Grę do recenzji dostaliśmy od polskiego wydawcy firmy Cenega .
Northgard to tak naprawdę klasyczny RTS, czyli strategia czasu rzeczywistego. Gra swoją mechaniką przypomina nieco kultową już sagę Age Of Empires, natomiast z wyglądu mi osobiście kojarzy się z legendarnym już Warcraftem III. Tak jak i tam tak i tu naszym głównym zadaniem w trakcie poszczególnych misji kampanii jest rozbudowa bazy, tak by mogła ona wyżywić i utrzymać jej mieszkańców, w późniejszym czasie zatrudnienie pierwszych wojaków, zrealizowanie celów i całkowita anihilacja naszych wrogów. To tak w wielkim skrócie, bo w zależności od postępów w fabule, gra stawia przed nami coraz to ambitniejsze questy.
W Northgard całą rozgrywkę obserwujemy z góry, ale nie od razu mamy przed sobą całkowicie odkrytą mapę. Musimy inwestować w zwiadowców, którzy sprawdzą, co akurat czai się za naszą miedzą, a także wojaków, którzy w razie potrzeby, to tałatajstwo czym prędzej uciszą. Gra jest świetnie wyważona i każdy, nawet najmniejszy błąd ma tutaj często fatalne skutki. Mieszkańcy naszej wioski mają swoje potrzeby, musimy nieustannie dbać o to, by byli najedzeni, byli w stanie się ogrzać, a także mieli gdzie mieszkać i pracować.
Twórcy Northgard mocno wzięli sobie do serca ten surowy klimat nordyckiej mitologii i zdecydowali się odwzorować w grze pory roku. I co ważniejsze, nie są to jedynie efekty wizualne, że tu czy tam spadnie trochę białego puchu, a na wiosnę łąki zakwitną kolorowymi makami. O nie, tak łatwo to nie będzie, przygotujcie się lepiej na srogie zimy, kiedy to zasoby naszej wioski topnieją w ekspresowym tempie, a głód zagląda nam w oczy. Dodajcie do tego problemy przy zbiorach jedzenia, osłabioną armię i katastrofa gotowa. Northgard uczy nas kalkulacji, dalekosiężnego planowania, a także tego, że z pozoru spokojna i komfortowa pozycja podczas rozgrywki może w mgnieniu oka zmienić się w prawdziwą katastrofę!
Pomówmy nieco o technikaliach. Northgard to gra do której tak naprawdę trudno się o coś przyczepić. Sama rozgrywka przypomina tutaj nieco słynne tytuły ze stajni Blizzarda, nie brak jej dynamiki i ma to coś, co zawsze cenię w tego typu produkcjach - wymusza kreatywne myślenie. Sama kampania jest dość rozległa, ale długość poszczególnych misji została zaplanowana tak, że jeśli akurat macie wolną godzinkę czy dwie, to spokojnie możecie przejść dwie czy trzy misje i wrócić do „wikingów” za jakiś czas.
Gra cieszy oko, chociaż nie wszystkim mogą przypaść do gustu miękkie tekstury i nieco kreskówkowy wygląd postaci. Jak dla mnie to właśnie to dodaje temu tytułowi smaczku. Northgard nie ma zbyt wygórowanych wymagań i powinien śmigać nawet na pecetach starszej generacji. Oprócz samej rozgrywki twórcy pokusili się także o stworzenie rysowanych i niezwykle klimatycznych „cutscenek”, które dopełnia głęboki głos lektora, rodem ze słynnej Gry o Tron. Za to mają u mnie dużego plusa.
Kolejny, mniejszy plusik za nawiązującą do uniwersum muzykę, która delikatnie przygrywa w tle i nie męczy, w czasie, gdy my staramy się nie zginąć na tych skutych lodem terenach tytułowego Northgard. Warto także odnotować intuicyjny interfejs, co wierzcie mi, jest rzadkością w tego typu tytułach. Początkujący gracze już po kilkudziesięciu minutach rozgrywki powinni sobie poradzić zarówno ze sterowaniem, jak i realizowaniem zadań, jakie stawia przed nimi fabuła. Jeśli jednak rozwój naszej wioski dalej nie idzie nam tak jakbyśmy sobie tego życzyli, to mamy jeszcze do dyspozycji rozsądnie zaplanowany samouczek, który krok po kroku w dość klarowny sposób wyjaśnia z czym to wszystko się je. Wszystko to spina dobrze przemyślany system zarządzania gospodarką jak i całej ekonomii, której ogarnięcie nie powinno sprawić Wam większych problemów.
