Dlaczego w „Nocach i Dniach” jest tyle ujęć przypominających obrazy impresjonistów? W czym reżyserowi wielkich kinowych produkcji może pomóc doświadczenie życia w wojskowych koszarach? I w końcu dlaczego ludzie sukcesu, jakimi są Jadwiga Barańska i Jerzy Antczak, w latach 70. musieli opuścić Polskę? Tego wszystkiego, ale i wielu innych rzeczy, można dowiedzieć się sięgając po wspomnienia reżysera pt. „Jak ja ich kochałem”. Okazją do podsumowania życia były 90. urodziny artysty.

"Jak ja ich kochałem" to szczegółowy, barwny, pełen zabawnych anegdot i poważnych rozterek zapis życia Jerzego Antczaka. Jest to również opowieść o historii polskiej sceny teatralnej i telewizyjnej od lat 50. XX wieku do współczesności.

Antczak za „Noce i Dnie” otrzymał nominację do Oskara. Jest też dwukrotnym zdobywcą Diamentowych Lwów oraz Nagrody Specjalnej Platynowe Lwy za całokształt twórczości. "Noce i dnie" zostały również wybrane polskim filmem 40-lecia. Jadwiga Barańska, która wciela się w rolę Barbary Niechcic, za swoja kreację otrzymała w 1976 roku Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszej aktorki na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie.

Reżyser od wielu lat mieszka w USA, gdzie jest wykładowcą (z tytułem profesora) UCLA - Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles, na Wydziale Filmu i Telewizji. Z Jerzym Antczakiem, który jest jest żywą legendą polskiego filmu, teatru i Teatru Telewizji, rozmawiała Joanna Skonieczna.