To nie jest nawet piesek podwórzowy, to jest kundel (kłania się Wańkowicz ze swoim kundlizmem). Jaka polityka morska, jak problemem jest tu usytuowanie masztu Maciejewicza, budowa muzeum morskiego czy nawet przechowywanie dokumentów dot. upadłych przedsiębiorstw rybackich (casus Bogusława Borysowicza, nestora z PPDiUR Gryf. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. Polacy pokochali morze, choć mieli tylko kilka kilometrów wybrzeża. Jednak zbudowali nowoczesny port w Gdyni. Ta miłość określana przez Żeromskiego "wiatrem od morza" na Wschodnim Wybrzeżu przetrwała do dzisiaj. U nas po II wojnie Światowej też był początkowo entuzjazm morski, możliwość "dobywania ryb świeżych w oceanie pluskających, a nie śledzi cuchnących". Były zaślubiny z morzem w Kołobrzegu. W 1947 r. podczas wizyty B.Bieruta w Szczecinie rozgorączkowany reporter Polskiej Kroniki Filmowej z Wałów Chrobrego widział morze. Jeszcze w 1987 r. papież Jan Paweł II na Jasnych Błoniach nawiązywał do Żeromskiego dziękując Szczecinowi za wiatr od morza. Jednakże od tamtego czasu władze Szczecina i regionu nie czują tego wiatru, w ogóle niczego nie czują. Gdańsk jest stolicą województwa POMORSKIEGO, u nas tylko jest tylko Zachodniopomorskie. Abstrahując od nazwy, zostając przy sprawach gospodarczych i kulturowych, Zachodnie Pomorze ma się do Pomorza tak jak województwa tzw. ściany wschodniej do Mazowsza. W dużej mierze sami jesteśmy temu winni. Przez takie działania władz Szczecina i województwa przeciętny Polak nie kojarzy naszego regionu z morzem, dla niego Wybrzeże / Pomorze to Trójmiasto i kilka kilometrów na zachód od Helu. Widać to szczególnie w wystąpieniach prezenterów pogody czy polityków, czego przykład dał dzisiaj premier Tusk w orędziu po "Wiadomościach".