Grę do recenzji dostaliśmy od polskiego wydawcy firmy Koch Media Poland.
Jeszcze kilka słów o fabule: animowane filmiki przerywnikowe między rozdziałami mi się podobały. W trakcie zabawy jednak historię poznajemy właściwie tylko za pomocą dialogów postaci - udźwiękowionych, plus komiksowe okienko z tekstem. Nie czepiam się tej formy, wiele razy takie coś widziałem. Ale akurat w przypadku 9 Monkeys of Shaolin to wsłuchiwałem się tak mniej więcej do drugiego rozdziału, później już tylko przeklikiwałem. Może brak chińskiego dubbingu ma tu znaczenie? To oczywiście moje prywatne zdanie, ale gry z Dalekiego Wschodu lepiej brzmią w oryginalnej mowie. Co prawda 9 Monkeys of Shaolin zrobiło rosyjskie studio, ale żałuję, że zadbali tylko o angielskiego lektora (i rosyjskiego, co nie dziwi naturalnie).
W trakcie samej rozgrywki historia niestety ma trzeciorzędne znaczenie. Owszem, jesteśmy informowani do jakiej lokacji wyruszamy - przykładowo wioska, bagna, świątynia, przystań - i dlaczego. Ale gdy się tam znajdziemy, sama bijatyka historii nie podkreśla. Ewentualnie pod koniec etapu posłuchamy jakiegoś dialogu. Czasami trafimy na bossa, z nim również nasza postać chwilę pogada. Ot i tyle. Później wracamy do bazy wypadowej, znowu pogadamy, ogarniemy sprzęt do misji, wykupimy ulepszenia drzewka rozwoju - i ruszamy do akcji.
Ktoś może zwrócić uwagę, że przecież celem takich gier jest bijatyka a historia jest tylko do niej pretekstem. Fakt, ale wydaje mi się, że potencjał był większy. Przykładowo, nie raz miałem wrażenie, że etap kończy się ni stąd ni z owąd. Zbyt często po odparciu kolejnej fali wrogów, gdy byłem przekonany, że idę dalej - okazywało się, że to już. Jakby twórcom zabrakło czasu (bądź pomysłu) na lepsze zaprojektowanie poszczególnych etapów.
Dobrze - ale jak się walczy, to jest przecież najważniejsze w chodzonych bijatykach, prawda? Na papierze wygląda to okazale: parada, unik, trzy róźne ciosy - oraz ciosy ładowane - dodatkowe postawy i umiejętności - plus zdobywany nowy ekwipunek i drzewko rozwoju... Przyznam, że z początku miałem wrażenie, że naprawdę się będę musiał postarać, bo i wrogów na ekranie nie raz było wielu. Ale to były tylko pozory. Bo większość etapów 9 Monkeys of Shaolin przeszedłem... głównie jednym ciosem. Na wyższych poziomach trudności oczywiście trzeba się wykazać większym refleksem, ale mechanizm działa tak czy owak. Unik, ładowane pchnięcie, unik, ładowane pchnięcie - ewentualnie doskok kopniakiem, może umiejętność specjalna, czasami szybki cios zwykły na dobicie wroga - po czym unik, ładowane pchnięcie, unik, ładowane pchnięcie... I tak do końca. Naprawdę tak przeszedłem grę.
Podobnie było z ekwipunkiem, słowo daję, że przydały się specjalne buty do dashowania, jedna pika i naszyjnik regenerujący pasek do ciosów ładowanych. I już. Potrzeby zmieniania rynsztunku nie miałem. Po każdym etapie dostajemy punkty do wydania na umiejętności wszelakie. Szczerze mówiąc, w ogóle nie wiem jakie, machinalnie klikałem - i to się sprawdziło.
Graficznie mamy do czynienia z grą 2,5D. Czyli tradycyjnie dla gatunku idziemy w prawą stronę ekranu, pole walki ma jednak swoją głębię. Dokładnie tak jak w, dajmy na to, słynnym Golden Axe czy innych automatowych klasykach. Animacja jest chyba najmocniejszym punktem oprawy 9 Monkeys of Shaolin. Walka naprawdę wygląda fajnie. Co do lokacji zdania są podzielone. Ja uważam, że gra jest zaprojektowana schludnie, a momentami wręcz jest naprawdę ładna a miejscówki są całkiem zróżnicowane. Szkoda za to, że rodzajów wrogów nie ma jednak nieco więcej, różnorodności mi tu trochę zabrakło.
