Grę do recenzji dostaliśmy od polskiego wydawcy firmy Cenega .
Miałem właściwie zlecić tę recenzję mojej córce - bo gdy przyniosłem płytę z grą tradycyjnie padła łupem Młodzieży - ale byłby to wtedy najkrótszy tekst w historii Giermaszu. Coś w stylu: no Tata, no LEGO no!, fajne i film był fajny - a tak w ogóle Stary to już przestań marudzić, bo przecież gram...
Przy czym - z racji tematyki, było nie było, to opowieść o dzielnych Ninja - tym razem twórcy mocniej dopieścili, powiedzmy, system walki. Oczywiście bez przesady: skomplikowania i brutalności rodem ze slasherów się nie spodziewajcie. Wszak The LEGO Ninjago Movie Video Game to gra familijna. Ale zgodzę się z opiniami, że jak na gry LEGO, można mówić nawet o, hmm, chodzonej bijatyce? Oczywiście twórcy nie zrezygnowali z prostych zagadek, elementów platformówki no i - spécialité de la maison, specjalność zakładu - czyli rozwalamy, rozwalamy i jeszcze raz rozwalamy klockowe konstrukcje, żeby zebrać "monety". Akurat ta gra z serii nie jest przesadnie długa ani przeładowana znajdźkami, kombinacja wyżej wymienionych elementów daje naprawdę fajną i dynamiczną produkcję.
W tak zwanym międzyczasie śledzimy wydarzenia z filmu. To zarówno scenki wyciągnięte prosto z fabuły, jak i te dodane przez twórców gry. Oczywiście nie brakuje tu humoru - kolejny znak rozpoznawczy serii - na ile to udana zabawa? Zdania są podzielone, ja obserwując reakcje grającej córki widzę, że do dzieciaków to trafia. Tak, tak - wiem, wiem: inną cechą charakterystyczną serii jest także jej przystępność również dla starszych graczy. I w mojej ocenie The LEGO Ninjago Movie Video Game oczywiście ten warunek spełnia.
Aha - nie zapomnijcie o graniu z innymi. Czy to na podzielonym ekranie - znakomicie to działa w wersji gra rodzic razem z dzieckiem - bądź też w nowym trybie Areny dla czterech graczy. Albo gracz i trzy sterowane przez komputer boty.
Ciężko mi nawet zliczyć, ile gier LEGO już ograłem (a ile jeszcze czeka na kupce wstydu, bo przecież są wyprzedaże i nie ma lekko, he he). Zabawne, że jedne z nich podeszły mi bardziej - czytaj: wyszukiwałem znajdźki (a w każdej jest ich od groma), zarywałem nocki i tak dalej. W przypadku innych poprzestawałem na skończeniu gry. Akurat The LEGO Ninjago Movie Video Game z przyjemnością zaliczam do tej pierwszej kategorii. Właściwie trudno mi do końca wyjaśnić, dlaczego akurat ta produkcja z serii sprawiła mi aż tyle frajdy. Nieważne, z perspektywy LEGO-weterana gorąco polecam The LEGO Ninjago Movie Video Game - może bardziej jako odskocznię od bardziej wymagających tytułów, o ile jesteście hardkorowcami. Dla dzieci i ich rodziców natomiast to doprawdy przednia zabawa.
Przy czym - z racji tematyki, było nie było, to opowieść o dzielnych Ninja - tym razem twórcy mocniej dopieścili, powiedzmy, system walki. Oczywiście bez przesady: skomplikowania i brutalności rodem ze slasherów się nie spodziewajcie. Wszak The LEGO Ninjago Movie Video Game to gra familijna. Ale zgodzę się z opiniami, że jak na gry LEGO, można mówić nawet o, hmm, chodzonej bijatyce? Oczywiście twórcy nie zrezygnowali z prostych zagadek, elementów platformówki no i - spécialité de la maison, specjalność zakładu - czyli rozwalamy, rozwalamy i jeszcze raz rozwalamy klockowe konstrukcje, żeby zebrać "monety". Akurat ta gra z serii nie jest przesadnie długa ani przeładowana znajdźkami, kombinacja wyżej wymienionych elementów daje naprawdę fajną i dynamiczną produkcję.
W tak zwanym międzyczasie śledzimy wydarzenia z filmu. To zarówno scenki wyciągnięte prosto z fabuły, jak i te dodane przez twórców gry. Oczywiście nie brakuje tu humoru - kolejny znak rozpoznawczy serii - na ile to udana zabawa? Zdania są podzielone, ja obserwując reakcje grającej córki widzę, że do dzieciaków to trafia. Tak, tak - wiem, wiem: inną cechą charakterystyczną serii jest także jej przystępność również dla starszych graczy. I w mojej ocenie The LEGO Ninjago Movie Video Game oczywiście ten warunek spełnia.
