W piątek pod pomnikiem Sybiraków na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie złożono kwiaty i odmówiono modlitwę. - Miałam rok, jak całą moją rodzinę wywieziono na Syberię - wspominała Stanisława Michaliszyn. - Zimno, 40 stopni mrozu i jak się rozlokowaliśmy, ludzie zaczęli strasznie chorować. Zapanował tyfus. Troje rodzeństwa zmarło. Brat miał 18 lat, drugi miał 20, siostra miała 9 lat. Wszyscy zmarli w jednym dniu, a my wegetowaliśmy do 1946 roku aż tu przyjechaliśmy.

- Zrobiono z ludzi niewolników - tak mówił w piątek wojewoda zachodniopomorski Zbigniew Bogucki. - W kopalniach daleko na Wschodzie byliście przymuszani do pracy, często bez podstawowych środków do życia, bez przysłowiowej kromki chleba. To pokazywało prawdziwy reżim i prawdziwą twarz czerwonej zarazy, która wkroczyła wówczas do Polski. Dziś możemy się cieszyć się Polską demokratyczną, wolną, w której różnimy się poglądami, ale wszyscy idziemy pod jednym biało-czerwonym sztandarem, jak jesteśmy na tej uroczystości.

Tylko podczas dwóch pierwszych deportacji ludności polskiej z terenów wschodnich Rzeczypospolitej wywieziono na wschód Związku Radzieckiego ponad pół miliona osób. Z ZSRR udało im się wyjechać dopiero w 1946 roku.