Dla nas 17. grudnia to zawsze szczególna data - mówi Agnieszka Kuchcińska-Kurcz z Centrum Dialogu Przełomy. - Serce naszego muzeum to jest biała sala, poświęcona ofiarom i osobom, które zostały wówczas ranne. To był taki przełom dla Szczecina, przełom w myśleniu, że to już nie jest miasto-przystanek, tylko nasze miasto, ulicami spłynęła przecież krew, a więc poniekąd zostały nią uświęcone - tłumaczy Kuchcińska-Kurcz.

W całą akcję włączyli się harcerze ze szczecińskiego hufca. Naszą powinnością jest pielęgnowanie pamięci o historycznych wydarzeniach - mówi przyboczny Maksymilian Żarów z 57. Obronnej Drużyny Starszoharcerskiej.

- Poza takimi naszymi - można powiedzieć - wewnętrznymi spotkaniami, mamy też takie jak to dzisiejsze, na które możemy wszyscy przyjść, zapalić znicz, pielęgnować pamięć. Warto w czymś takim uczestniczyć - podkreśla Żarów.

17 grudnia 1970 roku był kulminacyjnym dniem robotniczych protestów, które przewinęły się przez Pomorze. Tego dnia do strajkujących - od kilku dni - pracowników gdańskiej stoczni dołączyli robotnicy ze Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego. Na całym Wybrzeżu, Milicja Obywatelska rozpoczęła brutalne tłumienie strajków, w Szczecinie podczas tych wydarzeń zginęło 16 osób, a ponad 100 zostało rannych.

Autorka edycji: Joanna Chajdas