Jak recenzować grę, która nie jest bliska ideału, bo nim po prostu jest. Jak mówić o produkcji, na którą nie czekali wszyscy gracze, a cały bez wyjątków świat. Co napisać o tytule, który jest najlepszą grą tej generacji konsol i jedną z najlepszych w historii branży? Przez GTA V studio Rockstar Games bardzo wysoko powiesiło poprzeczkę, którą teraz przeskoczyło i to z dużym zapasem. Do sklepów trafiło 17 milionów kopii, a gra w 8 dni pobiła ośmioletnią sprzedaż poprzedniej części. Panie, panowie, Red Dead Redemption II. Najnowsza gra Rockstar Games, mimo, że tytuł twierdzi inaczej, jest trzecią odsłoną części westernowego cyklu. Pierwszą było Red Dead Revolver z roku 2004, lecz świat głośno usłyszał o serii sześć lat później, za sprawą Red Dead Redemption. Historia była całkowicie nowa, nie powiązana z pierwowzorem, a głównym bohaterem był Johna Marston, który walczył o przetrwanie w czasach Dzikiego Zachodu u progu XX wieku. To właśnie wtedy poznaliśmy Dutcha van der Linde, szefa gangu, który jest nim także w Red Dead Redemption II. Lecz teraz poznajemy historię dziejącą się w roku 1899, w czasach poprzedzających wydarzenia z poprzedniej części serii. Gang Dutcha radzi sobie całkiem nieźle, do czasu wpadki podczas napadu w mieście Blackwater. Do gry wchodzimy w momencie, gdy grupa ucieka przed stróżami prawa i łowcami nagród.
Grę do recenzji dostaliśmy od polskiego wydawcy firmy Cenega .
Głównym bohaterem jest Arthur Morgan, który 20 lat wcześniej trafia pod skrzydła Dutcha van der Linde, którego traktuje jak przybranego ojca. Tym samym stał się jednym z pierwszych członku gangu, którego historię poznajemy w Red Dead Redemption II. Grę rozpoczyna się w momencie, gdy podróżujący gang szuka miejsca na nocleg podczas ostrej zimy. Poznajemy podstawowe mechaniki, uczymy się jazdy na koniu, strzelania i zaczyna się wielka przygoda. I to przygoda przez olbrzymie "P".
Część graczy spodziewało się takiego GTA V na Dzikim Zachodnie, a Rockstar Games poszło trochę inną drogą. Nie ma tu takiej dynamiki, chaosu przy policyjnych pościgach, olbrzymich strzelanin z wybuchami i - co oczywiste - latającymi helikopterami. Jest wolniej, dłużej, dzięki temu utrzymanie klimatu tamtych czasów stoi na kapitalnym poziomie. Jest za to kapitalny i świetnie zagrany scenariusz, gdzie każda fabularna misja jest małym dziełem sztuki. Ale poznawanie historii to nie tylko wątek główny. Każda misja poboczna jest z nim powiązana i ją uzupełnia. Co więcej, można wchodzić w interakcję z członkami gangu przebywającymi w obozie, by poznawać kolejne wątki historii. A jest co poznawać, bo scenariusz dotyczy nie tylko głównego bohatera Arthura Morgana i Dutcha van der Linde, a wszystkich kluczowych postaci, ich przeszłości i teraźniejszości. Ten aspekt Red Dead Redemption II jest wzorcowy, a historia niezwykle ciekawa i wciągająca. Dalej jest tylko lepiej.
Żadna misja się nie powtarza, każda jest inna, równie wciągająca i dostarcza niezapomnianych wrażeń. Czy to napad na pociąg, odbijanie członka gangu z rąk łowców nagród, impreza zakończona bijatyką w barze, odzyskiwanie długów w sposób raczej mało dyplomatyczny, polowanie na niedźwiedzia czy relaksujące łowienie ryb. Jest tego bez liku, a atrakcji starczyłoby na kilka gier. Ale to Rockstar i wszystko jest dopieszczone do granic możliwości. Wielokrotnie łapałem się na ty, że zamiast podążać główną ścieżką scenariusza zajmowałem się setkami przyziemnych spraw. Polowałem i sprzedawałem skóry, a mięso dostarczałem do obozu, kradłem powozy by sprzedać je z zyskiem, zbierałem zioła by wytwarzać lecznicze mikstury, łapałem poszukiwanych przestępców i dostarczałem do więzień. Gdy nadchodził zmrok rozbijałem obóz, rozpalałem ognisko, piekłem mięso, tworzyłem amunicję i szedłem spać. Rano sprzątałem, szczotkowałem, głaskałem i dokarmiałem konia, po czym ruszałem w teren. A tu działo się naprawdę sporo.
