We wsi Jankowo na Pomorzu, niedaleko Drawska Pomorskiego, zobaczyć można realizacje Waltera Gropiusa - wybitnego architekta i założyciela Bauhausu. Oryginalny spichlerz to jedyna budowla Gropiusa na tym terenie, która przetrwała w niezmienionym stanie.

Majątek Jankowo na początku XX w. należał do Ericha Gropiusa wuja słynnego Waltera Gropius. Bratanek Ericha, był studentem Uniwersytetu Technicznego w Monachium i Technicznej Szkoły Wyższej w Charlottenburgu, ale żadnej szkoły nie skończył. Jednak właśnie w Jankowie powstało kilka budynków zaprojektowanych przez młodziutkiego, 21-letniego Waltera Gropiusa, późniejszego wybitnego architekta, pioniera modernizmu, twórcy Bauhausu.

Spichlerz w Jankowie powstał 1906 r. Jest budynkiem unikatowym, przetrwał bowiem w stanie niezmienionym. Budynek ma rozczłonkowaną bryłę, zbudowaną na planie trzech przenikających się prostokątów, z ryzalitem i parterowym aneksem. Jest podpiwniczony i nakryty wysokimi dachami. Wyróżniającym się członem budynku jest pięciokondygnacyjna wieża.

Spichlerz był budynkiem wielofunkcyjnym, po 1945 r. spichlerz był użytkowany przez miejscowy PGR - do lat 60. XX w. w budynku magazynowano nawozy sztuczne. Opuszczony przez PGR w 1975 r., nieremontowany popadł w ruinę. W 1977 r. spichlerz i park wpisane zostały do rejestru zabytków. W 2004 r. spichlerz został przejęty przez gminę Drawsko Pomorskie i zabezpieczony przed dalszą dewastacją. Wzmocniono ściany i wymieniono dach, pokrywając go dachówką karpiówką i jakiś czas temu przeszedł w ręce Fundacji Warsaw - Bauhaus.

Kierunek Film Eksperymentalny Akademii Sztuki w Szczecinie zaprosił w minionym tygodniu na otwarty MASTERCLASS oraz na WARSZTATY dla studentów Filmu Eksperymentalnego Akademii Sztuki w Szczecinie, z Pawłem Maśloną, reżyserem filmowym, laureatem Złotych Lwów 2023 Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdynii za film „KOS”.

W czwartek i piątek twórca nagradzanych „Ataku Paniki” i „Magmy” wspólnie z aktorami Teatru Współczesnego w Szczecinie (Maria Wójtowicz, Maria Dąbrowska, Maciej Litkowski, Konrad Beta) na warsztatach pracowli będzie nad sceną filmową odtwarzając realia produkcyjne planu filmowego we współpracy ze studentami pracowni filmowych oraz scenografii pod opieką dr Magdaleny Szymków.

W piątek Paweł Maślona podczas otwartego wykładu mistrzowskiego podzielił się doświadczeniem z planu filmowego i pracą nad wybranymi scenami ze swoich filmów.

Gryfińska kolej powiatowa była głównym tematem tegorocznej, jubileuszowej edycji "Cieni zapomnianych kultur" Stowarzyszenia Spichlerz sztuki. Jakub Matura regionalista i miłośnik "tego co przeszłe i obok domu" opowiedział o stuletniej historii dawnej kolei regionalnej. Odnalazł nie tylko dokumenty świadczące o funkcjonowaniu "Gryfińskiej kolei powiatowej", ale przede wszystkim twórców tamtej epokowej zmiany społeczno-gospodarczej. Nie da się przecenić tego co kolej regionalna dała zwykłym mieszkańcom i jak bardzo wpłynęła na ich życie. Tamten krok z powodzeniem możemy porównywać do przemian technologicznych przełomu XX/XXI wieku.

