Chyba kiedyś już użyłem takiego porównania. Tutaj jednak też pasuje, także ponownie; trochę czułem się, jakbym wrócił do lat 90-tych i oglądał Jezioro Marzeń. Taki klimat panuje w kolejnej części serii Life is Strange z podtytułem True Colors. I właśnie słowo "oglądał" jest tutaj kluczowe i użyte z pełnym rozmysłem, bo to bardziej rodzaj aktywnej obserwacji, niż faktycznej gry. Mechanika opiera się na wyborach młodej dziewczyny. W Alex Chen wcielamy się właśnie my. A Alex ma pewien dar. Empatię. Ale taką empatię do kwadratu, Alex widząc gwałtowne emocje innej osoby, zaczyna je z tym kimś dzielić. Do tego widzi aury emocjonalne, czyli nie tylko czuje, ale też obserwuje nastroje innych ludzi. W późniejszych etapach może również je sama kształtować...
Grę do recenzji dostaliśmy od polskiego wydawcy firmy Cenega.
W serii Life is Strange jednak najważniejsza zawsze była fabuła. Podobnie jest tutaj. Alex po ośmiu latach wychodzi z domu dziecka i trafia pod skrzydła starszego brata w niewielkiej górskiej miejscowości. Wszystko wygląda jak scenografia amerykańskiego serialu. Historia zresztą też trochę przypomina takie tasiemce. Mała społeczność, pozornie wszyscy uśmiechnięci i zadowoleni, serdeczni i pomocni - w rzeczywistości mają swoje sekrety. A kiedy robi się nieprzyjemnie, w pewnym momencie właściwie tragicznie - wszystko wychodzi na wierzch.
Wspominałem o wyborach. Na tym to w dużej mierze właśnie polega - wyborze właściwej opcji dialogowej i oczekiwaniu na reakcję rozmówcy. Ale też na obserwacjach, na wpływaniu na emocje, są również dodatkowe zadania, ale wszystko ogniskuje się w tych zasadniczych punktach. Bo Life is Strange: True Colors jest bardziej do przeżywania niż grania. Zabawa polega tu na obserwacji, śledzeniu rozwoju historii, w której bierzemy udział, ale nie miałem poczucia, abym ją kształtował, bo decyzje, jakie podejmujemy mają raczej nikły wpływ na rozrywkę i przebieg fabuły.
Trzeba jednak przyznać, że wszystko jest tak obudowane dodatkowymi funkcjami, opcjami obserwacji, można tak jakby chwilę pomedytować w odpowiednich miejscach obserwując przyrodę, posłuchać muzyki, że można po prostu cieszyć się z poznawania otoczenia i przebiegu fabuły. True Colors da się skończyć w kilka, może kilkanaście godzin - to fakt, nie zarzut. Dłuższa rozrywka byłaby już na siłę.
Trzeba jednak przyznać, że wszystko jest tak obudowane dodatkowymi funkcjami, opcjami obserwacji, można tak jakby chwilę pomedytować w odpowiednich miejscach obserwując przyrodę, posłuchać muzyki, że można po prostu cieszyć się z poznawania otoczenia i przebiegu fabuły. True Colors da się skończyć w kilka, może kilkanaście godzin - to fakt, nie zarzut. Dłuższa rozrywka byłaby już na siłę.
To gra dla specyficznej grupy odbiorców. Gdybym miał wskazać jakiej, powiedziałbym, że chodzi o młode osoby, może młode dziewczyny, kobiety, bo wydaje mi się, że to pod ich wrażliwość gra powstała. Grafika jest dość przyjemna, pastelowa, stonowana, podobnie jak tempo akcji. Może się podobać, choć nie ma tu żadnych atrakcji, które miałyby nas zmuszać do przecierania oczu. Ale chyba o to chodziło, cała produkcja nie jest jakąś torpedą z ładunkiem adrenaliny. Dla tych, którzy są zainteresowani tematem emocji, szukają jakiegoś rodzaju wyciszenia, a może mają słabość do lat 90-tych - to jest taka powiedziałbym mocna siódemka na 10 możliwych. Dla pozostałych - może szóstka.
Ocena: 6/10 [dla fanów 7/10]
Ocena: 6/10 [dla fanów 7/10]
Zobacz także
2021-03-06, godz. 13:39
[06.03.2021] Chwila spokoju
Po zeszłotygodniowym super-ultra-kombo - czyli dramatycznie wręcz brzmiących doniesieniach o największych polskich studiach - tym razem w kąciku nieco spokojniej. Ba, odnotowujemy nominacje do prestiżowych brytyjskich nagród dla naszych…
» więcej
2021-03-06, godz. 13:33
GIERMASZ 2021, marzec
» więcej
2021-03-06, godz. 13:29
GIERMASZ 2021, marzec
» więcej
2021-03-06, godz. 13:29
[06.03.2021] Etykieta energetyczna
Z jednej strony - troska o ekologię. Ale z drugiej strony - coraz więcej urządzeń wymagających ładowania czy regularnego podłączania do prądu. Oczywiście producenci zapewniają o "energooszczędności", ale żeby mieć ich pod kontrolą…
» więcej
2021-03-06, godz. 06:00
Bravely Default II [Switch]
Byliście kiedyś w teatrze lalek? Wyobraźcie sobie wycięte z kartonu, drewna czy papieru dekoracje a wśród nich "przeżywające" niesamowite przygody kukiełki. I chociaż na scenie widzieliśmy, przykładowo, kilka pomalowanych farbką…
» więcej
2021-03-06, godz. 06:00
Bravely Default II [Switch]
Byliście kiedyś w teatrze lalek? Wyobraźcie sobie wycięte z kartonu, drewna czy papieru dekoracje a wśród nich "przeżywające" niesamowite przygody kukiełki. I chociaż na scenie widzieliśmy, przykładowo, kilka pomalowanych farbką…
» więcej
2021-03-06, godz. 06:00
Bravely Default II [Switch]
Byliście kiedyś w teatrze lalek? Wyobraźcie sobie wycięte z kartonu, drewna czy papieru dekoracje a wśród nich "przeżywające" niesamowite przygody kukiełki. I chociaż na scenie widzieliśmy, przykładowo, kilka pomalowanych farbką…
» więcej
2021-03-06, godz. 06:00
Cardaclysm: Shards of the Four [PC]
Wyobraźcie sobie niczym nie zmącony, fantastyczny świat, w którym wszyscy żyją ze sobą w zgodzie i pełnej przyjaźni. Ten idylliczny obraz nie będzie jednak trwał wiecznie… Siewcy terroru i pożogi ruszyli na łowy, a biblijni…
» więcej
2021-03-06, godz. 06:00
Outriders: pierwsze wrażenia po ograniu wersji DEMO [PlayStation 5]
Bardzo byliśmy ciekawi, jak polskie studio People Can Fly poradzi sobie z ambitną wizją, jaką roztaczali przy okazji pracy nad Outriders. I gdy udostępnili początek swojej gry, Michał Król oczywiście od razu ten fragment ściągnął…
» więcej
2021-03-06, godz. 06:00
Persona 5 Strikers [PlayStation 4]
Porozmawiamy o Persona 5 Strikers z punktu widzenia laika. Takiego kogoś, kto mniej więcej wie o co chodzi w japońskich klimatach, nie wszystko jednak rozumie, a to, czego nie rozumie przyjmuje ze spokojem i próbuje nadrobić zaległości…
» więcej