Fantastycznym rozwiązaniem są losowe misje, na które natrafiamy okazjonalnie w świecie gry. Jest ich bez liku, a każda daje kilka możliwości rozwiązania. Ukąszonego przez węża człowieka można zostawić na pastwę losu, zabić, okraść, ale też uratować mu życie wysysając jad. Wybrałem ostatnia opcję i jakież było moje wielkie zdziwienie, gdy spotkałem uratowanego pod sklepem z bronią, a on w ramach podziękowań zafundował mi dowolną zabawkę u rusznikarza. Napotkanemu więźniowi przestrzeliłem kajdany, a ten podzielił się ze mną informacją o ukrytym skarbie. Uratowałem też przywaloną martwym koniem kobietę i stałem się dawną wersją Ubera. Natrafiłem na zebranie Ku Klux Klanu, pomogłem rodzinie dokończyć budowę domu, po dostarczeniu szeryfowi poszukiwanego przestępcy byłem światkiem jego publicznej egzekucji, pozbyłem się też zwłok sadysty, który znęcał się nad panią lekkich obyczajów. Gdy byłem wyczerpany szedłem coś zjeść, rozegrałem partyjkę w pokera, blackjacka czy w domino i zażyłem kąpieli w hotelu. W tej grze naprawdę jest co robić i często spędzałem czas poza wątkiem głównym, bawiąc się w łowcę nagród, tropiciela zwierzyny czy też rozbudowywałem obóz i wspierałem jego budżet. Tu nie ma się jak nudzić.
Wraz z postępami i wykonanymi zadaniami rozwija się zarówno postać Arthura Morgana, jak i jego wiernego towarzysza - konia. Większe zdrowie, szybkość, wytrzymałość, a w przypadku bohatera także umiejętność Dead Eye. Jest ona na tyle istotna, że znacznie spowalnia czas, pozwala wycelować w dużą liczbę wrogów i szybko oraz celnie ich się pozbyć. Niezastąpiona przy większych zadymach, gdy liczy się czas a nie zabawa w Rambo na Dzikim Zachodzie lub przy klasycznych kowbojskich pojedynkach. A co powiecie na to, że posiadaną broń można nie tylko modyfikować i ulepszać, ale przede wszystkim czyścić. Czym bardziej zaniedbana, tym mniej skuteczna. I chodzi tu nie tylko o rewolwery, ale także strzelby, karabiny czy dwururki. Zabawek zresztą jest sporo i jak to Rockstar ma w zwyczaju, nawet ich zakup nie jest zwyczajny. U rusznikarza prosimy o katalog i fizycznie przeglądając kolejne kartki wybieramy interesującą zabawkę. Podobnie jest ze strojami czy zakupem asortymentu i ulepszeń. W Red Dead Redemption II nie ma półśrodków, a wiele rzeczy potraktowane jest dosłownie, wymaga zaangażowania gracza i ma znaczenie. Niezależnie czy to łowienie ryb, wytwarzanie przynęt przydatnych w polowaniu czy dobieraniu stroju do pogody.
Świat w Red Dead Redemption II jest olbrzymi, zamieszkany przez setki gatunków zwierząt czy ludzi z którymi możemy nawiązać różne interakcje. Nieliczne miasta pełne są mieszkańców, a napotykane po drodze postaci zawsze mają coś do powiedzenia. Ten świat naprawdę żyje. Oczywiście po dłuższym czasie można poczuć znużenie dalekimi podróżami, ale od czego jest dyliżans lub pociąg. Jest też filmowa kamera, dzięki której obserwujemy jazdę z perspektywy ukazującej świat w jego najlepszej formie. Jest miasto z prawdziwego zdarzenia, z tramwajami i patrolami policji, ale są i miasteczka, gdzie jedyną władzą jest siedzący u siebie szeryf. Każdy dom czy stodoła wygląda inaczej, ich wnętrza pełne są detali i przedmiotów, które można po prostu ukraść. Świat jest różnorodny zarówno architektonicznie, jak i poprzez występującą przyrodę. Co mnie dosłownie powaliło, to trwające w niektórych miejscach budowy. Gdy przyjeżdża się na nie po jakimś czasie, widać progres, pojawiają się ściany, dach - jak w życiu. Wywieszona przez Rockstar Games poprzeczka jest zawieszona pod sufitem i chyba tylko GTA VI może ją przeskoczyć.
