Grę do recenzji dostaliśmy od polskiego wydawcy firmy Cenega
Twierdza: Władcy Wojny to oczywiście strategia czasu rzeczywistego, w której rozgrywkę obserwujemy w rzucie izometrycznym. Cała akcja gry toczy się na Dalekim Wschodzie, od Wietnamu, przez Chiny oraz Japonię po Mongolię. Sama kampania opiera się tutaj na historii tych wymienionych przed chwilą nacji i w zależności od wyboru scenariusza oraz stopnia zaawansowania samej fabuły, stawia ona przed nami coraz trudniejsze do zrealizowania cele, ucząc nas tym samym specyficznej mechaniki i powoli wprowadzając w samą rozgrywkę. Cel praktycznie zawsze jest jeden - zwycięstwo, podbój naszego wroga, bądź pojmanie jego króla. Ale to w jaki sposób do tego dotrzemy zależy tylko i wyłącznie od nas.
W najnowszej Twierdzy, tak jak w poprzednich wydaniach tej sagi, musimy pokazać, że jesteśmy naprawdę ogarniętym i dobrym gospodarzem. Musimy zadbać o to, by nasi podwładni mieli gdzie mieszkać, co jeść, z czego tworzyć kolejne, miejskie budynki, a także czym walczyć. Budujemy więc coraz to lepsze domostwa, inwestujemy w kolejne farmy i tartaki, dbamy o to, by kuźnia czy zbrojownia miały odpowiednie materiały, a nasi wojownicy byli we właściwy sposób zmotywowani do walki i wyposażeni w dobrej jakości oręż. To tak w wielkim skrócie, bo gra oczywiście nie będzie nam tutaj ułatwiać sprawy. Przygotujcie się na nieustanne podgryzanie naszej osady ze strony przeciwnika lub nawet kilku wrogów na raz, najazdy, podpalenia, czy próby odbicia zdobytych przez nas wiosek. Musimy więc naprawdę dobrze panować nad swoją małą społecznością, by przetrwać wszystkie zawirowania losu i w odpowiednim momencie wyprowadzić ten ostateczny, no i oczywiście śmiertelny cios.
Twierdza: Władcy Wojny to takie ciekawe połączenie gier typu Age Of Empires z Settlersami i Cywilizacją. Ma ona coś z każdego z tych tytułów, chociaż twórcy wyposażyli ją też w dość unikalną mechanikę. Dla przykładu, konstruując jakikolwiek nowy budynek pojawia się on na mapie praktycznie momentalnie. Nie mamy tu więc znanego z innych strategii paska oznajmiającego nam ile musimy jeszcze poczekać na to, aby budowla zaczęła w końcu funkcjonować. Tak samo jest tu z jednostkami. Jeśli tylko nas na to stać i mamy odpowiednią ilość surowców, to możemy produkować naszych wojaków niemal nieustannie. To dość ważne, szczególnie, gdy akurat przeżywamy spory najazd wrogich jednostek, a liczba obrońców naszej osady topnieje w zastraszającym tempie. Tym samym bardzo szybko uświadamiamy sobie tutaj fakt, że to właśnie gromadzone przez nas surowce są największą kartą przetargową każdej rozgrywki.
Drugim ważnym elementem Twierdzy jest nieustanne kontrolowanie poziomu zadowolenia naszej społeczności. Czym większe racje żywnościowe i lepsze warunki zamieszkania czy pracy, tym nasi podwładni będą częściej przymykać oko na wyższe podatki. Z kolei wyższe podatki to większe wpływy do naszego skarbca, a to w rezultacie przekłada się na siłę naszego państwa. Twierdza uczy nas, że ważniejszy jest balans i zrównoważony rozwój, niż ułańska fantazja i totalny chaos. Tu cierpliwość naprawdę popłaca.
