Jak się podczas wojny żyje we Lwowie. To pytanie, na które nie ma łatwej odpowiedzieć. Jeżeli ktoś przyjeżdża do miasta na kilka dni ma tyko małe spostrzeżenia i impresje. Była we Lwowie Dorota Zamolska z Radia Szczecin.

Wraz ze szczecińskim Stowarzyszeniem Pierwszorzędnych Inicjatyw w ramach Międzynarodowego Festiwalu „Wielcy Twórcy” zorganizowano uroczystości związane z setną rocznicą odsłonięcia Pomnika Nieznanego Żołnierza. (Spoczęły w nim szczątki 14-letniego bohatera pobrane w roku 1925 z Cmentarza Orląt Lwowskich.)

W drugiej części naszego spotkania Grzegorz Pieńkowski opowie o filmie "Głód'33" w reżyserii Olesa Yanchuka.

Film oparty na motywach powieści Wasyla Barki pt. "Żółty książę", w której opisał on swoje doświadczenia z czasów "Wielkiego głodu". Film opowiada o zbrodniach Stalina i partii bolszewickiej popełnionych przeciwko narodowi ukraińskiemu. Zbrodnie te przejawiały się w sztucznie wywołanej epidemii głodu, która trwała w latach 1932-1933. W wielu państwach nawet nie podejrzewano, że w kraju, który posiadał najżyźniejsze gleby na świecie, może pojawić się głód. (opis filmu pochodzi z Filmweb)

Wywołany przez władze sowieckie w latach 1932-33 sztuczny głód na Ukrainie, pochłonął według szacunkowych obliczeń historyków, od 3 do 7 mln ofiar. Kolektywizacja ukraińskiego rolnictwa, rekwizycje żywności, akcje represyjne, które miały stworzyć nowy ustrój rolny, spowodowały masową klęskę głodu na najbardziej urodzajnych terenach Europy. Dotyczył on prawie wyłącznie sprzeciwiających się kolektywizacji ukraińskich "kułaków", żyjących w zajętej przez ZSRR centralnej i wschodniej części Ukrainy.