Coś, co kiedyś było fajne lub wspaniałe – teraz jest „zaje...ste”, kiedyś polityk „nie miał charakteru” - teraz „nie ma jaj” - wulgaryzmy trafiły na salony. Tymczasem „chirurżka” i „gościni” nicują słowniki na froncie wojny o tzw. język równościowy. W jakiej kondycji znajdujemy język ojczysty po dwóch dekadach od uchwalenia ustawy o języku polskim? I czy chcemy i umiemy go chronić?