Autorka Służących do wszystkiego wraca do tematu wiejskich kobiet, ale tym razem to opowieść zza drugiej strony drzwi chłopskiej chałupy. Podczas, gdy Maryśki i Kaśki wyruszają do miast, by usługiwać w pańskich domach, na wsiach zostają ich siostry i matki: harujące od świtu do nocy gospodynie, folwarczne wyrobnice, mamki, dziewki pracujące w bogatszych gospodarstwach. Marzące o własnym łóżku, butach, szkole i o zostaniu panią. Modlące się o posag, byle „nie wyjść za dziada” i nie zostać wydane za morgi. Dzielące na czworo zapałki, by wyżywić rodzinę. Często analfabetki, bo „babom szkoły nie potrzeba”.

Nasze babki i prababki.

Joanna Kuciel-Frydryszak daje wiejskim kobietom głos, by opowiedziały o swoim życiu: codziennym znoju, lękach i marzeniach. Ta mocna, głęboko dotykająca lektura pokazuje siłę kobiet, ich bezgraniczne oddanie rodzinie, ale też pragnienie zmiany i nierówną walkę o siebie w patriarchalnym społeczeństwie.

Joanna Kuciel-Frydryszak opisuje historię wsi biedą i głodem naszych babek i rozrywa nam serca. Wstrząsająca historia polskich kobiet.

Studio filmowe KONIK prowadzi duet artystyczny, który tworzą Katarzyna Zimnoch i Paweł Kleszczewski. Pracują w obszarze sztuk wizualnych, nowych mediów, malarstwa oraz filmu animowanego. Są obecni zarówno w przestrzeniach galeryjnych, jak i na festiwalach filmowych.

Wystawa w Muzeum Narodowym w Szczecinie przy Staromłyńskiej 1 gromadzi dorobek z ostatnich dziesięciu lat. Prezentowane są malarstwo, animacje i filmy wideo, obrazy, rysunki, grafiki, monotypie, miniatury, tekstury, instalacje, wydruki grafiki komputerowej. Będzie można poznać proces powstawania filmu, jego etapy, porównać storyboardy (scenopisy), fragmenty animatików. Film i animacja w wykonaniu KONIK STUDIO to tworzywo takie jak farby i deska, a nie medium narracyjne i masowa rozrywka. To filmy artystyczne i eksperymentalne. Wykraczają poza opowiadanie historii, tworząc fantastyczne obrazy pełne symboli i archetypów. Eksperymenty doprowadziły artystów do wypracowania własnej techniki – łączenia malarstwa na szkle z animacją komputerową.

Najważniejsza orkiestra w kraju, bezsprzecznie najsłynniejsza polska symfoniczna na świecie. Orkiestra Filharmonii Narodowej zagrała 13 października 2023 roku w Złotej Sali Filharmonii im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie.

Swój pierwszy koncert, jeszcze jako Filharmonia Warszawska, orkiestra zagrała 5 listopada 1901 roku, bardzo szybko osiągając wybitny poziom artystyczny. Od tego czasu zespół odbył niemal 150 tournées na pięciu kontynentach, oklaskiwany przez publiczność we wszystkich najważniejszych salach koncertowych.

Zespół dokonał wielu nagrań dla prestiżowych wytwórni fonograficznych, takich jak m.in. Deutsche Grammophon czy Naxos. Od początku istnienia Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina Orkiestra Filharmonii Narodowej regularnie towarzyszy także jego finalistom podczas ostatniego etapu konkursowych zmagań.

Tę nadzwyczajną, około 100-osobową orkiestrę prowadził w Szczecinie znany i ceniony na całym świecie Maestro Andrzej Boreyko – jej obecny główny dyrygent i dyrektor artystyczny. Melomani licznie zebrani w Złotej Sali owacyjnie oklaskiwali brawurowe wykonanie niezwykłych symfonii: nr 2 D-dur op. 73 Johannesa Brahmsa (1833-1897) oraz nr 2 Wigilijnej Krzysztofa Pendereckiego (1933-2020).

To był wyjątkowy wieczór, po którym Maestro Boreyko, zwany pierwszą batutą kraju, zechciał udzielić krótkiego wywiadu, który gorąco polecam.