Ta gra to ideał, jedna z najlepszych produkcji w historii branży, wyznaczająca nieosiągalne dla innych standardy. I to pod każdym względem - scenariusza, rozbudowania, wykonania, muzyki. Jeśli więc posiadacie konsolę PlayStation 4 lub Xboksa One, nawet się nie zastanawiajcie. 17 milionów kopii dostarczonych do sklepów mówi samo za siebie, a przecież premiera odbyła się pod koniec października. Za to w listopadzie startuje publiczna beta Red Dead Online – trybu multiplayer w Red Dead Redemption II. Patrząc na to, co się nadal dzieje w GTA Online i jak wpływa to na nadal znakomitą sprzedaż GTA V, przez Rockstarem świetlana przyszłość. Jeśli przyjąć standardową skalę ocen daje subiektywne 11 na 10.
Część graczy spodziewało się takiego GTA V na Dzikim Zachodnie, a Rockstar Games poszło trochę inną drogą. Nie ma tu takiej dynamiki, chaosu przy policyjnych pościgach, olbrzymich strzelanin z wybuchami i - co oczywiste - latającymi helikopterami. Jest wolniej, dłużej, dzięki temu utrzymanie klimatu tamtych czasów stoi na kapitalnym poziomie. Jest za to kapitalny i świetnie zagrany scenariusz, gdzie każda fabularna misja jest małym dziełem sztuki. Ale poznawanie historii to nie tylko wątek główny. Każda misja poboczna jest z nim powiązana i ją uzupełnia. Co więcej, można wchodzić w interakcję z członkami gangu przebywającymi w obozie, by poznawać kolejne wątki historii. A jest co poznawać, bo scenariusz dotyczy nie tylko głównego bohatera Arthura Morgana i Dutcha van der Linde, a wszystkich kluczowych postaci, ich przeszłości i teraźniejszości. Ten aspekt Red Dead Redemption II jest wzorcowy, a historia niezwykle ciekawa i wciągająca. Dalej jest tylko lepiej.
Żadna misja się nie powtarza, każda jest inna, równie wciągająca i dostarcza niezapomnianych wrażeń. Czy to napad na pociąg, odbijanie członka gangu z rąk łowców nagród, impreza zakończona bijatyką w barze, odzyskiwanie długów w sposób raczej mało dyplomatyczny, polowanie na niedźwiedzia czy relaksujące łowienie ryb. Jest tego bez liku, a atrakcji starczyłoby na kilka gier. Ale to Rockstar i wszystko jest dopieszczone do granic możliwości. Wielokrotnie łapałem się na ty, że zamiast podążać główną ścieżką scenariusza zajmowałem się setkami przyziemnych spraw. Polowałem i sprzedawałem skóry, a mięso dostarczałem do obozu, kradłem powozy by sprzedać je z zyskiem, zbierałem zioła by wytwarzać lecznicze mikstury, łapałem poszukiwanych przestępców i dostarczałem do więzień. Gdy nadchodził zmrok rozbijałem obóz, rozpalałem ognisko, piekłem mięso, tworzyłem amunicję i szedłem spać. Rano sprzątałem, szczotkowałem, głaskałem i dokarmiałem konia, po czym ruszałem w teren. A tu działo się naprawdę sporo.
