Grę do recenzji dostaliśmy od polskiego wydawcy firmy Cenega .
Przy czym - jedno warto podkreślić - LEGO to gry dla dzieci. Staram się o tym nie zapomnieć, gdy - jednak - zwłaszcza pierwsze odsłony zaskoczyły i dorosłych. Formuła zabawnej przeróbki dzieł światowej, głównie filmowej, popkultury w klockową platformówkę z elementami przygodówki i uproszczonej bijatyki z początku jawiła się jako doskonała odskocznia od "poważnych" gier. I, jeżeli nie znudziła się Wam powtarzalna rozgrywka, to LEGO Iniemamocni dla doświadczonego gracza niezmiennie będą relaksacyjną zabawą: gdy człowiek jest zmęczony po robocie, refleksu już brakuje, odpalamy "klocki" i rozwalamy te wszystkie konstrukcje. Wciąż i wciąż.
Pod względem rozgrywki nie zmieniło się praktycznie nic. Oczywiście, w zależności od konkretnej licencji, szczegółowe rozwiązania mogą się nieco różnić. Inne umiejętności potrzebne do rozwiązywania stosunkowo prostych zagadek będą więc mieli wojownicy w LEGO Ninjago, a inaczej nieco gra się w, dajmy na to, LEGO Władca Pierścieni. Ale główne założenia rozgrywki się nie zmieniają: skaczemy, zbieramy klocki - tudzież rozwalamy co nam pod klockową rękę popadnie - są wspomniane zagadki, czyli musimy dopasować postać z odpowiednimi, tutaj, mocami (wszak LEGO Iniemamocni to oczywiście egranizacja opowieści o superbohaterach), żeby osiągnąć odpowiedni efekt. Właściwą rozgrywkę na kolejnych planszach przedzielają filmiki przerywnikowe - w tym przypadku oparte o dwa filmy animowane z Iniemamocnymi w roli głównej. W owych scenkach nie brakuje humoru, to jest zresztą jednym z ważniejszych wyróżników całej serii LEGO.
Do tego - w nowszych odsłonach zwłaszcza - o ile sama historia zajmie nam około 10 godzin, to twórcy często oddają większy teren do eksploracji i szukania znajdziek. Na marginesie: fabułę też wypada przejść przynajmniej dwa razy, bo tam również są zagadki, których nie rozwiążemy bez posiadającego odpowiednią umiejętność ludzika. A dopiero w trybie gry swobodnej możemy ustalić dowolny skład naszej drużyny. W przypadku LEGO Iniemamocni do dyspozycji gracza oddano całkiem spore miasto, dziesiątki znajdziek do odblokowania, więc dla fanów "maksowania" gier dodatkowej zawartości wystarczy na o wiele więcej czasu niż wspomniane 10 godzin kampanii fabularnej.
A propos wspomnianej kampanii - z ograniem LEGO Iniemamocni chyba wypada się wstrzymać do wizyty w kinie, bo gra najpierw opowiada wydarzenia z drugiej części, która (w momencie pisania tego tekstu) jeszcze nie zadebiutowała w polskich kinach. A tak, cóż, już wiem co się tam wydarzy - a w dodatku klockowa adaptacja jednak nie ma tego rozmachu wysokobudżetowej animacji. Kolejność: najpierw film, a później zabawna przeróbka LEGO chyba jednak powinna być zachowana.
No i doszedłem do najtrudniejszej części tej recenzji. Odwlekałem, opisywałem inne rzeczy - ale trzeba się zmierzyć z rzeczywistością. Mianowicie - jak ocenić LEGO Iniemamocni? Zadanie jest wyjątkowo niewdzięczne. Po pierwsze, dlatego, że jak już wiecie, to po prostu kolejna odsłona serii LEGO. I absolutnie nie sili się na oryginalność w założeniach rozgrywki. Więc może trochę nudzić graczy, którzy - tak jak ja - wiele już klocków na ekranie rozwalili (tudzież złożyli). A, zwłaszcza na początku, seria miała ten uroczy powiew świeżości i naprawdę bawiła także starszych. Ale to jednak chyba trochę nieuczciwe, żeby oceniać tę produkcję z pozycji dorosłego, doświadczonego gracza. Wszak - i tu mamy drugi przyczynek do kłopotów zmęczonego wiekiem recenzenta (he, he) - otóż, po drugie: przecież to jednak gra dla dzieci! I niezmiennie kolejne części LEGO lądują na szczycie list sprzedaży. Młodzież (ok, ta młodsza młodzież) klocki uwielbia. Także ja doprawdy już nie wiem, czy polecać Wam LEGO Iniemamocni czy nie? Szczególnie, że - fakt faktem - jak siedziałem wieczorem zmęczony po pracy, to klocki na ekranie były tak rozkosznie relaksujące... Narzeka człowiek, narzeka - a jak przyjdzie co do czego, to rozwaliłem absolutnie wszystko, co się dało...
