Według danych szwedzkiego Urzędu Szkolnictwa, pomimo bonu oświatowego, który umożliwia rodzicom wybór dowolnej szkoły podstawowej, większość z nich decyduje się wysłać swoje dzieci do placówek położonych najbliżej miejsca zamieszkania. Dzieci imigrantów trafiają do szkół na osiedlach zamieszkałych głównie przez cudzoziemców. Lepiej usytuowani wybierają dla swoich pociech szkoły położone bliżej swoich domów.

W Karlskronie, w jednej ze szkół na osiedlu na obrzeżach miasta, 99 procent uczniów to dzieci urodzone poza granicami Szwecji lub mające rodziców cudzoziemców. Trzy kilometry dalej do położonej wśród willi podstawówki uczęszcza tylko 18 procent uczniów-imigrantów. W 24 szkołach podstawowych w Sztokholmie, odsetek uczniów mówiących w innym języku ojczystym niż szwedzkim stanowi ponad 85 procent. W 36 szkołach odnotowano mniej niż 10 procent uczniów posiadających imigranckie korzenie.

Segregacja odbija się na wynikach nauczania. W szkołach osiedlowych, gdzie przeważnie uczą nauczyciele-imigranci, młodzież po ukończeniu szkoły podstawowej często nie potrafi swobodnie posługiwać się językiem szwedzkim.

Średnio prawie co drugi uczeń nieurodzony w Szwecji, po ukończeniu szkoły podstawowej nie posiada kompetencji, by pobierać dalszą naukę.