Choroby zakaźne szybko się szerzą i atakują ludność lub zwierzęta. Znamy epidemię tyfusu, odry, grypy lub świnki. Możemy zwalczać epidemię, która się szerzy i dziesiątkuje. W dawnych wiekach panowały pandemie cholery i dżumy, a dziś dla nas przede wszystkim rzeczownik pandemia kojarzy się z COVID-19. W XIX i XX wieku słowo pandemiczny nie było łączone bezpośrednio z chorobą, ale był to wyraz używany na określenie czegoś, co należało do ogółu, co obejmowało swym zasięgiem wszystkich, coś powszechnego.

Nazwy geograficzne mogą przysparzać kłopotów językowych, gdyż w ich odmianie dużą rolę odgrywa tradycja języka. Wiele nazw miejscowości odmienia się inaczej niż rzeczowniki pospolite o analogicznej budowie.

Rzeczownik chrzest pochodzi od imienia Chrystusa i znaczył pierwotnie ‘namaszczony, pomazaniec’. Do polszczyzny wyraz ten przeszedł za pośrednictwem języka czeskiego, w którym miał formę: křest, stąd też w dawnych tekstach spotkamy słowa krzcić i Krystus.

Rzeczownik mielizna oznacza płytkie miejsce w rzece, morzu, powstałe wskutek osadzania się piasku. Możemy natrafić na mielizny lub wpłynąć na mieliznę.

Kto lubi płacić podatki, niech podniesie rękę! I nie słucha tej audycji!!!

Słowo bynajmniej może przysporzyć kłopotów językowych. Najważniejsza informacja jest taka, że nie możemy go stosowany wymiennie ze słowem przynajmniej.

Rzeczownik miłość w znaczeniu ‘głębokie przywiązanie do kogoś lub czegoś, gorące uczucie, umiłowanie, afekt’ funkcjonuje w polszczyźnie od XVI wieku.

Wszyscy miłośnicy czworonogów zgodzą się ze mną, że faktycznie na wierność psiego przyjaciela można zawsze liczyć. Frazeologia polska nie jest jednak łaskawa dla naszego psiego przyjaciela.