Grę do recenzji dostaliśmy od polskiego wydawcy firmy Cenega .
Miałem właściwie zlecić tę recenzję mojej córce - bo gdy przyniosłem płytę z grą tradycyjnie padła łupem Młodzieży - ale byłby to wtedy najkrótszy tekst w historii Giermaszu. Coś w stylu: no Tata, no LEGO no!, fajne i film był fajny - a tak w ogóle Stary to już przestań marudzić, bo przecież gram...
Przy czym - z racji tematyki, było nie było, to opowieść o dzielnych Ninja - tym razem twórcy mocniej dopieścili, powiedzmy, system walki. Oczywiście bez przesady: skomplikowania i brutalności rodem ze slasherów się nie spodziewajcie. Wszak The LEGO Ninjago Movie Video Game to gra familijna. Ale zgodzę się z opiniami, że jak na gry LEGO, można mówić nawet o, hmm, chodzonej bijatyce? Oczywiście twórcy nie zrezygnowali z prostych zagadek, elementów platformówki no i - spécialité de la maison, specjalność zakładu - czyli rozwalamy, rozwalamy i jeszcze raz rozwalamy klockowe konstrukcje, żeby zebrać "monety". Akurat ta gra z serii nie jest przesadnie długa ani przeładowana znajdźkami, kombinacja wyżej wymienionych elementów daje naprawdę fajną i dynamiczną produkcję.
W tak zwanym międzyczasie śledzimy wydarzenia z filmu. To zarówno scenki wyciągnięte prosto z fabuły, jak i te dodane przez twórców gry. Oczywiście nie brakuje tu humoru - kolejny znak rozpoznawczy serii - na ile to udana zabawa? Zdania są podzielone, ja obserwując reakcje grającej córki widzę, że do dzieciaków to trafia. Tak, tak - wiem, wiem: inną cechą charakterystyczną serii jest także jej przystępność również dla starszych graczy. I w mojej ocenie The LEGO Ninjago Movie Video Game oczywiście ten warunek spełnia.
Aha - nie zapomnijcie o graniu z innymi. Czy to na podzielonym ekranie - znakomicie to działa w wersji gra rodzic razem z dzieckiem - bądź też w nowym trybie Areny dla czterech graczy. Albo gracz i trzy sterowane przez komputer boty.
Ciężko mi nawet zliczyć, ile gier LEGO już ograłem (a ile jeszcze czeka na kupce wstydu, bo przecież są wyprzedaże i nie ma lekko, he he). Zabawne, że jedne z nich podeszły mi bardziej - czytaj: wyszukiwałem znajdźki (a w każdej jest ich od groma), zarywałem nocki i tak dalej. W przypadku innych poprzestawałem na skończeniu gry. Akurat The LEGO Ninjago Movie Video Game z przyjemnością zaliczam do tej pierwszej kategorii. Właściwie trudno mi do końca wyjaśnić, dlaczego akurat ta produkcja z serii sprawiła mi aż tyle frajdy. Nieważne, z perspektywy LEGO-weterana gorąco polecam The LEGO Ninjago Movie Video Game - może bardziej jako odskocznię od bardziej wymagających tytułów, o ile jesteście hardkorowcami. Dla dzieci i ich rodziców natomiast to doprawdy przednia zabawa.
Przy czym - z racji tematyki, było nie było, to opowieść o dzielnych Ninja - tym razem twórcy mocniej dopieścili, powiedzmy, system walki. Oczywiście bez przesady: skomplikowania i brutalności rodem ze slasherów się nie spodziewajcie. Wszak The LEGO Ninjago Movie Video Game to gra familijna. Ale zgodzę się z opiniami, że jak na gry LEGO, można mówić nawet o, hmm, chodzonej bijatyce? Oczywiście twórcy nie zrezygnowali z prostych zagadek, elementów platformówki no i - spécialité de la maison, specjalność zakładu - czyli rozwalamy, rozwalamy i jeszcze raz rozwalamy klockowe konstrukcje, żeby zebrać "monety". Akurat ta gra z serii nie jest przesadnie długa ani przeładowana znajdźkami, kombinacja wyżej wymienionych elementów daje naprawdę fajną i dynamiczną produkcję.
W tak zwanym międzyczasie śledzimy wydarzenia z filmu. To zarówno scenki wyciągnięte prosto z fabuły, jak i te dodane przez twórców gry. Oczywiście nie brakuje tu humoru - kolejny znak rozpoznawczy serii - na ile to udana zabawa? Zdania są podzielone, ja obserwując reakcje grającej córki widzę, że do dzieciaków to trafia. Tak, tak - wiem, wiem: inną cechą charakterystyczną serii jest także jej przystępność również dla starszych graczy. I w mojej ocenie The LEGO Ninjago Movie Video Game oczywiście ten warunek spełnia.
Aha - nie zapomnijcie o graniu z innymi. Czy to na podzielonym ekranie - znakomicie to działa w wersji gra rodzic razem z dzieckiem - bądź też w nowym trybie Areny dla czterech graczy. Albo gracz i trzy sterowane przez komputer boty.