Zabawne, że tak jak trochę w tej recenzji na 9 Monkeys of Shaolin narzekałem - tak nie miałem wrażenia, że zmuszam się do grania. Ale ja lubię ten gatunek. Jeżeli macie podobnie, to za w sumie dosyć sensownie skalkulowaną cenę dostaniecie kilka godzin przyzwoitej zabawy. Chociaż czuję pewien niedosyt, oglądając trailery spodziewałem się więcej (w sumie, po to są trailery, prawda?). 9 Monkeys of Shaolin ma bardzo dobrą podbudowę - animację walki - i żałuję, że zamiast gry świetnej bądź bardzo dobrej, dostaliśmy pozycję dobrą. Pewnie i to wystarczy do niezłej zabawy, ale mogło być lepiej.
Zobacz także
2020-08-14, godz. 14:53
GIERMASZ 2020, sierpień
» więcej
2020-08-14, godz. 14:53
[15.08.2020] Co w trawie piszczy
Po krótkiej urlopowej przerwie wracamy do naszego co tygodniowego przeglądu wydarzeń w polskiej branży gier wideo. W studiu Michał Król z najnowszymi informacjami. Mówimy między innymi o pomyśle pilotażowego programu związanego…
» więcej
2020-08-14, godz. 14:39
GIERMASZ 2020, sierpień
» więcej
2020-08-14, godz. 14:39
[15.08.2020] Szpieguj-szpiegula
Wydaje się, że nawet już chyba przyzwyczailiśmy się do śledzącego nas nieustannie "Wielkiego brata". Oglądasz coś w sklepie internetowym - po czym nagle w Twoich "soszjalach" odpalają się reklamy takich produktów... to już nawet…
» więcej
2020-08-10, godz. 16:45
Fall Guys: Ultimate Knockout [PS4]
To miała być klasyczna, pisana recenzja Giermaszu. Ale wystarczy sprawdzić, co wydarzyło się wokół tej gry, jak szybko stała się fenomenem, żeby stwierdzić, że ten tytuł wymyka się próbom oceny. Po prostu grają w nią miliony…
» więcej
2020-08-01, godz. 06:00
[02-09.08.2020] Giermasz na urlopie!
Spokojnie - wrócimy, pełni nowych sił i z ogranymi kolejnymi hitami! Z racji przerwy urlopowej na kolejny program zapraszamy w sobotę 15 sierpnia . Możecie się spodziewać między innymi recenzji Carrion, Tannenberg (wersja konsolowa)…
» więcej
2020-07-26, godz. 17:12
Urban Flow [Switch]
Do tej pory gry o ruchu drogowym kojarzyły mi się z serią Burnout i trybem Crash. Rozpędzam się, wpadam na skrzyżowanie, wbijam w pierwszy samochód i oglądam gigantyczny karambol. Twórcy z polskiego studia Baltoro Games stwierdzili…
» więcej
2020-07-25, godz. 06:00
[25.07.2020] Giermasz #408 - Gry na Xboksa Series X - i nie tylko
To jest pewna ironia losu, że w programie w którym sporo miejsca poświęciliśmy prezentacji gier na Xboksa Series X - i jednocześnie recenzujemy ostatniego "ekskluziwa" od konkurencji. Ale to nie my ustalaliśmy ten harmonogram, prawda?…
» więcej
2020-07-25, godz. 06:00
Silent Service II (1990 r.)
Żeby grać w tę produkcję w Polsce - wtedy w sklepach nie było oryginalnych wydań - gazety drukowały sążnistą listę klawiszy potrzebnych do obsługi Twojej jednostki. W grze Silent Service II wcielałeś się Drogi Graczu w postać…
» więcej
2020-07-25, godz. 06:00
Ghost of Tsushima [PS4]
Wymyśliłem ze czternaście wersji pierwszego akapitu tej recenzji... W jednej, przykładowo, miałem zacząć od informacji, że koniecznie trzeba zmienić wersję językową na japońską (z polskimi napisami). To gwarantuje najlepsze doznania…
» więcej