Grę do recenzji dostaliśmy od twórców studia Wastelands Interactive.
Nie ma tu wątku głównego, historii odkrywającej swoje zakamarki i tajemnice. Nic. Wstępu o tym - że są "jakieś tam plany i magowie" - nie liczę, bo to tylko wstęp. Potem opcje są tylko dwie: pole bitwy lub od razu, "na pełnej petardzie", podbój mapy.
"No ale przecież o to chodzi w strategiach!" moglibyście się oburzyć. Nie, moi kochani. Każda strategia, w której brak sensu istnienia nudzi się szybciej niż siemię lniane na śniadanie. To może chociaż multiplayer online? Niestety też nie. To co w tej grze w ogóle jest?
Worlds of Magic: Planar Conquest jest naszpikowane zmiennymi. Liczba informacji, którą nasze strategiczne mózgi muszą przerobić, żeby mieć poczucie podążania wg dobrze zaplanowanej strategii, jest olbrzymia. Już na samym początku wybieramy jeden z dziewięciu światów. Nasi bohaterowie należący do którejś z wielokrotnie już ogranych ras też mają trochę wskaźników i umiejętności. W każdym mieście trzeba dbać o zasoby - materialne i ludzkie. Dodatkowo na mapie co rusz spotykamy przeróżne miejsca, obiekty i wrogów, a na polu bitwy niezliczone rodzaje wojowników, każdy z innymi statystykami.
I jak to wszystko udało się zmieścić? Nie udało się...
Mapa jest tak zabałaganiona, że aż nieczytelna. Podobnie jak cały wachlarz podręcznych menu do zarządzenia np. miastami. A postacie na polu bitwy tak niewyraźnie różne od siebie, że czasami trzeba naprawdę dużej dozy intuicji, żeby zgadnąć czy jednostka którą chcemy zaatakować to łucznik czy miecznik czy właściwie co to jest?
I być może to jest powód, dla którego twórcy Worlds of Magic: Planar Conquest postanowili zmniejszyć tempo gry do poziomu przejedzonego, podstarzałego ślimaka. Już na początku rozgrywki, nawet na niskim poziomie trudności, gdzie przeciwników jest niewielu, a nasze miasta i armie w zarodku musimy czekać i czekać i czekać. Tura za turą. Aż w końcu coś się wybuduje, aż w końcu coś się odkryje.
Coś też jest grubo nie tak z wyważeniem poziomu trudności w stosunku do rozwoju i upływających tur. To nie jest rzadkość, że szybko rozbija nas w pył z pozoru niegroźny przeciwnik. Lub, że utkniemy na dziesiątki tur w mozolnym rozwijaniu armii w celu pokonania jakiegoś monstrum latającego nam po mapie. A propos mapy - tak ograniczonego pola widzenia jeżeli chodzi o odkrywanie mapy, dawno nie widziałam. A poza tym zbyt dużo sytuacji sprawia wrażenie zupełnie przypadkowych i skutecznie zniechęca do dalszej gry.
Nie wątpię, że twórcy Worlds of Magic: Planar Conquest chcieli dobrze. Ale gdzieś w tym pakowaniu opcji strategicznych dla wielbicieli planowania zapomnieli o grywalności. Zapomnieli o konieczności podsuwania graczom jakichkolwiek celów. Zapomnieli nawet o porządnym soundtracku i porządnej grafice. Nawet sterowanie niespecjalnie im wyszło. A szkoda bo teoretycznie jest tu potencjał na fantastyczną turową strategię a w praktyce Worlds of Magic: Planar Conquest tylko zachęca nas do sięgnięcia znów do Heroes of Might & Magic III lub którąś Cywilizację.
Zobacz także
2016-07-23, godz. 06:00
[23.07.2016] Smite [PS4]
Kto w wakacje chce nadrobić zaległości? Macie PlayStation 4 i ochotę na fajną rozwałkę? A domowy budżet przypomina Morze Martwe? To jest okazja. Smite rozgościło się na naszych konsolach. Czyli sieciowa gra, która pozwala nam być…
» więcej
2016-07-23, godz. 06:00
[23.07.2016] Crush Your Enemies [PC]
Od czasów Command & Conquer Generals rynek RTS-ów był dla mnie martwy. Nie żeby nic nie wychodziło, ale wszystko robione było na jedną modłę i strategie czasu rzeczywistego trafiły do szufladki "zapomnij o tym gatunku". Mijały lata…
» więcej
2016-07-23, godz. 06:00
[23.07.2016] Król Wiedźmin...
Po dwóch tygodniach przerwy wracamy z kącikiem o grach polskich w Giermaszu. Wracamy "z przytupem" czyli Michał Król znowu rozpływa się nad wynikami Wiedźmina III: Dziki Gon - no dobra, wszyscy się rozpływamy. Zresztą, dobrą passę…
» więcej
2016-07-22, godz. 17:34
[23.07.2016] Crush Your Enemies [PC]
Od czasów Command & Conquer Generals rynek RTS-ów był dla mnie martwy. Nie żeby nic nie wychodziło, ale wszystko robione było na jedną modłę i strategie czasu rzeczywistego trafiły do szufladki "zapomnij o tym gatunku". Mijały lata…
» więcej
2016-07-16, godz. 06:00
Emlyn Hughes International Soccer (1988 r.)
Piłki kopane w latach 80 miały jeden zasadniczy plus. Były proste i rozbudowane zarazem. Tak też było z Emlyn Hughes International Soccer, które w 1988 wydało Audiogenic Software. Proste, bo sterowanie było uproszczone do granic przyzwoitości…
» więcej
2016-07-16, godz. 06:00
[16.07.2016] The Technomancer [PC]
Przyszłość... Ludzkość wylądowała ma Marsie. Dzięki zaawansowanej technologii koloniści zaczęli proces terraformowania, czyli przetwarzania zabójczej marsjańskiej atmosfery w życiodajną mieszankę azotu i tlenu. Pierwsze stacje…
» więcej
2016-07-16, godz. 06:00
[16.07.2016] Ori and the Blind Forest: Definitive Edition [PC]
Baśniowa kraina, piękny las, który więdnie przez to, że pewne wredne ptaszysko kradnie światło Świętego Drzewa i po krainie zaczynają grasować potwory. Bajeczna, wspaniała rysowana grafika wydawałoby się prostej platformówki…
» więcej
2016-07-16, godz. 06:00
[16.07.2016] Ori and the Blind Forest: Definitive Edition [PC]
Baśniowa kraina, piękny las, który więdnie przez to, że pewne wredne ptaszysko kradnie światło Świętego Drzewa i po krainie zaczynają grasować potwory. Bajeczna, wspaniała rysowana grafika wydawałoby się prostej platformówki…
» więcej
2016-07-16, godz. 06:00
[16.07.2016] The Technomancer [PC]
Przyszłość... Ludzkość wylądowała ma Marsie. Dzięki zaawansowanej technologii koloniści zaczęli proces terraformowania, czyli przetwarzania zabójczej marsjańskiej atmosfery w życiodajną mieszankę azotu i tlenu. Pierwsze stacje…
» więcej
2016-07-16, godz. 06:00
[16.07.2016] The Technomancer [PC]
Przyszłość... Ludzkość wylądowała ma Marsie. Dzięki zaawansowanej technologii koloniści zaczęli proces terraformowania, czyli przetwarzania zabójczej marsjańskiej atmosfery w życiodajną mieszankę azotu i tlenu. Pierwsze stacje…
» więcej