PS. Ktoś powie: "ok, ale ty jednak grę dostałeś do recenzji, być może inaczej byś oceniał, gdybyś miał ją kupić". To prawda, jest tylko jedno ale: zapewniam, że sam - jednak - nie raz sobie któreś LEGO (na wyprzedażach) kupiłem...
Zobacz także
2018-12-14, godz. 20:22
[15.12.2018] Z tarczą czy na tarczy?
Polacy zrobią remake słynnej serii gier słynnej (choć nie u nas) dawnej konsoli. Oczywiście trzymamy kciuki, aczkolwiek - fakt - zastanawiamy się, na ile studio z niewielkim póki co dorobkiem podoła zadaniu. Ale, jeżeli im się to…
» więcej
2018-12-14, godz. 13:55
ARCHIWUM 2018, październik
» więcej
2018-12-14, godz. 13:55
ARCHIWUM 2018, listopad
» więcej
2018-12-08, godz. 10:46
[08.12.2018] Gwint: Wiedźmińska gra karciana
Powiem dzisiaj nie stricte o Wiedzminie, ponieważ ostatnia jego część swoją premierę miała w 2015 roku a o jednej z mini gier w którą mogliśmy w sadze wiedzmińskiej spotkać. I tak mini gra stała sie nieco większą produkcją…
» więcej
2018-12-08, godz. 06:00
[08.12.2018] Kursk [PS4]
O grze Kursk mówiliśmy w Giermaszu wielokrotnie. Nie raz rozmawialiśmy z twórcami, na targach mieliśmy okazję pograć w demo, relacjonowaliśmy reakcje rosyjskich mediów. Słowem: można śmiało powiedzieć, że produkcji studia Jujubee…
» więcej
2018-12-08, godz. 06:00
[08.12.2018] Kursk [PS4]
O grze Kursk mówiliśmy w Giermaszu wielokrotnie. Nie raz rozmawialiśmy z twórcami, na targach mieliśmy okazję pograć w demo, relacjonowaliśmy reakcje rosyjskich mediów. Słowem: można śmiało powiedzieć, że produkcji studia Jujubee…
» więcej
2018-12-08, godz. 06:00
[08.12.2018] TSIOQUE [PC]
Czego spodziewać się po twórcach mrocznego i przygnębiającego Tormentum: Dark Sorrow, gdzie świat spowity ciemnością wygląda jak nieślubne dziecko H.R.Gigera i Zdzisława Beksińskiego? Wszystkiego, ale raczej nie bajki o księżniczce…
» więcej
2018-12-08, godz. 06:00
[08.12.2018] TSIOQUE [PC]
Czego spodziewać się po twórcach mrocznego i przygnębiającego Tormentum: Dark Sorrow, gdzie świat spowity ciemnością wygląda jak nieślubne dziecko H.R.Gigera i Zdzisława Beksińskiego? Wszystkiego, ale raczej nie bajki o księżniczce…
» więcej
2018-12-08, godz. 06:00
[08.12.2018] Gwint: Wiedźmińska gra karciana
Powiem dzisiaj nie stricte o Wiedzminie, ponieważ ostatnia jego część swoją premierę miała w 2015 roku a o jednej z mini gier w którą mogliśmy w sadze wiedzmińskiej spotkać. I tak mini gra stała sie nieco większą produkcją…
» więcej
2018-12-08, godz. 06:00
[08.12.2018] Giermasz #325 - Gramy po polsku
Jakoś tak się złożyło, że mamy dla Was trzy recenzje gier, które powstały w naszym kraju. Na początek przygodówka o nieco zaskakującej nazwie TSIOQUE . Spieramy się w redakcji, czy tytuł nie powinien być jednak przystępniejszy…
» więcej