To czas przygotowania się do Świąt Wielkanocnych - zarówno pod kątem duchowym jak i fizycznym. Kościół katolicki rozpoczął w środę 40-dniową pokutę znaną powszechnie jako Wielki Post. Tym dniem, który zainaugurował ten czas jest oczywiście Środa Popielcowa. Należy się podczas niej ograniczyć do trzech posiłków w ciągu dnia, w tym jednego do syta, a osoby od 14. roku życia powinny wstrzymać się od spożywania mięsa. Swego rodzaju tradycją jest też uczestnictwo w Mszy Świętej. Na znak pokuty kapłan posypuje głowy wiernych popiołem. Nie bez znaczenia są tutaj słowa: „Prochem jesteś i w proch się obrócisz”. Jego symbolika odnosi się tu do tego, że wszystko co doczesne przemija, ale też i do samego nawrócenia. Jak mówi papież Franciszek Wielki Post to czas na odnalezienie zagubionej drogi życiowej. Podkreśla też, że ewangelia zaleca podczas niego jałmużnę i modlitwę oraz, że jest to czas łaski danej po to, by wyzbyć się próżności.
Czy tak rzeczywiście jest? Jaką lekcję powinniśmy wynieść, a jaką wynosimy z Wielkiego Postu? Czy stać nas na wielkopostne postanowienia i ich dotrzymywanie?