Podsumowując, Northgard to z pewnością jedna z ciekawszych strategii, jakie w tym roku trafiły na sklepowe półki. To RTS, który nie odstrasza swoim topornym interfejsem i nie męczy, szczególnie początkujących graczy. To gra o oryginalnej, nordyckiej fabule, której kampania potrafi wciągnąć na długie godziny, w której nie dopada nas syndrom wiecznego „przeklikiwania” okienek z dialogami i nudnych „cutscenek”. Wszystko to okraszone jest naprawdę niebanalną grafiką i nawiązującą do klimatu gry muzyką.
Gra ma jednak jeden, dość spory minus - wymaga od nas sporo cierpliwości i zimnej krwi, o czym doskonale wiedzą etatowi wyjadacze klasycznych strategii. Także trzymajcie swoje nerwy na wodzy! No cóż, coś za coś, ale wierzcie mi, że Northgard to tytuł, który warto przetestować na własnej skórze, bo kto wie, być może akurat okaże się, że w Waszych żyłach płynie gorąca krew mitycznych Wikingów? Cześć!
Zobacz także
2018-03-09, godz. 15:13
GIERMASZ 2018, marzec
» więcej
2018-03-09, godz. 15:13
[10.03.2018] Powroty
Czekaliśmy na targi technologii mobilnych w Barcelonie, ale... ekspert się nam rozchorował. Więc z pewnym opóźnieniem, Radek Lis podsumowuje najciekawsze wątki zakończonej już imprezy. Czyli - tak, tak - bardzo dużo o telefonach…
» więcej
2018-03-03, godz. 06:00
[03.03.2018] Polecamy film Papers, please
Zobaczyć, udaną ekranizację - czy jak kto woli, egranizację - dobry film na podstawie gry komputerowej to niemalże jakby zobaczyć na żywo Yeti. Niektórzy twierdzą, że im się to udało... Ale, jest światełko w tunelu: co prawda…
» więcej
2018-03-03, godz. 06:00
[03.03.2018] The Seven Deadly Sins: Knights of Britannia [PS4]
No niestety nie... Co prawda, przynajmniej nie mam problemu z określeniem, kto w ogóle powinien się zainteresować tą grą - ale jakoś mnie to nie pociesza. Bo nawet dla fanów "japońszczyzny" (tylko do Was mówię) The Seven Deadly…
» więcej
2018-03-03, godz. 06:00
[03.03.2018] The Seven Deadly Sins: Knights of Britannia [PS4]
No niestety nie... Co prawda, przynajmniej nie mam problemu z określeniem, kto w ogóle powinien się zainteresować tą grą - ale jakoś mnie to nie pociesza. Bo nawet dla fanów "japońszczyzny" (tylko do Was mówię) The Seven Deadly…
» więcej
2018-03-03, godz. 06:00
[03.03.2018] The Seven Deadly Sins: Knights of Britannia [PS4]
No niestety nie... Co prawda, przynajmniej nie mam problemu z określeniem, kto w ogóle powinien się zainteresować tą grą - ale jakoś mnie to nie pociesza. Bo nawet dla fanów "japońszczyzny" (tylko do Was mówię) The Seven Deadly…
» więcej
2018-03-03, godz. 06:00
Wolfenstein 3D (1992 r.)
Po roku 1992 już nic nie było takie samo. Wtedy to id Software wypuściło na pecetach pierwszoosobową strzelankę Wolfenstein 3D, która stała się prekursorem wszystkich gier w tym gatunku i wyznaczyła kierunek ich rozwoju. William…
» więcej
2018-03-03, godz. 06:00
[03.03.2018] Giermasz #286 - Prawdziwy pogrom
Nie tym razem: chociaż bazą do powstania tej gry jest całkiem znany serial animowany, to jednak twórcy The Seven Deadly Sins: Kinghts of Britannia swoją produkcją naszego recenzenta nie porwali. Andrzej Kutys poleca właściwie tylko…
» więcej
2018-03-02, godz. 18:04
GIERMASZ 2018, marzec
» więcej
2018-03-02, godz. 18:04
[03.03.2018] Wiedźmin, Wiedźmin, Wiedźmin
Nie tak dawno temu praktycznie w każdym wydaniu kącika Gramy po polsku żartobliwie podkreślaliśmy, że "kącik bez Wiedźmina kącikiem straconym"... Na chwilę przypominamy sobie te czasy - Michał Król przejrzał ranking najlepiej…
» więcej