Legendarny komentator sportowy Polskiego Radia i Telewizji, także Radia Szczecin, Kawaler Orderu Uśmiechu zmarł 23 czerwca 2020 roku. Miał 88 lat.

Pogrzeb rozpocznie się o 12.30 na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie.

Lesław Skinder był sprawozdawcą z kilkunastu letnich i zimowych igrzysk olimpijskich oraz z wielu mistrzostw świata i Europy w lekkoatletyce. Zmarł 23 czerwca, w wieku 88 lat.

Karierę dziennikarską rozpoczynał w Szczecinie, gdzie w latach 1956-1968 pracował dla "Kuriera Szczecińskiego". Potem związał się z tamtejszą Rozgłośnią Polskiego Radia i Ośrodkiem Telewizyjnym.

W latach 1973-1976 był redaktorem naczelnym Redakcji Programów Sportowych TVP, pomysłodawcą niezapomnianych relacji telewizyjnych z piłkarskich mistrzostw świata w 1974 roku w RFN, w których Polska zajęła trzecie miejsce. Relacjonowanie igrzysk olimpijskich na antenie Programu Pierwszego Polskiego Radia rozpoczął w roku 1968 w Meksyku.

W sumie Lesław Skinder relacjonował dwanaście igrzyskach olimpijskich. Ale to właśnie te pierwsze igrzyska, z Meksyku, najbardziej zapadły mu w pamięć.

Osiem lat po igrzyskach w Meksyku Lesław Skinder był sprawozdawcą z olimpiady w Montrealu i opowiadał słuchaczom między innymi o trzecim i ostatnim złocie olimpijskim Ireny Szewińskiej, które zdobyła w biegu na 400 metrów, przy okazji bijąc rekord świata.

Podczas ostatnich igrzysk, na które pojechał jako sprawozdawca, w 2004 roku w Atenach, mówił o triumfie w chodzie sportowym na 50 kilometrów i czwartym złotym medalu Roberta Korzeniowskiego.

Oprócz sportu drugą wielką pasją Lesława Skindera były Kresy. On sam urodził się w Grodnie 18 kwietnia 1932 roku, kiedy miasto to należało do II Rzeczpospolitej. W 1996 roku zainicjował budowę w Grodnie polskiej szkoły, która była bardzo potrzebna po okresie rusyfikacji Polaków w czasach Związku Radzieckiego.

W rozmowie z Polskim Radiem 24 Lesław Skinder wyjaśnił, że stworzenie polskiej szkoły w Grodnie było swojego rodzaju hołdem dla tego miasta i rodziców. Gdy placówka rozpoczęła funkcjonowanie, Lesław Skinder co roku jeździł do Grodna na rozpoczęcie roku szkolnego. Dla pierwszoklasistów przygotowywał szkolne wyprawki - tornistry pełne książek, zeszytów czy kredek. Wspierało go w tym Warszawskie Towarzystwo Przyjaciół Wilna i Grodna, którego był prezesem.

Dla Lesława Skindera na pierwszym miejscu zawsze było dobro dzieci. Za swoją działalność otrzymał tytuł kawalera Orderu Uśmiechu i - jak mówił - było to dla niego najważniejsze odznaczenie.

W 2009 roku Lesław Skinder otrzymał Honorowy Złoty Mikrofon, najważniejszą nagrodę Polskiego Radia, nazywaną "radiowym Oscarem". Uhonorowano go za "niezwykłe wzruszenia, za wspaniałą umiejętność malowania słowem relacji sportowych oraz za stworzenie od fundamentów polskiej szkoły na Białorusi i za bezustanne czuwanie, aby uczącym się tam dzieciom nigdy niczego nie zabrakło”.

Honorowy Złoty Mikrofon przyznawany jest okazjonalnie od 2002 roku przez Zarząd Polskiego Radia osobowościom radiowym - pracownikom i współpracownikom Polskiego Radia - za wybitne zasługi dla radia publicznego.