Achterdek – pokład rufowy. Tylna część pokładu jachtu znajdująca się za kokpitem

Achtersztag – jedna z lin podtrzymujących maszt, biegnąca od topu masztu do rufy jachtu

Bakista – schowek pod pokładem na różne rzeczy. Bakisty znajdują się również pod kojami

Bandera – oznaczenie przynależności jachtu do danego kraju

Balast – masa umieszczona możliwie najniżej kadłuba łodzi, która ma na celu obniżenie środka ciężkości, a tym samym zwiększenie stateczności poprzecznej łodzi

Bezan – jeden z żagli, mocowany na ostatnim (na jachtach dwu i wielomasztowych) maszcie

Bom – cześć osprzętu jachtu należąca do drzewc, do którego mocowany jest dolny lik żagla

Bosman – zwyczajowa funkcja na jachcie i w porcie. Osoba odpowiedzialna za żagle i osprzęt. W marinach osoba pobierająca opłaty portowe

Bukszpryt - umieszczony jest na dziobie, wzdłuż osi symetrii jachtu, wystaje poza kadłub

Bulaj – okrągłe wycięcie w burcie lodzi, służące jako okno

Burta – boczna część kadłuba jachtu

Cuma – lina służąca do mocowania jachtu do nadbrzeża. Rozróżniamy cumy dziobowe i rufowe

Fok– jeden z żagli, mocowany przeważnie na sztagu, znajdujący się na dziobie jachtu

Fał – lina tzw. olinowania ruchomego, służąca do wciągania rożnych ruchomych części osprzętu łodzi np: żagli, miecza, steru

Flauta– brak wiatru

Fordek – pokład dziobowy

Forpik – komora pod pokładem dziobowym

Gafel– część osprzętu jachtu należąca do drzewc

Grot – główny żagiel na jachcie

Hals – 1. położenie statku żaglowego będącego w ruchu w stosunku do wiatru. Jeżeli wiatr wieje z prawej burty, jacht płynie prawym halsem, jeżeli wieje z lewej burty jacht płynie lewym halsem. 2. Odcinek drogi, który jacht przebywa od zwrotu do zwrotu

Icki – tasiemki zakładane na wanty pokazujące kierunek wiatru. Idealnie do tego nadaje się do tego taśma magnetofonowa

Kabestan– urządzenie spotykane na jednostkach pływających lub w przemyśle, służące do ułatwienia wybierania bądź luzowania lin, łańcuchów będących pod znacznym obciążeniem

Kambuz – jachtowa kuchnia

Kapitan – najważniejszy członek załogi, którego polecenia i komendy pozostali członkowie załogi powinni wykonywać, osoba na jachcie często określana jako "Pierwszy po Bogu"

Kapok– kamizelka ratunkowa, obowiązkowe wyposażenie każdej osoby na jachcie

Kąt martwy– strefa, w której jacht nie możne płynąc pod żaglami. Kąt martwy jest różny dla każdego jachtu. Gdy wiatr wieje prosto od dziobu jachtu, to kąt martwy rozciąga się po kilkanaście stopni w lewo i w prawo od jachtu

Kausza – metalowe okucie o kroplowym kształcie wplatane w końce lin stalowych i miękkich

Kil – belka umieszczona na dnie kadłuba statku, ciągnąca się od dziobu do rufy, zapewniająca sztywność i stabilność konstrukcji lub podwodna część kadłuba statku, mająca kształt płetwy

Kilwater– ślad na wodzie pozostawiony przez płynący jacht

Kingston – jachtowa toaleta

Knaga – część osprzętu jachtu, służąca do mocowania fałów, szotów i innych lin. Knagi mocowane są do masztu, pokładu, czy innej nieruchomej części jachtu. Klasyczna knaga ma kształt rogów, nazywa się ją knagą rogową. Inne rodzaje knag: szczękowa tzw. piesek, zaciskowa tzw. stoper; samowypinająca się

Kokpit – zagłębienie w pokładzie, pomieszczenie w którym przebywa załoga

Kompas – urządzenie nawigacyjne służące do określania kursu jachtu względem magnetycznego bieguna Ziemi

Kubryk – na większych jachtach pomieszczenie mieszkalne dla załogi

Kurs – kierunek, w jakim porusza się jacht

Miecz– płyta wykona z drewna, metalu czy laminatu umieszczona najczęściej w skrzyni mieczowej, wystająca z jachtu pionowo w dół (do wody), służąca do zachowania stateczności jachtu


Rumpel– element urządzenie sterowego, drewniany lub metalowy drążek, służący do zmiany położenia steru

Stępka – cześć szkieletu łodzi, znajdująca się na samym dole jachtu, do której mocowane są wszystkie inne główne części kadłuba ("kręgosłup" jachtu)

Szekla – kawałek płaskownika lub pręta metalowego, spłaszczonego na końcach, wygiętego w kształcie litery U. Końce pręta są przewiercone, a jeden otwór jest nagwintowany. Przez otwory przechodzi metalowa przetyczka wkręcana w nagwintowany otwór. Szekla służy do łączenia ze sobą rożnych części na jachcie

Szot – lina należąca do olinowania ruchomego, służąca do wybierania lub luzowania żagla

Szpring – lina cumownicza działająca od dziobu w kierunku rufy jachtu (szpring dziobowy) lub od rufy w kierunku dziobu (szpring rufowy)

Ster – urządzenie służące do zmiany kierunku ruchu łodzi, umieszczone za rufą, w osi symetrii

Sternik – osoba, która w danym momencie steruje jachtem za pośrednictwem steru, czyli urządzenia służącego do wybierania i utrzymywania odpowiedniego kursu

Takielunek – olinowanie jachtu. Takielunek stały – liny służące do usztywnienia i zamocowania we właściwym położeniu drzewc, najczęściej liny stalowe, a w niektórych miejscach łańcuchy. Takielunek ruchomy – liny służące podnoszenia i opuszczania żagli oraz manewrowania nimi

Tawerna – portowa restauracja lub bar, których wystrój, atmosfera i menu skierowane są przede wszystkim do żeglarzy i rybaków i kojarzą się z żeglarstwem. Zgodnie z powiedzeniem żeglarskim trudne warunki żeglarskie lepiej przeczekać właśnie w tawernie, tam też można nieźle pożeglować, a niejeden już odpłynął

Zęza, zenza – najniższe miejsce wewnątrz kadłuba jednostki pływającej, nieporozdzielanego wewnętrznie grodziami wodoszczelnymi. Zbiera się w nim woda wraz ze wszelkimi nieczystościami

Zwrot – manewr polegający na zmianie położenia jednostki żaglowej w stosunku do kierunku wiatru. Zwrot przez sztag polega na przejściu linii wiatru dziobem, zwrot przez rufę polega na przejściu linii wiatru rufą

źródło.https://saily.pl/