Komitet Noblowski Instytutu Karolinska w Sztokholmie wyróżnił ich za odkrycie w jaki sposób komórki dopasowują się do dostarczonego im tlenu. Dzięki ich badaniom powstały nowe metody leczenia wielu chorób, w tym nowotworów i anemii.

Nagroda, potocznie nazywana "Noblem z medycyny", w rzeczywistości była opisana w testamencie fundatora jako wyróżnienie z "fizjologii lub medycyny". Laureata lub laureatów wybiera zgromadzenie profesorów Instytutu Karolinska w Solnie pod Sztokholmem - uniwersytetu medycznego, jednego z największych w Szwecji ośrodków badawczych w dziedzinie nauk biomedycznych.

Nagrody, ufundowane przez szwedzkiego przemysłowca i wynalazcę dynamitu Alfreda Nobla, są przyznawane od 1901 roku. Oprócz medali i dyplomów, laureaci otrzymają do podziału 9 milionów koron, to jest równowartość 3 milionów 600 tysięcy złotych.

Zgodnie z wolą fundatora, nagrody Nobla przyznaje się za wybitne osiągnięcia naukowe - w dziedzinie fizjologii lub medycyny, fizyki i chemii, a także w dziedzinie literatury oraz za zasługi dla społeczeństw i ludzkości. Najmłodsze jest wyróżnienie dla ekonomistów, które w 1968 roku zostało ufundowane przez Bank Szwecji.

Nazwiska laureatów tradycyjnie są ogłaszane w październiku, wręczenie wyróżnień odbywa się 10 grudnia, w rocznicę śmierci fundatora.