Niedosłuch przewodzeniowy - co to jest?

Niedosłuch przewodzeniowy to rodzaj niedosłuchu, z którym mamy do czynienia, gdy struktury przewodzące dźwięk z ucha zewnętrznego do ucha wewnętrznego ulegają uszkodzeniu. Takie uszkodzenia nie mają jednak żadnego związku z wiekiem pacjenta - nie jest to dolegliwość, którą należy łączyć z procesem starzenia się. Co więcej, może ona dotknąć nawet najmłodszych pacjentów.

Należy jednak w tym miejscu odróżnić od siebie dwa pojęcia - niedosłuch przewodzeniowy oraz niedosłuch odbiorczy. Niedosłuch przewodzeniowy jest efektem nieprawidłowego dostawania się dźwięku do ucha wewnętrznego, podczas gdy niedosłuch odbiorczy charakteryzuje nieprawidłowe przetwarzanie dźwięku przez ucho wewnętrzne. Podstawowa różnica pomiędzy tymi zaburzeniami polega na tym, że niedosłuch przewodzeniowy możemy poddać odpowiedniemu leczeniu i przywrócić tym samym prawidłowy odbiór słyszanych dźwięków, natomiast niedosłuch odbiorczy jest zaburzeniem nieodwracalnym, co wymaga zastosowania u pacjenta aparatu słuchowego.

Jak objawia się niedosłuch przewodzeniowy? Co jest jego przyczyną?

Niedosłuch przewodzeniowy może wynikać z kilku różnych przyczyn, jednak najczęściej jest to po prostu efekt uboczny infekcji lub chorób uszu, np. zapalenia ucha środkowego czy otosklerozy, a także leczenia farmakologicznego lekami ototoksycznymi. Blokada słuchu może nastąpić w wyniku zatkania ucha ciałem obcym czy korkiem woskowinowym przy nadmiernej produkcji woskowiny usznej. Niekiedy za niedosłuch przewodzeniowy odpowiadają znacznie poważniejsze przyczyny, np. guz w okolicy nerwu słuchowego, zwyrodnienia czy zmiany w okolicy błony bębenkowej.

W zależności od przyczyny i stopnia nasilenia niedosłuchu dolegliwość ta może objawiać się jako zagłuszony lub przytłumiony odbiór dźwięków, problem ze zrozumieniem mowy (w szczególności w hałaśliwych warunkach), kłopot z rozpoznawaniem wysokich dźwięków, uczucie zatkania uszu, szumienie w uszach, ból lub dyskomfort uszu.

Jakie badanie przy niedosłuchu przewodzeniowym?

Przedłużający się niedosłuch, w szczególności gdy towarzyszy mu obecność innych, niepokojących objawów, powinien skłonić nas do wizyty u laryngologa. Lekarz zleci lub wykona specjalistyczne badania w celu potwierdzenia i oceny stopnia zaawansowania ubytku słuchu. Do najczęściej wykonywanych badań słuchu należą: audiometria tonalna, audiometria słowna, otoskopia oraz tympanometria, która pozwala określić, co stoi za przyczyną niedosłuchu przewodzeniowego.

Na czym polega leczenie niedosłuchu przewodzeniowego?

Metoda leczenia ubytku słuchu jest w dużej mierze uzależniona od przyczyn tego problemu i może obejmować terapię dźwiękową, leczenie farmakologiczne, a niekiedy też leczenie chirurgiczne. Jeżeli za niedosłuch odpowiada infekcja czy choroba uszu przebiegająca ze stanem zapalnym, niezbędne zazwyczaj okazuje się zastosowanie antybiotykoterapii. Jeśli zaś zaburzenie słuchu wynika z blokady, jaką stworzył korek woskowinowy lub ciało obce np. niewielki przedmiot, poprawę przyniesie usunięcie zalegających przedmiotów lub substancji z ucha. Zdarza się jednak także, że konieczne jest przeprowadzenie chirurgicznej operacji (tympanoplastyki) w celu naprawy perforowanej błony bębenkowej - pozwala to na przywrócenie zdolności prawidłowego słyszenia i zapobieganie kolejnym infekcjom w przyszłości.