Ciężko mi nawet zliczyć, ile gier LEGO już ograłem (a ile jeszcze czeka na kupce wstydu, bo przecież są wyprzedaże i nie ma lekko, he he). Zabawne, że jedne z nich podeszły mi bardziej - czytaj: wyszukiwałem znajdźki (a w każdej jest ich od groma), zarywałem nocki i tak dalej. W przypadku innych poprzestawałem na skończeniu gry. Akurat The LEGO Ninjago Movie Video Game z przyjemnością zaliczam do tej pierwszej kategorii. Właściwie trudno mi do końca wyjaśnić, dlaczego akurat ta produkcja z serii sprawiła mi aż tyle frajdy. Nieważne, z perspektywy LEGO-weterana gorąco polecam The LEGO Ninjago Movie Video Game - może bardziej jako odskocznię od bardziej wymagających tytułów, o ile jesteście hardkorowcami. Dla dzieci i ich rodziców natomiast to doprawdy przednia zabawa.
Zobacz także
2017-09-02, godz. 06:00
Galaga (1981 r.)
Mimo, że w latach 80. i 90. studia hurtowo produkowały nowe gry, trafiały się firmy i serie, które rozwijane były od samego początku. Tak też było z wydaną w 1981 roku Galagą. Wyprodukowana przez Namco japońska automatowa gra zręcznościowa…
» więcej
2017-09-02, godz. 06:00
[02.09.2017] Ken Follett: Filary Ziemi [PC]
Hej! Dzisiaj opowiem Wam o grze, która z pewnością zainteresuje fanów dobrych, ale też nietypowych i nieszablonowych przygodówek, a jak wiadomo takich tytułów to w ostatnich latach na rynku można ze świecą szukać. The Pillars of…
» więcej
2017-09-02, godz. 06:00
[02.09.2017] Ken Follett: Filary Ziemi [PC]
Hej! Dzisiaj opowiem Wam o grze, która z pewnością zainteresuje fanów dobrych, ale też nietypowych i nieszablonowych przygodówek, a jak wiadomo takich tytułów to w ostatnich latach na rynku można ze świecą szukać. The Pillars of…
» więcej
2017-09-02, godz. 06:00
[02.09.2017] Ken Follett: Filary Ziemi [PC]
Hej! Dzisiaj opowiem Wam o grze, która z pewnością zainteresuje fanów dobrych, ale też nietypowych i nieszablonowych przygodówek, a jak wiadomo takich tytułów to w ostatnich latach na rynku można ze świecą szukać. The Pillars of…
» więcej
2017-09-02, godz. 06:00
[02.09.2017] Agents of Mayhem [PS4]
Agents of Mayhem to jedna z tych gier, które trudno nazwać inaczej niż ,,solidna", ale w sumie nic poza tym. Na pierwszy rzut oka gra, ładnie wygląda, świeci się i tak dalej, ale po pewnym czasie... No właśnie. Graliście w Saints…
» więcej
2017-09-02, godz. 06:00
[02.09.2017] Fortnite [PS4]
Człowiek człowiekowi wilkiem a zombie zombie zombie. Znowu zombie? Ileż można strzelać do umarlaków? Rozjeżdżać umarlaki, palić, pożerać pojedynczo, grupowo, hordami na poważnie, na niepoważnie, na strasznie, na śmiesznie. Otóż…
» więcej
2017-09-02, godz. 06:00
[02.09.2017] Fortnite [PS4]
Człowiek człowiekowi wilkiem a zombie zombie zombie. Znowu zombie? Ileż można strzelać do umarlaków? Rozjeżdżać umarlaki, palić, pożerać pojedynczo, grupowo, hordami na poważnie, na niepoważnie, na strasznie, na śmiesznie. Otóż…
» więcej
2017-09-02, godz. 06:00
[02.09.2017] Fortnite [PS4]
Człowiek człowiekowi wilkiem a zombie zombie zombie. Znowu zombie? Ileż można strzelać do umarlaków? Rozjeżdżać umarlaki, palić, pożerać pojedynczo, grupowo, hordami na poważnie, na niepoważnie, na strasznie, na śmiesznie. Otóż…
» więcej
2017-09-02, godz. 06:00
[02.09.2017] Hellblade: Senua's Sacrifice [PS4]
"Dawno nie grałem w tak smutną i przytłaczającą grę" - pomyślałem, zdejmując słuchawki z głowy, w tle leciały napisy końcowe gry Hellblade: Senua's Sacrifice. To oczywiście świetna rekomendacja dla tej produkcji, gdy potrafi…
» więcej
2017-09-02, godz. 06:00
[02.09.2017] Hellblade: Senua's Sacrifice [PS4]
"Dawno nie grałem w tak smutną i przytłaczającą grę" - pomyślałem, zdejmując słuchawki z głowy, w tle leciały napisy końcowe gry Hellblade: Senua's Sacrifice. To oczywiście świetna rekomendacja dla tej produkcji, gdy potrafi…
» więcej