reportaż oraz dyskusja w studio na temat budowy jachtów przystosowanych do żeglugi osób niepełnosprawnych

"Tej nocy niebo chciało się połączyć z morzem..." - tak noc 13 na 14 stycznia 1993 roku wspominał jeden z marynarzy. Właśnie minęły 22 lata od katastrofy promu "Jan Heweliusz". W tej największej powojennej morskiej tragedii, z udziałem polskiego statku, zginęło 55 osób. Uratowano zaledwie 9.
Niektórzy z ocalonych ciągle powracają do nocy, kiedy wiatr wiał z prędkością 180 km/h, a sześciometrowe fale przewróciły "Jana Heweliusza". Także ich rodziny żyją z traumą tamtej nocy. I ciągle powraca pytanie: czy mogło być inaczej?
Opowieść uratowanego z katastrofy Edwarda Kurpiela, ochmistrza na promie "Jan Heweliusz" w reportażu Katarzyny Wolnik-Sayny "Wyjść dwie godziny później". Realizacja dźwiękowa - Wawrzyniec Szwaja.

Lepiej żyć jeden dzień jako tygrys, niż sto dni jako owca – to motto Aleksandra Doby, 67-latka, który przepłynął kajakiem przez Atlantyk.
Ten reportaż opowiada historię tej wyprawy .

Zabierzemy Was na wyspę - Wyspę Szczęśliwych Dzieci. Jacht o tej nazwie po dziewięciu latach rejsu okrążył Ziemię. Na pokładzie niezwykła załoga: Kazimierz Ludwiński i jego dwoje dzieci - Nel i Noe. "To nie były wakacje, to było nasze życie" - mówi 16-letnia Nel. "Tato nauczył nas wszystkiego... Jesteśmy dziećmi wiatru". Dzieciaki od roku są na stałym lądzie w swoim rodzinnym mieście. Chodzą do szkoły, spotykają się z rówieśnikami. Ale czy tęsknią za żeglowaniem po świecie? Gdzie jest ten świat w którym chciałyby żyć? Zapraszamy do wysłuchania reportażu Katarzyny Wolnik-Sayny, w realizacji Wawrzyńca Szwai.

Posłuchaj.....dalej