Grę do recenzji dostaliśmy od firmy Kool Things.
... Fallout przebija tu z każdego kadru, każdej rozmowy, wielu projektów budynków, broni albo postaci. A także tego takiego, nieco hmmm... zadymionego klimatu, który wprowadza nastrój z jednej strony beznadziei, z drugiej jest rozjaśniany przez elementy humorystyczne, choć te jak dla mnie były momentami zbyt ciężkie.
W The Outer Worlds sami konstruujemy postać. Od wyglądu poprzez statystyki - tu również wszystko jest bardzo podobne do "falloutowskich" rozwiązań - podstawowe umiejętności jak strzelanie z broni, walka wręcz lub bronią białą, do tego umiejętności dyplomatyczne, urok i tym podobne. Co dwa poziomy dostajemy atuty, takie dodatkowe wzmocnienia zdrowia czy dłużej działający tryb spowolnienia czasu. Brzmi to aż nadto znajomo. Podobnie jak walka, podczas której możemy w miarę precyzyjnie wybrać miejsce do ataku, właśnie dzięki tej funkcji spowolnienia czasu.
Skoro jesteśmy przy walce - no cóż, tu mogłoby być znacznie lepiej. Przeciwnicy są po prostu głupi. Lecą na linię strzału, słabo się chowają, no ich główną taktyką jest szturm na hura! Ewentualnie jakieś bezsensowne kręcenie się wokół kryjówek. Nie bardzo podoba mi się też broń. Nie cała - niektóre z pistoletów są w porządku, ale szczególnie te wcześniejsze wyglądają jak zabawki do robienia baniek mydlanych. Podobne efekty wydają też przy strzale. Nie czuję, żeby to była jakieś narzędzie zniszczenia, a w najlepszym wypadku paralizator. A szkoda, bo walki są dość częste. Choć można też próbować ich unikać, ale to według mnie uciążliwe rozwiązanie.
Historię zostawię do oceny Wam, jednak mnie się podobała. Powiem jedynie, że lądujemy po latach hibernacji na obcej planecie, musimy znaleźć sposób na wybudzenie pozostałych tysięcy pasażerów. A to dopiero początek, bo wpada potem konflikt z potężną korporacją i ludźmi, którzy nie chcą poddać się jej dyktatowi. Do tego całość właściwie zabudowana jest masą różnych zadań głównych i pobocznych, które rzadko bywają oklepanym standardem z cyklu - zabij go i nie daj się zabić. Prędzej pierwsze zlecenie to dopiero początek, potem okazuje się, że to nie jest takie proste, ofiara może skłonić nas do odłożenia broni, dłużnik z którego mieliśmy ściągnąć pieniądze, prosi o pomoc w ich zdobyciu i tak dalej. Do tego część zadań fabularnych i dodatkowych krzyżuje się, co z kolei niekiedy ułatwia lub utrudnia ich wykonanie. Są też wybory moralne, wcale nie proste, które wpływają na rozgrywkę. A wszystko budzi prawdziwe emocje. Wielokrotnie zastanawiałem się po czyjej stronie stanąć i komu pomóc, a kto zasłużył na tytuł mojego wroga.
Wróćmy na chwilę do tych porównań z Falloutem, bo nie chodzi tu tylko o klimat i taki specyficzny sznyt. Faktycznie graficznie The Outer Worlds przedstawia się jak któryś z poprzednich Falloutów, ale tym razem chodzi o epokę. Niestety graficznie, choć kolorowo i ciekawie, mogłoby być dużo lepiej. Sporo nieładnych rozmazań, które może i miały przypominać impresję, ale wyglądają jak kleksy postawione przez przypadek pędzlem, widoki z daleka też słabo się prezentują, do tego momentami mamy przycinki w animacjach - nawet zwykłym chodzeniu, co jest niewytłumaczalne przy takim poziomie graficznym. Irytuje również długość ładowania ekranu podczas przechodzenia do niektórych lokacji.
