Wśród piosenek ponadczasowych "I Will Survive" zajmuje szczególne miejsce. Wielki przebój Glorii Gaynor stał się hymnem wielu środowisk i mniejszości oraz hymnem złotej ery disco. Albowiem w tym przypadku doskonałość muzyczna idzie w parze z nieprzepraszającym i bezkompromisowym tekstem.
Ponad 40 lat temu grupa Blondie opublikowała piosenkę, która byłą jedną z pierwszych przez nich napisanych ale od początku sprawiała dużo problemów. Miała być disco, popem albo balladą, ciągnęła się jak kamień u nogi przez lata. Dopóki nie zabrał się za nią Mike Chapman, który udowodnił, że był to po prostu nieoszlifowany diament. Co prawda kontrowersyjny i początkowo niezbyt ciepło przyjęty przez fanów, z biegiem lat okazał się być ponadczasowym przebojem. Tylko o co chodzi z tym "sercem ze szkła"?
Wydany na początku 1958 roku singiel Domenico Modugno, pierwszego włoskiego "cantautore" czyli komponującego i piszącego wokalisty, najpierw wygrał ósmy festiwal Sanremo. Następnie pojechał na Eurowizję, gdzie zdobył trzecie miejsce. Po tym sukcesie zawędrował na szczyt listy przebojów i został piosenką roku Billboardu. Zdobył też tytuły Nagrania Roku i Piosenki Roku podczas pierwszego w historii rozdania nagród Grammy. Do tej pory jest to jedyna nie anglojęzyczna piosenka, która zdobyła to wyróżnienie. I jedyna piosenka z finału Eurowizji, która otrzymała Grammy.
Jeden z najpopularniejszych producentów muzycznych świata w swoim kolejnym wielkim przeboju znów pokazał, że ma "ucho" do wokali. Mark Ronson zdaje się komponować pod konkretne głosy lub pod potencjał, który w nich słyszy. Tak było i w przypadku kolaboracji z Miley Cyrus, która współpracą z Ronsonem zjednała sobie krytyków. Również tekstem.
Debiutując 35 lat temu płytą "Forever Young", niemiecka grupa Alphaville od razu podbiła świat. Zaczęło się od "Big in Japan" - singla który został numerem jeden m.in. w Szwecji, Szwajcarii czy wśród tanecznych hitów listy magazynu Billboard. Drugi singiel, "Sounds Like Melody" radził sobie równie dobrze. Trzecim zostało tytułowe "Forever Young", piosenka która mimo mniejszego sukcesu komercyjnego stała się najbardziej rozpoznawalnym utworem grupy.
Własne wersje tego utworu nagrywali najznamienitsi artyści świata. Oryginał powstał na początku lat 70. gdy jej pierwotny wykonawca pracował w fabryce desek klozetowych do Boeingów 747. Firma w uznaniu dla twórczości swojego pracownika sprezentowała mu z resztą złotą wersję tego produktu. Oprócz tej nagrody Bill Withers zdobył za "Ain't No Sunshine" też np. Grammy w 1972 roku. Jednak przede wszystkim osiągnął muzyczną ponadczasowość.
Rory Graham swój charakterystyczny pseudonim wziął z brytyjskiego serialu z lat 60. "Steptoe and Son" opowiadającego o zbieraczach, którzy utrzymywali się ze znalezionych na ulicy materiałów. Miał zostać raperem ale wyszedł z niego wpływ ojcowskiego zamiłowania do bluesa i Rory skupił się na śpiewaniu. Zrobił to na tyle skutecznie, że jego debiutancki singiel zdobył szczyty wielu list przebojów.
Długo przed "Aeroplane", "Californication", "Can't Stop", "Otherside" i wieloma innymi hitami "Redhoci" zaskoczyli swoich ówczesnych fanów nagłym zwrotem w lirycznym kierunku. Zespół znany był wówczas z funkujących ale jednak ostrzejszych i szybszych brzmień. Tymczasem "Under the Bridge" to piosenka mająca swoje źródła w osobistym wierszu Anthony'ego Kiedisa opowiadającym o jego wychodzeniu z traumy, nałogów i... miłości do rodzinnego miasta.
Królowa neo-soulu od początku swojej kariery łączyła muzykę z duchowością. Debiutowała w wieku 26 lat od razu bezkompromisowo przekazując odbiorcom coś więcej niż genialne utwory. W wielu jej piosenkach treści duchowe są jednak przekazane między wierszami lub słowami początkowo niezrozumiałymi. Już jej debiutancki singiel, z pozoru o tym, że życie sobie płynie, przekazuje znacznie więcej treści.
Na początku lat 80. ubiegłego wieku wiele zjawisk muzycznych było nowych. Wśród nich syntezatory, komputery i... romantycy. New Romantic był krótkotrwałym stylem muzycznym ale zostawił po sobie bogatą spuściznę i mnóstwo nostalgii. Głównie dzięki tak melancholijnym i tajemniczym piosenkom jak "Fade to Grey" grupy Visage, do której tekst napisał sam Midge Ure.