Grę do recenzji dostaliśmy od polskiego wydawcy firmy Cenega
2K20 ma zawrotną liczbę 41 punktów od recenzentów na Metacritic i powalającą ocenę od graczy 1.4 - to bardzo surowe oceny, z którymi po rozegraniu kilkudziesięciu godzin... muszę się zgodzić. Jeżeli mielibyśmy porównać tę grę do jakiegoś zapaśnika z WWE to byłby to żółtodziób, który zapowiada się nieźle, jednak w kluczowych momentach zapomina o scenariuszu, a na dodatek brakuje mu kondycji i siły, żeby wykonać spektakularne zakończenie walki.
Nie wiem od czego zacząć, bo bugów i glitchy w tym tytule jest mnóstwo. Zastanawiacie się jak wyglądała moja pierwsza walka w 2K20? Przeciwnik zaciął się na linach i wyglądał, jak by dostał ataku padaczki. Próbowałem go wypchnąć za liny, jednak nie mogłem kontynuować tej walki, ponieważ nie dało się nic zrobić z rywalem - takie błędy zdarzały mi się co kilka, kilkanaście pojedynków.
Zmianom uległa kontrola nad sterowanym zawodnikiem. Nie wiedzieć czemu, kontrujemy teraz "trójkątem" a nie klawiszem "R2". Przez to, albo dzięki temu - kontruje się łatwiej, ponieważ inny jest czas reakcji, jeżeli musimy szybko wcisnąć któryś z klawiszy oznaczonych figurą geometryczną, a inny jeżeli chodzi o któryś z dodatkowych przycisków.
Grafika wygląda tak, jak w poprzednim roku - nie widzę szczerze mówiąc żadnej poprawy. Włosy, szczególnie zawodników, których sami sobie utworzymy, dalej wyglądają jak by nie były myte od tygodni. Dalej jest problem z efektami dźwiękowymi, czyli z reakcją fanów na różne ringowe wydarzenia. Czasami widownia reaguje aplauzem, kiedy nic konkretnego się nie dzieje - z tym problemem seria zmaga się od jej kilku odsłon.
Twórcy zaserwowali nam w tym roku kilka trybów - wśród nich jest mój ulubiony Universe Mode. Dlaczego ulubiony? Chociaż odrobinę przypomina mi GM Mode, w który mogliśmy grać jeszcze 10 lat temu. Pozwala on na prowadzenie swojego show, wybieranie zawodników, tworzenie karty walk i kreowanie storyline'ów między rywalami. W "dwudziestce" niektóre aspekty zostały totalnie sknocone. Bo jak inaczej powiedzieć, kiedy tworzę kartę walk na konkretną galę, po czym kiedy ta gala się rozpoczyna to okazuje się, że system podmienił kilka starć na inne? To doprowadziło mnie do szału. Poza tym twórcy dodali jeszcze jedno miejsce na prowadzenie rywalizacji - w ten sposób możemy mieć cztery tzw. feudy na jednym show - wcześniej były trzy. Nadal brakuje możliwości prowadzenia storyline'u o pas trzech lub czterech zawodników. To było możliwe właśnie we wspomnianym GM Mode, którego możemy ograć między innymi w Smackdown vs Raw 2008.
Do produkcji powrócił tryb MyCareer, który pozwala graczom poprowadzić wybranego zawodnika przez wszystkie szczeble wrestlingowej kariery. W tytule pojawia się również kampania fabularna - 2K Showcase: The Women’s Evolution. Skupia się ona na dokonaniach czterech wrestlerek: Becky Lynch, Bayley, Charlotte Flair i Sashy Banks.
Jeżeli uda wam się przebić przez bugi i glitche to WWE 2K20 jest niezłą grą traktującą o pro wrestlingu. Jest przecież frajda z ciśnięcia rywalami w stoły czy drabiny. Niestety, jeżeli próbujecie pobawić się w nią bardziej inteligentnie, to występują wspomniane wcześniej problemy. Będę się trzymał zdania, że jeżeli chcecie zagrać w dobrą grę traktującą o wrestlingu to odpalcie sobie stare Smackdown vs Raw. Jeżeli jednak chcecie mieć bardziej aktualny roster to kupcie WWE 2K19 na przecenie. O "dwudziestce" trzeba po prostu zapomnieć.
Zobacz także
2017-02-04, godz. 06:00
[04.02.2017] Tales of Berseria [PS4]
Generalnie: jestem "na tak". No chyba, żebym był "na nie"... To pomieszanie z poplątaniem łatwo wyjaśnić: Tales of Berseria, najnowsza odsłona długaśnej serii "Tales of" mi się najnormalniej w świecie podoba. Historia może nie…
» więcej
2017-02-04, godz. 06:00
[04.02.2017] Tales of Berseria [PS4]
Generalnie: jestem "na tak". No chyba, żebym był "na nie"... To pomieszanie z poplątaniem łatwo wyjaśnić: Tales of Berseria, najnowsza odsłona długaśnej serii "Tales of" mi się najnormalniej w świecie podoba. Historia może nie…
» więcej
2017-02-04, godz. 06:00
[04.02.2017] Yakuza Zero [PS4]
Kolejna japońska gra dla Ciebie, cieszysz się? - zapytał mój redakcyjny kolega Andrzej Kutys. Zważywszy na fakt, że nie po drodze mi z typowymi przedstawicielami azjatyckich produkcji, radości nie było. Okazało się, że zostałem…
» więcej
2017-02-04, godz. 06:00
GIERMASZ 2017, luty
» więcej
2017-02-04, godz. 06:00
[04.02.2016] Podkręcacze
A jednak - nie uciekniemy od tematu szybko się zbliżającej premiery nowej konsoli Nintendo Switch. Nasz ekspert od nowych technologii Radek Lis przyszedł do studia z najnowszymi informacjami o tym urządzeniu. Poza tym, rozmawiamy o tym…
» więcej
2017-02-04, godz. 06:00
GIERMASZ 2017, luty
» więcej
2017-02-04, godz. 06:00
[04.02.2017] Granie czy programowanie - oto jest pytanie...
Zamiast grać - twórz gry: mniej więcej takim hasłem kierują się twórcy kampanii skierowanej do młodych ludzi. Trochę się z tego z Michałem Królem śmiejemy, trochę pochwalamy - a generalnie chyba jednak ludzie, którzy gry tworzą…
» więcej
2017-02-04, godz. 06:00
[04.02.2017] Tales of Berseria [PS4]
Generalnie: jestem "na tak". No chyba, żebym był "na nie"... To pomieszanie z poplątaniem łatwo wyjaśnić: Tales of Berseria, najnowsza odsłona długaśnej serii "Tales of" mi się najnormalniej w świecie podoba. Historia może nie…
» więcej
2017-02-04, godz. 06:00
[04.02.2017] Giermasz #230 - Giermasz na Dalekim Wschodzie
Dwie recenzje w tym Giermaszu - i dwie produkcje z Japonii. Przy czym - Yakuza 0 w opinii Michała Króla to świetna okazja, aby wsiąknąć w azjatycki klimat gangsterskiego końca lat 80-tych. I to produkcja, która może trafić niekoniecznie…
» więcej
2017-01-28, godz. 06:00
[28.01.2017] Enigmatis: Duchy Maple Creek [PS4]
Dopiero co recenzowałem Clockwork Tales: Of Glass and Ink , a tu polskie Artifex Mundi po raz kolejny atakuje PlayStation 4. Tym razem w moje ręce wpadła gra pierwotnie wydana 2011 roku - Enigmatis: The Ghosts of Maple Creek. Jest to oczywiście…
» więcej