Zdaniem dyrektora szczecińskiego oddziału IPN-u, dr Pawła Skubisza, wybór tego właśnie gatunku drzewa nie był przypadkowy: - Dąb to drzewo rosnące wiele wieków, nawet rosnące 1000 lat. To taki symbol też trwałości, a w tym wypadku chodzi właśnie o tę trwałość pamięci i pamięci o tych, którzy zostali zabici, zamordowani przez zbrodniarzy z NKWD.

- To idea, którą warto rozwijać - uważają uczniowie Zachodniopomorskiego Centrum Edukacji Morskiej i Politechnicznej w Szczecinie. - Według mnie jest to bardzo potrzebna idea, możemy pokazać młodym ludziom, jak bardzo wtedy było ciężko dla tych osób. Będę pielęgnował to drzewko. - Mamy nadzieję, że będą rosły, jak najdłużej i będą pielęgnować pamięć o osobach, którym zostały poświęcone. To pierwsze takie dwa drzewa w szkole, mam nadzieję, że będzie się to rozwijać i będzie ich coraz więcej.

Posadzone we wtorek w Szczecinie dęby upamiętnią majora Piotra Woropaya-Hordziejewicza oraz starszego posterunkowego policji Czesława Dylaka. Ich rodziny do dziś zamieszkują w Szczecinie.

Piotr Woropay-Hordziejewicz, major Wojska Polskiego i uczestnik wojny polsko-bolszewickiej (1919-1921). Absolwent Politechniki Warszawskiej. Od 1926 r. w zawodowej służbie wojskowej. Ukończył Wyższą Szkołę Wojenną oraz Wyższą Szkołę Intendentury. Pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Korpusu nr III w Grodnie. We wrześniu 1939 r. zmobilizowany w ramach Armii „Prusy”, brał udział w wojnie obronnej. Wzięty do niewoli sowieckiej w październiku 1939 r. Jeniec obozu NKWD w Starobielsku. Zamordowany w Charkowie. Żona Helena, wraz z rodzicami i dziećmi: Piotrem, Lechem i Zbigniewem, została zesłana do Kazachstanu.

Czesław Dylak. Starszy posterunkowy Policji Państwowej. Uczestnik Powstania Wielkopolskiego. Służbę wojskową odbywał w jednostce łączności. W 1922 r. wstąpił do Policji Państwowej w Równem. Od 1936 r. pełnił służbę na posterunku w Międzyrzeczu koło Korca. Aresztowany 18 września 1939 r. Więziony w Kijowie. Zamordowany w 1940 r. Upamiętniony na Cmentarzu Wojennym w Bykowni koło Kijowa. Żona Anna, wraz z rodzicami i dziećmi: Leszkiem, Reginą, Sabiną i Wandą została zesłana do Kazachstanu.