Fantastycznym rozwiązaniem są losowe misje, na które natrafiamy okazjonalnie w świecie gry. Jest ich bez liku, a każda daje kilka możliwości rozwiązania. Ukąszonego przez węża człowieka można zostawić na pastwę losu, zabić, okraść, ale też uratować mu życie wysysając jad. Wybrałem ostatnia opcję i jakież było moje wielkie zdziwienie, gdy spotkałem uratowanego pod sklepem z bronią, a on w ramach podziękowań zafundował mi dowolną zabawkę u rusznikarza. Napotkanemu więźniowi przestrzeliłem kajdany, a ten podzielił się ze mną informacją o ukrytym skarbie. Uratowałem też przywaloną martwym koniem kobietę i stałem się dawną wersją Ubera. Natrafiłem na zebranie Ku Klux Klanu, pomogłem rodzinie dokończyć budowę domu, po dostarczeniu szeryfowi poszukiwanego przestępcy byłem światkiem jego publicznej egzekucji, pozbyłem się też zwłok sadysty, który znęcał się nad panią lekkich obyczajów. Gdy byłem wyczerpany szedłem coś zjeść, rozegrałem partyjkę w pokera, blackjacka czy w domino i zażyłem kąpieli w hotelu. W tej grze naprawdę jest co robić i często spędzałem czas poza wątkiem głównym, bawiąc się w łowcę nagród, tropiciela zwierzyny czy też rozbudowywałem obóz i wspierałem jego budżet. Tu nie ma się jak nudzić.
Wraz z postępami i wykonanymi zadaniami rozwija się zarówno postać Arthura Morgana, jak i jego wiernego towarzysza - konia. Większe zdrowie, szybkość, wytrzymałość, a w przypadku bohatera także umiejętność Dead Eye. Jest ona na tyle istotna, że znacznie spowalnia czas, pozwala wycelować w dużą liczbę wrogów i szybko oraz celnie ich się pozbyć. Niezastąpiona przy większych zadymach, gdy liczy się czas a nie zabawa w Rambo na Dzikim Zachodzie lub przy klasycznych kowbojskich pojedynkach. A co powiecie na to, że posiadaną broń można nie tylko modyfikować i ulepszać, ale przede wszystkim czyścić. Czym bardziej zaniedbana, tym mniej skuteczna. I chodzi tu nie tylko o rewolwery, ale także strzelby, karabiny czy dwururki. Zabawek zresztą jest sporo i jak to Rockstar ma w zwyczaju, nawet ich zakup nie jest zwyczajny. U rusznikarza prosimy o katalog i fizycznie przeglądając kolejne kartki wybieramy interesującą zabawkę. Podobnie jest ze strojami czy zakupem asortymentu i ulepszeń. W Red Dead Redemption II nie ma półśrodków, a wiele rzeczy potraktowane jest dosłownie, wymaga zaangażowania gracza i ma znaczenie. Niezależnie czy to łowienie ryb, wytwarzanie przynęt przydatnych w polowaniu czy dobieraniu stroju do pogody.
Świat w Red Dead Redemption II jest olbrzymi, zamieszkany przez setki gatunków zwierząt czy ludzi z którymi możemy nawiązać różne interakcje. Nieliczne miasta pełne są mieszkańców, a napotykane po drodze postaci zawsze mają coś do powiedzenia. Ten świat naprawdę żyje. Oczywiście po dłuższym czasie można poczuć znużenie dalekimi podróżami, ale od czego jest dyliżans lub pociąg. Jest też filmowa kamera, dzięki której obserwujemy jazdę z perspektywy ukazującej świat w jego najlepszej formie. Jest miasto z prawdziwego zdarzenia, z tramwajami i patrolami policji, ale są i miasteczka, gdzie jedyną władzą jest siedzący u siebie szeryf. Każdy dom czy stodoła wygląda inaczej, ich wnętrza pełne są detali i przedmiotów, które można po prostu ukraść. Świat jest różnorodny zarówno architektonicznie, jak i poprzez występującą przyrodę. Co mnie dosłownie powaliło, to trwające w niektórych miejscach budowy. Gdy przyjeżdża się na nie po jakimś czasie, widać progres, pojawiają się ściany, dach - jak w życiu. Wywieszona przez Rockstar Games poprzeczka jest zawieszona pod sufitem i chyba tylko GTA VI może ją przeskoczyć.
