Gry paragrafowe to raczej nie była moja bajka. Jednak do mojego domu trafiła - jak się okazało - fantastyczna, oryginalna wyszukiwanka, wyklejanka i gra paragrafowa w jednym autorstwa Aleksandry i Daniela Mizielińskich. Miasto Tańczącego Karpia - bo tak się nazywa, opowiada świetne historie, jest piękne wykonana i dała nam wiele godzin rewelacyjnej rodzinnej zabawy. Już na wstępie powiem, że każdy powinien w to zagrać.

Grę do recenzji kupił prywatnie autor.

Kto choć raz w życiu nie usłyszał od dziewczyny czy żony "mógłbyś zrzucić kilka kilo", niech pierwszy rzuci baleronem. Oczywiście w drugą stronę to nie działa, bo tak odważnych facetów nie ma. Ogólnie lub już odeszli z tego świata. Nie żebym miał jakieś postanowienia noworoczne, ale w moje ręce wpadła gra, a raczej aplikacja do ćwiczeń Fitness Boxing 3: Your Personal Trainer. Mimo słomianych chęci wiem, że taka zabawa to nie dla mnie.

Grę do recenzji dostaliśmy od dystrybutora Nintendo na Polskę, firmy Conquest entertainment a.s.

O tej grze w kilku miejscach można wyczytać, że to kolejny przedstawiciel gatunku "zaklikiwania potworów na śmierć" podlany "sosem z rogalika". Jest w tym trochę prawdy, ale Ravenswatch ma chyba jednak swoją, nieco inną tożsamość. I nie chodzi w tej recenzji o polemikę z przytoczonymi stwierdzeniami, a raczej zwrócenie uwagi, że miłośnicy "radosnej rozwałki" mogą być zaskoczeni faktem, jak łatwo nasza postać na ekranie zmienia się z łowcy polującego na potwory - w łowną zwierzynę rozpaczliwie czekającą na ponowne naładowanie uniku czy ataku specjalnego.

Grę do recenzji dostaliśmy od agencji Ret-All.

Jako, że jestem już średnio zaawansowanym ramolem, to zacznę od wspomnień. I przysięgam, że jedno z moich najwcześniejszych to jak byłem z ojcem w kinie na "Świątyni zagłady". Bałem się, pamiętam do tej pory co czułem, kiedy widziałem scenę z wyrywaniem serca. I nie sądziłem, że coś w temacie najsłynniejszego archeologa może przywrócić klimat sprzed 40. lat. Ale od tego właśnie mamy gry. I Indianę Jonesa i Wielki Krąg.

Grę do recenzji pobraliśmy w ramach prywatnego abonamentu Game Pass.

Właściwie można się nawet zastanowić, czy tej grze jest potrzebna recenzja? Czy nie wystarczyłoby proste odwołanie się do fanów mangi i serialu - a przecież bardzo to popularne uniwersum, zarówno w wersji papierowej, jak i animowanej. Tak, żeby w tym tekście miłośnikom określić i wyjaśnić, czy dzięki opisywanemu Fairy Tail 2 przeżyją te emocje i historie, które tak lubią w tym uniwersum. Ale co z tymi graczami, którzy kompletnie tego świata nie znają, a zobaczyli jakiś materiał promocyjny, albo ogólnie interesują ich japońskie gry - tak, im taki tekst może się przydać. Choć, jednak, wydaje się, że Fairy Tail 2 polubią najbardziej osoby, które śledziły te wydarzenia czy to na kartach komiksów, czy na ekranie telewizora.

Grę do recenzji otrzymaliśmy od polskiego oddziału firmy Plaion.