Extra Giermasz
Radio SzczecinRadio Szczecin » Extra Giermasz
Metroid: Dread
Metroid: Dread
Nie miałem jakiś problemów z oceną. Co wynika zresztą także z mojego ogólnego szacunku do ekskluzywnych produkcji sygnowanych logiem wydawcy Nintendo. Zawsze dopracowane, zawsze wybijające się w swoim gatunku - niejednokrotnie zresztą ten gatunek definiujące na przestrzeni lat. Przykładowo, weźmy platformówki, których to Metroid: Dread jest przedstawicielem. Ktoś się zastanowi: ot, wielkie halo, masz półki i ludzik po nich skacze... Cóż, jak zawsze "diabeł tkwi w szczegółach": jakie są animacje, jak reaguje sterowanie, jak zaprojektowano poszczególne poziomy? A Metroid: Dread, czego chyba już się domyślacie z tego wstępu, stoi na bardzo wysokim poziomie w gatunku.

Grę do recenzji dostaliśmy od dystrybutora Nintendo na Polskę firmy Conquest entertainment a.s.
GIERMASZ-Recenzja Metroid: Dread

Wspomniałem, że mowa o platformówce, ale byłby to niepełny obraz. Powiedzmy, że Metroid: Dread jest platformówką akcji. Z dużym naciskiem na akcję zresztą. Wynika to z przynajmniej dwóch powodów. Po pierwsze, nasza bohaterka Samus Aran jest uzbrojona i z owego uzbrojenia korzystać musi nad wyraz często. A po drugie, chyba najważniejsze i co wyróżnia Metroid: Dread od "zwykłej" platformówki: otóż, niektóre części planszy patrolują roboty. Gdy zwrócimy ich uwagę, nie ustaną w pościgu, dopóki ich nie zgubimy. Nie wiem, ile razy oglądałem animację w której, złapana, moja bohaterka ginie. Ale, po chwili irytacji, że "znowu się nie udało", podejmowałem kolejną próbę. I kolejną - i kolejną. Bywało to frustrujące, jednak po chwili zastanowienia - już na spokojnie - muszę podkreślić, że ten element dodaje recenzowanej grze niezwykłej dynamiki. Co ciekawe, działa też na emocje - lubicie, gdy goni Was śmiercionośna maszyna, że tak retorycznie zapytam? Niby to "tylko gierka", ale gdy wkraczałem w patrolowany przez roboty obszar, czułem się jakby trochę nieswojo...

Metroid: Dread jest pierwszą grą z tej serii, którą miałem okazję sprawdzić. I od razu uspokajam: chociaż - jak czytam - kontynuuje wątki podjęte w poprzednich odsłonach, to dla osób nowych w temacie przygotowano kilka wyjaśnień. Wystarczających, żeby w skórze Samus Aran wyruszyć na wyprawę po labiryncie korytarzy wielkiej fabryki/instalacji na planecie ZDR. Tam natrafiono na Pasożyta X (znowu, bo w poprzedniej części wydawało się, że zagrożenie udało się wyeliminować), jakże "sympatyczne" żyjątko, które może zniszczyć życie w całej galaktyce. Musimy interweniować osobiście, bo chociaż do zbadania sytuacji wysłano wcześniej potężne roboty E.M.M.I. - to z maszynami kontakt utracono. I, co już wiecie, teraz same stanowią śmiertelne zagrożenie dla naszej bohaterki.

Tyle tytułem historii, powiedzmy, że raczej pretekstu do zabawy. Wymagającej zabawy. Otóż, Metroid: Dread można uznać za trudną grę. Czy może inaczej: po raz kolejny (wspominałem o szacunku dla Nintendo, oni to umieją) miałem wrażenie, że chociaż w danym momencie jakaś sekwencja może mi się wydawać trudna - to nie jest poza zasięgiem moich umiejętności gracza. Coś na zasadzie: "nie za łatwe, nie za trudne, jak się postaram, to się uda". Przy czym, ja jednak trochę już w zręcznościowe gry się bawię. Nie uważam się za super utalentowanego, ale chyba mogę założyć, że umiejętności mam nieco wyższe od niedzielnego gracza. I teraz: Metroid: Dread to pozycja dla fanów gatunku, czy ogólniej, fanów gier akcji. Ze świetnie zaprojektowaną, niezwykle płynną rozgrywką. Z bardzo przemyślanymi planszami, ogólnie, z ciekawą scenografią. Ale łatwo się od niej odbić, gdy nie masz drygu do zręcznościowych tytułów.

Metroid: Dread może się wydać nieprzystępny także dlatego, że nie prowadzi gracza za rączkę. Nie ma absolutnie żadnych podpowiedzi, co trzeba dokładnie zrobić, gdzie się udać... A labirynt korytarzy bardzo szybko robi się coraz większy... Można się "zaciąć", zastanawiając się, co teraz zrobić, żeby - dajmy na to - odblokować dotychczas niedostępne przejście. I, żeby sprawę jeszcze skomplikować, zgodnie z regułami gatunku (metroidvanii, którą, nomen omen Metroid definiował, co wynika z samej nazwy) - nasza bohaterka z czasem zdobędzie nowe umiejętności, bronie czy ulepszenia pancerza. Przykład pierwszy z brzegu: na początku nie będziemy w stanie przejść przez pomieszczenia z bardzo wysoką czy niską temperaturą. Potrzebny jest upgrade pancerza. A skąd go wziąć? A radź sobie, Drogi Graczu sam... O tyle to (momentami) irytujące w metroidvaniach, że czasami nie wiem, czy nie potrafię użyć mechanik, które juz znam - czy po prostu, na ten moment, moja postać nie jest w potrzebną umiejętność/broń/przedmiot wyposażona.

