Grę do recenzji dostaliśmy od polskiego wydawcy firmy Cenega .
Przy czym - jedno warto podkreślić - LEGO to gry dla dzieci. Staram się o tym nie zapomnieć, gdy - jednak - zwłaszcza pierwsze odsłony zaskoczyły i dorosłych. Formuła zabawnej przeróbki dzieł światowej, głównie filmowej, popkultury w klockową platformówkę z elementami przygodówki i uproszczonej bijatyki z początku jawiła się jako doskonała odskocznia od "poważnych" gier. I, jeżeli nie znudziła się Wam powtarzalna rozgrywka, to LEGO Iniemamocni dla doświadczonego gracza niezmiennie będą relaksacyjną zabawą: gdy człowiek jest zmęczony po robocie, refleksu już brakuje, odpalamy "klocki" i rozwalamy te wszystkie konstrukcje. Wciąż i wciąż.
Pod względem rozgrywki nie zmieniło się praktycznie nic. Oczywiście, w zależności od konkretnej licencji, szczegółowe rozwiązania mogą się nieco różnić. Inne umiejętności potrzebne do rozwiązywania stosunkowo prostych zagadek będą więc mieli wojownicy w LEGO Ninjago, a inaczej nieco gra się w, dajmy na to, LEGO Władca Pierścieni. Ale główne założenia rozgrywki się nie zmieniają: skaczemy, zbieramy klocki - tudzież rozwalamy co nam pod klockową rękę popadnie - są wspomniane zagadki, czyli musimy dopasować postać z odpowiednimi, tutaj, mocami (wszak LEGO Iniemamocni to oczywiście egranizacja opowieści o superbohaterach), żeby osiągnąć odpowiedni efekt. Właściwą rozgrywkę na kolejnych planszach przedzielają filmiki przerywnikowe - w tym przypadku oparte o dwa filmy animowane z Iniemamocnymi w roli głównej. W owych scenkach nie brakuje humoru, to jest zresztą jednym z ważniejszych wyróżników całej serii LEGO.
Do tego - w nowszych odsłonach zwłaszcza - o ile sama historia zajmie nam około 10 godzin, to twórcy często oddają większy teren do eksploracji i szukania znajdziek. Na marginesie: fabułę też wypada przejść przynajmniej dwa razy, bo tam również są zagadki, których nie rozwiążemy bez posiadającego odpowiednią umiejętność ludzika. A dopiero w trybie gry swobodnej możemy ustalić dowolny skład naszej drużyny. W przypadku LEGO Iniemamocni do dyspozycji gracza oddano całkiem spore miasto, dziesiątki znajdziek do odblokowania, więc dla fanów "maksowania" gier dodatkowej zawartości wystarczy na o wiele więcej czasu niż wspomniane 10 godzin kampanii fabularnej.
A propos wspomnianej kampanii - z ograniem LEGO Iniemamocni chyba wypada się wstrzymać do wizyty w kinie, bo gra najpierw opowiada wydarzenia z drugiej części, która (w momencie pisania tego tekstu) jeszcze nie zadebiutowała w polskich kinach. A tak, cóż, już wiem co się tam wydarzy - a w dodatku klockowa adaptacja jednak nie ma tego rozmachu wysokobudżetowej animacji. Kolejność: najpierw film, a później zabawna przeróbka LEGO chyba jednak powinna być zachowana.
No i doszedłem do najtrudniejszej części tej recenzji. Odwlekałem, opisywałem inne rzeczy - ale trzeba się zmierzyć z rzeczywistością. Mianowicie - jak ocenić LEGO Iniemamocni? Zadanie jest wyjątkowo niewdzięczne. Po pierwsze, dlatego, że jak już wiecie, to po prostu kolejna odsłona serii LEGO. I absolutnie nie sili się na oryginalność w założeniach rozgrywki. Więc może trochę nudzić graczy, którzy - tak jak ja - wiele już klocków na ekranie rozwalili (tudzież złożyli). A, zwłaszcza na początku, seria miała ten uroczy powiew świeżości i naprawdę bawiła także starszych. Ale to jednak chyba trochę nieuczciwe, żeby oceniać tę produkcję z pozycji dorosłego, doświadczonego gracza. Wszak - i tu mamy drugi przyczynek do kłopotów zmęczonego wiekiem recenzenta (he, he) - otóż, po drugie: przecież to jednak gra dla dzieci! I niezmiennie kolejne części LEGO lądują na szczycie list sprzedaży. Młodzież (ok, ta młodsza młodzież) klocki uwielbia. Także ja doprawdy już nie wiem, czy polecać Wam LEGO Iniemamocni czy nie? Szczególnie, że - fakt faktem - jak siedziałem wieczorem zmęczony po pracy, to klocki na ekranie były tak rozkosznie relaksujące... Narzeka człowiek, narzeka - a jak przyjdzie co do czego, to rozwaliłem absolutnie wszystko, co się dało...