Ta gra to ideał, jedna z najlepszych produkcji w historii branży, wyznaczająca nieosiągalne dla innych standardy. I to pod każdym względem - scenariusza, rozbudowania, wykonania, muzyki. Jeśli więc posiadacie konsolę PlayStation 4 lub Xboksa One, nawet się nie zastanawiajcie. 17 milionów kopii dostarczonych do sklepów mówi samo za siebie, a przecież premiera odbyła się pod koniec października. Za to w listopadzie startuje publiczna beta Red Dead Online – trybu multiplayer w Red Dead Redemption II. Patrząc na to, co się nadal dzieje w GTA Online i jak wpływa to na nadal znakomitą sprzedaż GTA V, przez Rockstarem świetlana przyszłość. Jeśli przyjąć standardową skalę ocen daje subiektywne 11 na 10.
Zobacz także
2019-12-07, godz. 06:00
[07.12.2019] Giermasz #375 - Skok cywilizacyjny
W tym programie mamy zróżnicowaną ofertę: strategia, strzelanka i platformówki. Trzy lata po wydaniu pierwotnej wersji na PC, tym razem Sid Meier's Civilization VI z padem w ręce mogą się cieszyć "konsolowcy". Agata Hawrylczuk…
» więcej
2019-12-07, godz. 06:00
Sid Meier's Civilization VI [PS4]
Czekaliśmy na to długo. My, czyli stratedzy preferujący jednak jakby na złość samym sobie konsole. Przeniesienie dużych gier strategicznych, tak zwanych 4X-ów, w pozbawione klikania realia nie jest proste ale wykonalne. Jednak to…
» więcej
2019-12-07, godz. 06:00
Sid Meier's Civilization VI [PS4]
Czekaliśmy na to długo. My, czyli stratedzy preferujący jednak jakby na złość samym sobie konsole. Przeniesienie dużych gier strategicznych, tak zwanych 4X-ów, w pozbawione klikania realia nie jest proste ale wykonalne. Jednak to…
» więcej
2019-12-07, godz. 06:00
Ritual: Crown of Horns [Switch]
Ritual: Crown of Horns zaczyna się od tego, że bohater ginie. I nie, nie jest to Dark Souls, gdzie najmniejszy przeciwnik może cię zgładzić. To zabieg scenariusza, by dzięki pomocy magii tajemniczej wiedźmy Daniel Goodchild mógł…
» więcej
2019-12-07, godz. 06:00
Disney Classic Games: Aladdin and The Lion King [Switch]
Mam właściwie jeden problem z oceną składanki dwóch klasycznych gier rodem z lat 90-tych (i musicie doczytać do końca tej recenzji to wyjaśnię o co chodzi, nie ma lekko, heh). W momencie premiery produkcji sprzedawanych obecnie w…
» więcej
2019-12-06, godz. 15:00
[07.12.2019] Permanentna inwigilacja (odcinek kolejny)
Dlaczego wcale nas to nie dziwi? Informacja, jak to - mimo wyłączenia w ustawieniach wszelkich opcji związanych z lokalizacją - smartfon słynnej korporacji i tak przekazuje dane o naszym położeniu? No co w tym zaskakującego? Jeżeli…
» więcej
2019-12-06, godz. 14:54
GIERMASZ 2019, grudzień
» więcej
2019-12-06, godz. 14:54
[07.12.2019] Lordowie upadli (i nie wstali)
A miało być tak pięknie: więcej, lepiej, ciekawiej, trudniej... Ale prace trwały, a później je skasowano - i znowu, kolejne studio, i znowu efekt wylądował "w kuble"... Więc premiera kontynuacji nieźle przyjętej polskiej gry RPG…
» więcej
2019-11-30, godz. 06:00
Blacksad: Under The Skin [PS4]
Nowy Jork, lata 50, prochowce, fedory i podziemny świat szemranych interesów. W tych pięknych okolicznościach przyrody żyje John Blacksad. Detektyw John Blacksad. Jak zapewne się domyślacie prywatny detektyw jest po przejściach, dostaje…
» więcej
2019-11-30, godz. 06:00
Pokemon Shield [Switch]
Powiedzieć, że zastanawiam się nad fenomenem tej serii, to jakby nic nie powiedzieć. Nie, wcale nie dlatego, że się źle bawiłem, chociaż najwięksi fani może i mają szereg szczegółowych zastrzeżeń co do recenzowanej właśnie…
» więcej