Najnowsza Twierdza to pewnego rodzaju próba powrotu, czy też nawiązania do kultowego tytułu z 2001 roku, jednak niemal wszystko w tej odsłonie trąci już trochę myszką. Od grafiki, przez szczegółowość i różnorodność jednostek, animacje, po stopień rozbudowania samych kampanii. Gra wygląda jak żywcem wyciągnięta z okresu początków tego wieku. Trzeba jednak pamiętać, że od tego czasu rynek naprawdę poszedł już do przodu, a my dostajemy tu coś na wzór odgrzewanego kotleta. Oczywiście nie ukrywam, że zawsze byłem ogromnym fanem tej strategii i świetnie wspominam spędzone w niej, zwłaszcza ze znajomymi po sieci, długie godziny, jednak po najnowszej produkcji od Firefly Studios spodziewałem się dużo więcej. Koniec końców mam mieszane uczucia co do tego tytułu. Z jednej strony wracają stare wspomnienia, bo to właśnie dzięki Twierdzy po dziś dzień jestem zapalonym fanem klasycznych strategii, a z drugiej strony… no właśnie, nauczony innymi tego typu produkcjami, liczyłem tu mocno na nowe otwarcie.
Podsumowując, wszystko to sprawia, że Twierdza: Władcy Wojny to gra poprawna, bazująca na znanym i bezpiecznym schemacie, która jednak niknie na tle „rtsów” najnowszej generacji. Sam sentyment to chyba jednak nieco za mało, by na dłużej zaistnieć w świadomości graczy.
Cześć!
W najnowszej Twierdzy, tak jak w poprzednich wydaniach tej sagi, musimy pokazać, że jesteśmy naprawdę ogarniętym i dobrym gospodarzem. Musimy zadbać o to, by nasi podwładni mieli gdzie mieszkać, co jeść, z czego tworzyć kolejne, miejskie budynki, a także czym walczyć. Budujemy więc coraz to lepsze domostwa, inwestujemy w kolejne farmy i tartaki, dbamy o to, by kuźnia czy zbrojownia miały odpowiednie materiały, a nasi wojownicy byli we właściwy sposób zmotywowani do walki i wyposażeni w dobrej jakości oręż. To tak w wielkim skrócie, bo gra oczywiście nie będzie nam tutaj ułatwiać sprawy. Przygotujcie się na nieustanne podgryzanie naszej osady ze strony przeciwnika lub nawet kilku wrogów na raz, najazdy, podpalenia, czy próby odbicia zdobytych przez nas wiosek. Musimy więc naprawdę dobrze panować nad swoją małą społecznością, by przetrwać wszystkie zawirowania losu i w odpowiednim momencie wyprowadzić ten ostateczny, no i oczywiście śmiertelny cios.
Twierdza: Władcy Wojny to takie ciekawe połączenie gier typu Age Of Empires z Settlersami i Cywilizacją. Ma ona coś z każdego z tych tytułów, chociaż twórcy wyposażyli ją też w dość unikalną mechanikę. Dla przykładu, konstruując jakikolwiek nowy budynek pojawia się on na mapie praktycznie momentalnie. Nie mamy tu więc znanego z innych strategii paska oznajmiającego nam ile musimy jeszcze poczekać na to, aby budowla zaczęła w końcu funkcjonować. Tak samo jest tu z jednostkami. Jeśli tylko nas na to stać i mamy odpowiednią ilość surowców, to możemy produkować naszych wojaków niemal nieustannie. To dość ważne, szczególnie, gdy akurat przeżywamy spory najazd wrogich jednostek, a liczba obrońców naszej osady topnieje w zastraszającym tempie. Tym samym bardzo szybko uświadamiamy sobie tutaj fakt, że to właśnie gromadzone przez nas surowce są największą kartą przetargową każdej rozgrywki.
Drugim ważnym elementem Twierdzy jest nieustanne kontrolowanie poziomu zadowolenia naszej społeczności. Czym większe racje żywnościowe i lepsze warunki zamieszkania czy pracy, tym nasi podwładni będą częściej przymykać oko na wyższe podatki. Z kolei wyższe podatki to większe wpływy do naszego skarbca, a to w rezultacie przekłada się na siłę naszego państwa. Twierdza uczy nas, że ważniejszy jest balans i zrównoważony rozwój, niż ułańska fantazja i totalny chaos. Tu cierpliwość naprawdę popłaca.