PS. Ktoś powie: "ok, ale ty jednak grę dostałeś do recenzji, być może inaczej byś oceniał, gdybyś miał ją kupić". To prawda, jest tylko jedno ale: zapewniam, że sam - jednak - nie raz sobie któreś LEGO (na wyprzedażach) kupiłem...
Zobacz także
2017-07-22, godz. 06:00
Hans Kloss (1992 r.)
Chyba każdy zna lub słyszał o serialu telewizyjnym "Stawka większa niż życie" z lat 60. Twórcy tego dzieła inspirowali się pierwszym filmem o Jamesie Bondzie, a w roku 1992 studio LK Avalon na podstawie przygód Hansa Klossa postanowiło…
» więcej
2017-07-22, godz. 06:00
[22.07.2017] Micro Machines World Series [PS4]
W roku 1993, dwa lata po premierze na NES-a, Micro Machines zadebiutowało na mojej ukochanej Amidze. Co to się wtedy działo! Wyścigi małych pojazdów zawładnęły moim czasem wolnym, a trasy biegnące po kuchennym stole czy w wypełnionej…
» więcej
2017-07-22, godz. 06:00
[22.07.2017] Micro Machines World Series [PS4]
W roku 1993, dwa lata po premierze na NES-a, Micro Machines zadebiutowało na mojej ukochanej Amidze. Co to się wtedy działo! Wyścigi małych pojazdów zawładnęły moim czasem wolnym, a trasy biegnące po kuchennym stole czy w wypełnionej…
» więcej
2017-07-22, godz. 06:00
[22.07.2017] Final Fantasy XII: The Zodiac Age [PS4]
Nic nie poradzę, jak nie poradzę - ale, jeżeli czytaliście moje wcześniejsze recenzje gier z gatunku jRPG, to - co ja mogę - wniosek nasuwa się praktycznie ten sam: Final Fantasy XII The Zodiac Age, tytuł o którym Wam teraz opowiem…
» więcej
2017-07-22, godz. 06:00
[22.07.2017] Final Fantasy XII: The Zodiac Age [PS4]
Nic nie poradzę, jak nie poradzę - ale, jeżeli czytaliście moje wcześniejsze recenzje gier z gatunku jRPG, to - co ja mogę - wniosek nasuwa się praktycznie ten sam: Final Fantasy XII The Zodiac Age, tytuł o którym Wam teraz opowiem…
» więcej
2017-07-22, godz. 06:00
[22.07.2017] Final Fantasy XII: The Zodiac Age [PS4]
Nic nie poradzę, jak nie poradzę - ale, jeżeli czytaliście moje wcześniejsze recenzje gier z gatunku jRPG, to - co ja mogę - wniosek nasuwa się praktycznie ten sam: Final Fantasy XII The Zodiac Age, tytuł o którym Wam teraz opowiem…
» więcej
2017-07-22, godz. 06:00
[22.07.2017] Giermasz #254 - A miało być tak pięknie...
A miało być tak pięknie: powrót kultowych wyścigów małych samochodów - wiecie, trasy po stole kuchennym i takie tam - no więc to miał być hit. A zdaniem Michała Króla, fana dawnych odsłon, najnowsze Micro Machines World Series…
» więcej
2017-07-18, godz. 14:25
[15.07.2017] Serial Cleaner [PS4]
W marzeniach nie wyobrażałem sobie, że w żółtym stroju z filmu "Kill Bill" będę sprzątał ciała w lokacji żywcem wyjętej z "Wejścia Smoka" z Brucem Lee. Albo, że do pozbywania się trupów będzie służył mi Ksenomorf z innego…
» więcej
2017-07-16, godz. 13:42
[15.07.2017] Giermasz #253 - Kosmiczne sprzątanie
Miała być naprawdę udana gra, miały być dobre recenzje - no i jest: Michał Król nie może się nachwalić polskiej gry Serial Cleaner. Stylowa, pikselowa grafika, fajna rozgrywka - więc pozostaje tylko trzymać kciuki za dobrą sprzedaż…
» więcej
2017-07-15, godz. 06:00
The Legend of Zelda (1986 r.)
Na wstępie, żeby było jasne, zapoczątkowana w roku 1986 seria The Legend of Zelda opowiada o przygodach młodego chłopaka o imieniu Link. Zelda to tytułowa księżniczka, którą oczywiście musi uratować bohater gry. Produkcja Nintendo…
» więcej