Podsumowując, przy całej swojej znakomitości, Metroid: Dread jest przeznaczony dla hardkorowych graczy i miłośników zręcznościowej zabawy. Ci nawet mogą nieco narzekać, że gra jest odrobinę za krótka. Przy czym, nawet jeżeli już, to tylko odrobinę. Poza tym, doprawdy nie wiem, co mogę wytknąć Metroid: Dread? Może sterowanie wydało mi się na początku nieco skomplikowane? No, ale się go nauczyłem. Milion razy zginąłem ścigany przez roboty, wiele, wiele razy zastanawiałem się, jaki jest patent na kolejnego bossa. Jak uniknąć jego ataków? Aż w końcu kolejna maszkara padała w proch i pył. Ku mojej ogromnej satysfakcji. Metroid: Dread to świetna gra, ale nie wybacza błędów i premiuje doświadczonych graczy. Nie chciałem napisać, że "tylko" ich - bo taką produkcję chciałoby się pokazać wszystkim miłośnikom grania, namówić ich do zabawy. Naprawdę polecam, natomiast, jeżeli dopiero zaczynasz swoją przygodę ze "zręcznościówkami", to szykuj się na przysłowiowe "krew, pot i łzy". Ale za to w najwyższej możliwej jakości.

PS. Za Metroid: Dread znowu odpowiada hiszpańskie studio MercurySteam - współpracowali już z Nintendo przy okazji poprzedniej gry z serii, na inną przenośną konsolę japończyków, czyli 3DS. I wiecie co, po tym, co dostałem w Metroid: Dread, już sprawdzam ceny wspomnianego Metroid: Samus Returns...

Ocena: 10/10

Zobacz także

2022-03-12, godz. 06:00 [12.03.2022] Giermasz #489 - Ponure piękno Mroczna przygoda w niszczejącym świecie, wśród okrutnych i bezlitosnych wrogów jest światowym mega-hitem. Nasz recenzent Andrzej Kutys, fan "soulsów", rozpływa się w zachwytach nad Elden Ring . Znakomita to produkcja! Mamy też recenzję… » więcej 2022-03-12, godz. 06:00 Grid Legends [PlayStation 5] F1, Dirt i Grid - to trzy marki wyścigowe tworzone od lat przez Codemasters i dokładnie w takiej kolejności oceniam ich atrakcyjność. Grid Legends to nadal produkcja mistrzów kodu, którzy o ściganiu wiedzą wszystko, ale każda kolejna… » więcej 2022-03-12, godz. 06:00 Martha is Dead [Xbox Series X] Gdybym miał porównać tę grę do filmów, to - osadzając ją w szerszym kontekście - powiedziałbym, że wygląda jak ambitne kino europejskie przy lżejszych, zachodnich produkcjach. Martha is Dead to nie gra w takim dosłownym rozumieniu… » więcej 2022-03-05, godz. 06:00 Horizon Forbidden West [PlayStation 5] Gdy w 2017 roku wbijałem calaka w Horizon: Zero Dawn, była to jedna z najlepszych gier z otwartym światem w jaką grałem. Przed kontynuacją miałem trochę - jak się okazało niepotrzebnych - obaw, a jedyną która została to pytanie:… » więcej 2022-03-05, godz. 06:00 Elex II [Xbox Series X] Niewątpliwie ma swój urok. Na pewno, kiedy już wciągnie, nie daje szans na oderwanie się od ekranu na długie godziny. Ma także mnóstwo wad, ale gracze tak do nich przywykli, że dla miłośników firmy Piranha Bytes to chyba nawet… » więcej 2022-03-05, godz. 06:00 Shadow Warrior 3 [Xbox Series X] Genialny system walki, cudowna immersja z potyczek oraz tempo pojedynków z przeciwnikami - to największe zalety nowego Shadow Warriora 3. To tak naprawdę to samo? No tak, bo w kontekście nowej gry wywodzącej się z kraju nad Wisłą… » więcej 2022-03-05, godz. 06:00 Pierwsze wrażenia: Elden Ring [PlayStation 5] Właściwie można powiedzieć, że ta publikacja to tylko przesadna ostrożność z naszej strony. Bo Andrzej Kutys po kilkudziesięciu godzinach spędzonych w pięknym, otwartym i pełnym niebezpieczeństw świecie gry Elden Ring - więc… » więcej 2022-03-05, godz. 06:00 [05.03.2022] Giermasz #488 - Otwarte światy Jedną z wielu zalet gier komputerowych jest oferowana przez nie możliwość oderwania się chociaż na moment od problemów życia i zatopienia w wyjątkowych światach. Chociaż - także postapokaliptycznych, zniszczonych, mrocznych. Ale… » więcej 2022-03-05, godz. 06:00 Horizon Forbidden West [PlayStation 5] Gdy w 2017 roku wbijałem calaka w Horizon: Zero Dawn, była to jedna z najlepszych gier z otwartym światem w jaką grałem. Przed kontynuacją miałem trochę - jak się okazało niepotrzebnych - obaw, a jedyną która została to pytanie:… » więcej 2022-03-05, godz. 06:00 Elex II [Xbox Series X] Niewątpliwie ma swój urok. Na pewno, kiedy już wciągnie, nie daje szans na oderwanie się od ekranu na długie godziny. Ma także mnóstwo wad, ale gracze tak do nich przywykli, że dla miłośników firmy Piranha Bytes to chyba nawet… » więcej
127128129130131132133