Aha - nie zapomnijcie o graniu z innymi. Czy to na podzielonym ekranie - znakomicie to działa w wersji gra rodzic razem z dzieckiem - bądź też w nowym trybie Areny dla czterech graczy. Albo gracz i trzy sterowane przez komputer boty.
Ciężko mi nawet zliczyć, ile gier LEGO już ograłem (a ile jeszcze czeka na kupce wstydu, bo przecież są wyprzedaże i nie ma lekko, he he). Zabawne, że jedne z nich podeszły mi bardziej - czytaj: wyszukiwałem znajdźki (a w każdej jest ich od groma), zarywałem nocki i tak dalej. W przypadku innych poprzestawałem na skończeniu gry. Akurat The LEGO Ninjago Movie Video Game z przyjemnością zaliczam do tej pierwszej kategorii. Właściwie trudno mi do końca wyjaśnić, dlaczego akurat ta produkcja z serii sprawiła mi aż tyle frajdy. Nieważne, z perspektywy LEGO-weterana gorąco polecam The LEGO Ninjago Movie Video Game - może bardziej jako odskocznię od bardziej wymagających tytułów, o ile jesteście hardkorowcami. Dla dzieci i ich rodziców natomiast to doprawdy przednia zabawa.
Zobacz także
2018-03-10, godz. 06:00
[10.03.2018] Giermasz #287 - Zew przygody
Dwie recenzje w tym Giermaszu - i dwa polecenia. Co prawda średniowieczne RPG Kingdom Come: Deliverance cierpi jeszcze na pewne techniczne przypadłości, ale systematycznie "łatana" gra Łukaszowi Rabikowskiemu naprawdę przypadła do gustu…
» więcej
2018-03-09, godz. 15:22
[10.03.2018] Tsunami premier
Mocne porównanie w tytule tego odcinka polskiego kącika w Giermaszu - ale, jak przekonuje Michał Król, gdy podliczymy, ile rodzimych produkcji będzie miało wkrótce swoje premiery, to... No właśnie, posłuchajcie dokładnie jakie gry…
» więcej
2018-03-09, godz. 15:13
GIERMASZ 2018, marzec
» więcej
2018-03-09, godz. 15:13
[10.03.2018] Powroty
Czekaliśmy na targi technologii mobilnych w Barcelonie, ale... ekspert się nam rozchorował. Więc z pewnym opóźnieniem, Radek Lis podsumowuje najciekawsze wątki zakończonej już imprezy. Czyli - tak, tak - bardzo dużo o telefonach…
» więcej
2018-03-03, godz. 06:00
[03.03.2018] Polecamy film Papers, please
Zobaczyć, udaną ekranizację - czy jak kto woli, egranizację - dobry film na podstawie gry komputerowej to niemalże jakby zobaczyć na żywo Yeti. Niektórzy twierdzą, że im się to udało... Ale, jest światełko w tunelu: co prawda…
» więcej
2018-03-03, godz. 06:00
[03.03.2018] The Seven Deadly Sins: Knights of Britannia [PS4]
No niestety nie... Co prawda, przynajmniej nie mam problemu z określeniem, kto w ogóle powinien się zainteresować tą grą - ale jakoś mnie to nie pociesza. Bo nawet dla fanów "japońszczyzny" (tylko do Was mówię) The Seven Deadly…
» więcej
2018-03-03, godz. 06:00
[03.03.2018] The Seven Deadly Sins: Knights of Britannia [PS4]
No niestety nie... Co prawda, przynajmniej nie mam problemu z określeniem, kto w ogóle powinien się zainteresować tą grą - ale jakoś mnie to nie pociesza. Bo nawet dla fanów "japońszczyzny" (tylko do Was mówię) The Seven Deadly…
» więcej
2018-03-03, godz. 06:00
[03.03.2018] The Seven Deadly Sins: Knights of Britannia [PS4]
No niestety nie... Co prawda, przynajmniej nie mam problemu z określeniem, kto w ogóle powinien się zainteresować tą grą - ale jakoś mnie to nie pociesza. Bo nawet dla fanów "japońszczyzny" (tylko do Was mówię) The Seven Deadly…
» więcej
2018-03-03, godz. 06:00
Wolfenstein 3D (1992 r.)
Po roku 1992 już nic nie było takie samo. Wtedy to id Software wypuściło na pecetach pierwszoosobową strzelankę Wolfenstein 3D, która stała się prekursorem wszystkich gier w tym gatunku i wyznaczyła kierunek ich rozwoju. William…
» więcej
2018-03-03, godz. 06:00
[03.03.2018] Giermasz #286 - Prawdziwy pogrom
Nie tym razem: chociaż bazą do powstania tej gry jest całkiem znany serial animowany, to jednak twórcy The Seven Deadly Sins: Kinghts of Britannia swoją produkcją naszego recenzenta nie porwali. Andrzej Kutys poleca właściwie tylko…
» więcej