiedzy w temacie, ale na tyle spodobało mi się to, co widzę i jak walczę na ekranie, że nie z recenzenckiego obowiązku, a tak po prostu poświęciłem sporo czasu na doczytanie tego, czego nie wiem. W One Piece: Burning Blood takiego potencjału nie widzę.
Zobacz także
2017-01-21, godz. 06:00
[21.01.2017] Giermasz #228 - Giermasz point'n'click edition
Dwie przygodówki w tym wydaniu Giermaszu: co prawda w tym gatunku nie brakuje prawdziwych "kilerów", gdy godzinami można się głowić nad rozwiązaniem kolejnych łamigłówek - ale to nie w przypadku gry Silence . Agata Hawrylczuk nie…
» więcej
2017-01-17, godz. 17:15
O AUDYCJI
» więcej
2017-01-14, godz. 06:00
Puszka Pandory (1986 r.)
W latach 80. ubiegłego wieku powstawanie gier było czasami dziełem przypadku. Tak było z polską grą Puszka Pandory, która miała być początkowo programem sprawdzającym kompresję danych w pamięci komputera ZX Spectrum. Stworzona…
» więcej
2017-01-14, godz. 06:00
[14.01.2017] Mother Russia Bleeds [PS4]
W październiku ubiegłego roku pecetową wersję Mother Russia Bleeds katował Jarek Gowin. I jemu się podobało. Brutalnie, krwawo, oldschoolowo - pozostało mi tylko zazdrościć lub wyczekiwać premiery premiery na PlayStaton 4. No i…
» więcej
2017-01-14, godz. 06:00
[14.01.2017] Mother Russia Bleeds [PS4]
W październiku ubiegłego roku pecetową wersję Mother Russia Bleeds katował Jarek Gowin. I jemu się podobało. Brutalnie, krwawo, oldschoolowo - pozostało mi tylko zazdrościć lub wyczekiwać premiery premiery na PlayStaton 4. No i…
» więcej
2017-01-14, godz. 06:00
[14.01.2017] Batman: The Telltale Series [PC]
Niezła gra - to dużo czy mało? Niezła gra - czyli warto kupić, czy lepiej poczekać na wyprzedaże a może w ogóle dać spokój, skoro w każdym niemalże gatunku do ogrania jest tyle innych - także tych niezłych - produkcji? Batman:…
» więcej
2017-01-14, godz. 06:00
[14.01.2017] Batman: The Telltale Series [PC]
Niezła gra - to dużo czy mało? Niezła gra - czyli warto kupić, czy lepiej poczekać na wyprzedaże a może w ogóle dać spokój, skoro w każdym niemalże gatunku do ogrania jest tyle innych - także tych niezłych - produkcji? Batman:…
» więcej
2017-01-14, godz. 06:00
[14.01.2017] Nintendo Switch - co wiemy, co chcielibyśmy wiedzieć, co przewidujemy i co sądzimy...
Po intensywnym okresie jesiennym, gdy zamiast aktualności ze świata gier, skupialiśmy się na recenzowaniu kolejnych produkcji - wracamy w Giermaszu do przeglądów wydarzeń w branży elektronicznej rozrywki. Chociaż tym razem jeden temat:…
» więcej
2017-01-14, godz. 06:00
[14.01.2017] Mother Russia Bleeds [PS4]
W październiku ubiegłego roku pecetową wersję Mother Russia Bleeds katował Jarek Gowin. I jemu się podobało. Brutalnie, krwawo, oldschoolowo - pozostało mi tylko zazdrościć lub wyczekiwać premiery premiery na PlayStaton 4. No i…
» więcej
2017-01-14, godz. 06:00
[14.01.2017] Batman: The Telltale Series [PC]
Niezła gra - to dużo czy mało? Niezła gra - czyli warto kupić, czy lepiej poczekać na wyprzedaże a może w ogóle dać spokój, skoro w każdym niemalże gatunku do ogrania jest tyle innych - także tych niezłych - produkcji? Batman:…
» więcej