Grę do recenzji dostaliśmy od polskiego wydawcy firmy Koch Media Poland
W Warhammerze gra podzielona jest na dwie fazy: taktyczną i organizacyjną. Sęk w tym, żeby ulepszać oddziały którymi dysponujemy, sprawdzać kiedy przebudzą się demony grobowca i na tej podstawie wybierać kolejne zadania dla naszych podwładnych. Do dyspozycji gracza została oddana również grupa doradców. Ci, mają swoje cele oraz inne osobowości. Ma to wpływ przede wszystkim na to jakie zlecają zadania do wykonania. Tutaj zdecydowanie przyda się znajomość języka angielskiego, ponieważ tylko wtedy jesteśmy w stanie zrozumieć, dlaczego wykonujemy takie, a nie inne polecenia. Część z nich dotyczy poznawania nowych technologii, inne pomogą zwiększyć morale naszych oddziałów a jeszcze inne spowodują, że oddziały nekronów zostaną w jakiś sposób osłabione. W ten sposób przygotowujemy się do wykonania zadania. Kiedy przejdziemy już do ekranu misji musimy jedynie wybrać jednostki, które wyślemy do jej wykonania.
Potyczki z rywalami to istny majstersztyk. Tutaj trzeba poważnie zastanowić się nad każdym kolejnym ruchem. W Warhammerze mamy do czynienia z tzw. "punktami kognicji". Te są po prostu punktami akcji. Mocniejsze ataki i poważniejsze ruchy będą nas kosztowały właśnie wyżej wymienione punkty. Musimy się jednak zastanowić, czy warto tracić ich jak najwięcej od razu, czy nie lepiej zostawić punkty akcji na następną turę. Zdarzało się również, że musiałem uciekać. Wówczas punkty akcji wydałem na schowanie się w miejsce, gdzie będzie bezpieczniej. Chłodna kalkulacja pozwoliła mi stwierdzić, że w kilku przypadkach nie miałem większych szans. Punkty kognicji możemy zregenerować specjalnymi kartami, które zdobywamy w miarę postępów w grze. To nie jedyny aspekt, który wymaga poważniejszego przemyślenia.
Gracz ma dużą dowolność w rozwoju postaci. Możemy tak uzbroić i wyposażyć bohatera jak tylko chcemy. Dzięki temu produkcja jest arcyciekawa. Polega jednak głównie na chłodnej analizie, którą musi wykonać sam gracz. Składa się na to wiele czynników. Chcemy przecież, żeby nasze jednostki potrafiły walczyć zarówno wręcz, jak i z dystansu. Dobrze by było, żeby też generowały punkty akcji.
Podczas przemierzania korytarzy grobowca musimy praktycznie od samego początku się zdecydować na jeden ze scenariuszy. Albo eksplorujemy poboczne korytarze i zdobywamy dzięki temu bonusy, albo koncentrujemy się na głównej misji i osłabiamy przez to nekrony, z którymi już niedługo przyjdzie nam się zmierzyć. Jeżeli wybierzemy tę drugą opcję, po przebudzeniu się przeciwników będzie ich po prostu mniej.
Warhammer 40.000 Mechanicus został w stu procentach przeniesiony na Nintendo Switch z wersji na PC. Dla mnie, przynajmniej na początku, kompletnie nieczytelne były ekrany rozmieszczania jednostek czy rozdawania umiejętności. Oczywiście, że mogę podłączyć Switcha do stacji dokującej i zagrać na telewizorze, jednak nie po to grałem w Warhammera na konsoli przenośnej, żeby i tak być uwiązanym do dużego ekranu. Część kolorów na malym ekranie po prostu się zlewa. Według mnie to dosyć poważny zarzut. Jeżeli już decydujemy się na wydanie gry na Switcha, to warto byłoby przeprowadzić jakieś kosmetyczne zmiany.
Mechanicusa mogę jednak z czystym sumieniem polecić wszystkim fanom serii. Osobom, które nie zdążyły w niego zagrać między innymi na Play Station 4. To ciekawa turówka, w której dominuje zasada "najpierw pomyśl, potem zrób".
Zobacz także
2021-02-27, godz. 06:00
[27.02.2021] Giermasz #437 - Miła wycieczka w przeszłość
W oczekiwaniu na recenzje zupełnie nowych gier (już za tydzień w Giermaszu przynajmniej dwie premiery) w tej audycji proponujemy naprawdę udane wycieczki w przeszłość. Gry ze znakiem jakości Nintendo uwielbiamy, więc zestaw dwóch…
» więcej
2021-02-27, godz. 06:00
[27.02.2021] Kąpiel w strumieniu
Serwisy streamingowe szturmem zdobyły rynek - w czym niewątpliwie również pomogła pandemia koronawirusa. I absolutnie nie jest to złośliwość, gdy ludzie siedzą zamknięci w domach, tym chętniej oglądają filmy i seriale, słuchają…
» więcej
2021-02-27, godz. 06:00
[27.02.2021] Co tu się wyrabia?!
Dwa (chyba) największe polskie studia (a na pewno te najbardziej rozpoznawalne) tworzące gry wpadły w potężne tarapaty. Jedni mierzą się z atakami hakerów i ciągle walczą o lepszą jakość cyberpunkowej produkcji. A drudzy - jeżeli…
» więcej
2021-02-27, godz. 06:00
Dune II (1992 r.)
To nie była pierwsza strategia czasu rzeczywistego, ale podniosła poprzeczkę dla całego gatunku i ustanowiła standardy na nadchodzące lata. W 1992 roku Westwood Studios stworzyło grę Dune II. Co więcej, produkcja była oparta na kultowej…
» więcej
2021-02-27, godz. 06:00
Kupka wstydu: Wreckfest [Xbox Series X]
Od redakcji: na naszych "kupkach wstydu" zalegają setki gier. Nie zawsze też uda się opowiedzieć o wszystkich tytułach tuż po ich wydaniu. Akurat teraz, gdy premier jest mniej, nadszedł dobry czas na nadrabianie zaległości. I uważamy…
» więcej
2021-02-27, godz. 06:00
Kupka wstydu: Wreckfest [Xbox Series X]
Od redakcji: na naszych "kupkach wstydu" zalegają setki gier. Nie zawsze też uda się opowiedzieć o wszystkich tytułach tuż po ich wydaniu. Akurat teraz, gdy premier jest mniej, nadszedł dobry czas na nadrabianie zaległości. I uważamy…
» więcej
2021-02-26, godz. 12:56
ARCHIWUM 2020, listopad
» więcej
2021-02-26, godz. 12:56
ARCHIWUM 2020, grudzień
» więcej
2021-02-20, godz. 06:00
Little Nightmares II [PlayStation 5]
Powiedzmy, że mój stosunek do tej gry jest... skomplikowany? Little Nightmares II chwyta za serce groteskowym i mrocznym nastrojem, pozostawia gracza w niepokoju przez cały czas rozgrywki. I za to tę grę uwielbiam. Ale były też momenty…
» więcej
2021-02-20, godz. 06:00
Little Nightmares II [PlayStation 5]
Powiedzmy, że mój stosunek do tej gry jest... skomplikowany? Little Nightmares II chwyta za serce groteskowym i mrocznym nastrojem, pozostawia gracza w niepokoju przez cały czas rozgrywki. I za to tę grę uwielbiam. Ale były też momenty…
» więcej