Najnowsza Twierdza to pewnego rodzaju próba powrotu, czy też nawiązania do kultowego tytułu z 2001 roku, jednak niemal wszystko w tej odsłonie trąci już trochę myszką. Od grafiki, przez szczegółowość i różnorodność jednostek, animacje, po stopień rozbudowania samych kampanii. Gra wygląda jak żywcem wyciągnięta z okresu początków tego wieku. Trzeba jednak pamiętać, że od tego czasu rynek naprawdę poszedł już do przodu, a my dostajemy tu coś na wzór odgrzewanego kotleta. Oczywiście nie ukrywam, że zawsze byłem ogromnym fanem tej strategii i świetnie wspominam spędzone w niej, zwłaszcza ze znajomymi po sieci, długie godziny, jednak po najnowszej produkcji od Firefly Studios spodziewałem się dużo więcej. Koniec końców mam mieszane uczucia co do tego tytułu. Z jednej strony wracają stare wspomnienia, bo to właśnie dzięki Twierdzy po dziś dzień jestem zapalonym fanem klasycznych strategii, a z drugiej strony… no właśnie, nauczony innymi tego typu produkcjami, liczyłem tu mocno na nowe otwarcie.
Podsumowując, wszystko to sprawia, że Twierdza: Władcy Wojny to gra poprawna, bazująca na znanym i bezpiecznym schemacie, która jednak niknie na tle „rtsów” najnowszej generacji. Sam sentyment to chyba jednak nieco za mało, by na dłużej zaistnieć w świadomości graczy.
Cześć!
Zobacz także
2021-09-11, godz. 06:00
Bus Simulator 2021 [Xbox Series X]
Można być fanem strategii i grać tylko w gry z tego gatunku, niektórzy z kolei wybierają strzelanki, inni platformówki albo RPG. Są też tacy, którzy są miłośnikami komunikacji miejskiej. I dla takich osób jest właśnie Bus Simulator…
» więcej
2021-09-11, godz. 06:00
Rustler [Xbox Series X]
Rzucanie łajnem, strzelanie krową z trebusza, oranie pola, płaskoziemcy, wyścigi konne i Federalne Biuro Inkwizycji. Rustler od polskiego studia Jutsu Games na pecetach ma podtytuł Grand Theft Horse, co jest wprost nawiązaniem do słynnej…
» więcej
2021-09-11, godz. 06:00
Bus Simulator 2021 [Xbox Series X]
Można być fanem strategii i grać tylko w gry z tego gatunku, niektórzy z kolei wybierają strzelanki, inni platformówki albo RPG. Są też tacy, którzy są miłośnikami komunikacji miejskiej. I dla takich osób jest właśnie Bus Simulator…
» więcej
2021-09-10, godz. 13:08
GIERMASZ 2021, wrzesień
» więcej
2021-09-10, godz. 10:23
GIERMASZ 2021, wrzesień
» więcej
2021-09-04, godz. 06:00
Twelve Minutes [Xbox Series X]
Wyobraź sobie, że tkwisz w pętli czasowej i każdy dzień wygląda prawie tak samo. I to w takiej nie z genialnej komedii "Dzień Świstaka", a bardziej filmu sci-fi "Na skraju jutra", gdzie śmierć pojawia się co chwilę. Za każdym…
» więcej
2021-09-04, godz. 06:00
Twelve Minutes [Xbox Series X]
Wyobraź sobie, że tkwisz w pętli czasowej i każdy dzień wygląda prawie tak samo. I to w takiej nie z genialnej komedii "Dzień Świstaka", a bardziej filmu sci-fi "Na skraju jutra", gdzie śmierć pojawia się co chwilę. Za każdym…
» więcej
2021-09-04, godz. 06:00
Psychonauts 2 [Xbox Series X]
Żartując nieco, na wstępie zamierzam przyznać sobie "+10" do "doświadczenia". Bo, chociaż nie na premierę, skuszony opowieściami o "niedocenionej perełce", kilka lat temu włączyłem pierwszą część Psychonauts. Bawiłem się…
» więcej
2021-09-04, godz. 06:00
Psychonauts 2 [Xbox Series X]
Żartując nieco, na wstępie zamierzam przyznać sobie "+10" do "doświadczenia". Bo, chociaż nie na premierę, skuszony opowieściami o "niedocenionej perełce", kilka lat temu włączyłem pierwszą część Psychonauts. Bawiłem się…
» więcej
2021-09-04, godz. 06:00
Humankind [PC]
Niczym nieograniczona władza, podboje, ogromne krucjaty, ale też srogie porażki i nieraz walka o przetrwanie. To życie, jak i sama historia piszą najlepsze i najbardziej zaskakujące scenariusze. Scenariusze, w których to całe potężne…
» więcej