Było trochę marudzenia, ale to tak z obowiązku, żeby Was ostrzec na przykład właśnie przed grafiką, która może momentami zniechęcać. Ale to właściwie tylko tło. Jedynie dodatek do fantastycznej historii i bogatego świata. Nie jest to zbyt gorzka pigułka do przełknięcia, jeśli damy się ponieść The Outer Worlds, bo to cały bogaty świat, wielu ciekawych bohaterów i niezwykłych przygód. Mam po cichu nadzieję, że to dopiero początek i jeszcze będzie nam dane ponownie The Outer Worlds odwiedzić.
Zobacz także
2021-02-27, godz. 06:00
[27.02.2021] Giermasz #437 - Miła wycieczka w przeszłość
W oczekiwaniu na recenzje zupełnie nowych gier (już za tydzień w Giermaszu przynajmniej dwie premiery) w tej audycji proponujemy naprawdę udane wycieczki w przeszłość. Gry ze znakiem jakości Nintendo uwielbiamy, więc zestaw dwóch…
» więcej
2021-02-27, godz. 06:00
[27.02.2021] Kąpiel w strumieniu
Serwisy streamingowe szturmem zdobyły rynek - w czym niewątpliwie również pomogła pandemia koronawirusa. I absolutnie nie jest to złośliwość, gdy ludzie siedzą zamknięci w domach, tym chętniej oglądają filmy i seriale, słuchają…
» więcej
2021-02-27, godz. 06:00
[27.02.2021] Co tu się wyrabia?!
Dwa (chyba) największe polskie studia (a na pewno te najbardziej rozpoznawalne) tworzące gry wpadły w potężne tarapaty. Jedni mierzą się z atakami hakerów i ciągle walczą o lepszą jakość cyberpunkowej produkcji. A drudzy - jeżeli…
» więcej
2021-02-27, godz. 06:00
Dune II (1992 r.)
To nie była pierwsza strategia czasu rzeczywistego, ale podniosła poprzeczkę dla całego gatunku i ustanowiła standardy na nadchodzące lata. W 1992 roku Westwood Studios stworzyło grę Dune II. Co więcej, produkcja była oparta na kultowej…
» więcej
2021-02-27, godz. 06:00
Kupka wstydu: Wreckfest [Xbox Series X]
Od redakcji: na naszych "kupkach wstydu" zalegają setki gier. Nie zawsze też uda się opowiedzieć o wszystkich tytułach tuż po ich wydaniu. Akurat teraz, gdy premier jest mniej, nadszedł dobry czas na nadrabianie zaległości. I uważamy…
» więcej
2021-02-27, godz. 06:00
Kupka wstydu: Wreckfest [Xbox Series X]
Od redakcji: na naszych "kupkach wstydu" zalegają setki gier. Nie zawsze też uda się opowiedzieć o wszystkich tytułach tuż po ich wydaniu. Akurat teraz, gdy premier jest mniej, nadszedł dobry czas na nadrabianie zaległości. I uważamy…
» więcej
2021-02-26, godz. 12:56
ARCHIWUM 2020, listopad
» więcej
2021-02-26, godz. 12:56
ARCHIWUM 2020, grudzień
» więcej
2021-02-20, godz. 06:00
Little Nightmares II [PlayStation 5]
Powiedzmy, że mój stosunek do tej gry jest... skomplikowany? Little Nightmares II chwyta za serce groteskowym i mrocznym nastrojem, pozostawia gracza w niepokoju przez cały czas rozgrywki. I za to tę grę uwielbiam. Ale były też momenty…
» więcej
2021-02-20, godz. 06:00
Little Nightmares II [PlayStation 5]
Powiedzmy, że mój stosunek do tej gry jest... skomplikowany? Little Nightmares II chwyta za serce groteskowym i mrocznym nastrojem, pozostawia gracza w niepokoju przez cały czas rozgrywki. I za to tę grę uwielbiam. Ale były też momenty…
» więcej