Ostatnia książka dra Macieja Maciejowskiego ukzała się w 2016 roku i nosi tytuł "Studia nad dowódcami i sztuką dowodzenia w drugiej wojnie punickiej (218-201 przed Chr.)". Jak pisał w swojej recenzji prof. Edward Dąbrowa "Problematyka zawarta w pierwszych dwóch studiach poświęconych drugiej wojnie punickiej ("Kryteria wyboru dowódców armii rzymskiej" oraz "Kartagiński system dowodzenia w Hiszpanii") w dotychczasowej literaturze przedmiotu nie doczekała się większej uwagi bądź systematycznej analizy". Zdaniem Macieja Maciejowskiego obowiązujące dotąd opinie o umiejętnościach i kompetencjach wojskowych rzymskich i kartagińskich dowódców wymagają innego spojrzenia, dzięki czemu rozgrywające się na odległych peryferiach w stosunku do głównego teatru działań kampanie zyskują właściwy wymiar i należne miejsce w ramach całego ciągu wojennych operacji drugiej wojny punickiej. Cztery dalsze szkice dotyczą: Tiberiusa Semproniusa Gracchusa, Publiusa Sulpiciusa Galby Maximusa oraz Kartalona i Magona Barkidy.