Każda edycja festiwalu jest inna, ale - co podkreślali uczestnicy trwającego 9 dni święta teatru w Szczecinie - ta była naprawdę wyjątkowa. Trwająca w Ukrainie wojna zmienia wszystko, wpłynęła także na kształt tegorocznego Kontrapunktu. Nawet hasło festiwalu - "dobro" zderzyło się z bieżącymi wydarzeniami. Kontrapunktowe "dobro" musiało (ale chyba również chciało) być rozpatrywane w kontrapunkcie do zła panoszącego się u naszych wschodnich sąsiadów. Jednym z ważnych wydarzeń na zakończenie festiwalu była zorganizowana w teatrze Pleciuga debata Long Table (Długi Stół). To alternatywny model samomoderującej się dyskusji pozwalającej w sposób demokratyczny udzielić głosu wszystkim osobom, które chcą go zabrać, bez autorytarnej pozycji moderatora.

GRAND PRIX - Wielką Nagrodę Publiczności otrzymał spektakl "Rewolucja, której nie było" w wykonaniu Teatru 21 oraz Biennale Warszawa. Natomiast Nagroda Główna Jury powędrowała do Teatri i Qytetit z Gjilan w Kosowie za spektakl "a.y.l.a.n." za - jak czytamy w uzasadnieniu werdyktu - "mistrzowskie poprowadzenie dramaturgii w odniesieniu do niezwykle trudnego tematu, jakim jest walka dobra ze złem, oraz wywołanie odczucia wzniosłości dzięki skonfrontowaniu absurdu codzienności i miałkich ludzkich interesów z nagim, brutalnym faktem bezsensownej, niewinnej śmierci".

Nagroda Rady Miasta Szczecin - dla zespołu aktorskiego oraz Weroniki Szczawińskiej, reżyserki spektaklu "Klub" Teatru Collegium Nobilium w Warszawie oraz TR Warszawa, za demokratyczną pracę nad dekonstrukcją kultury gwałtu przy jednoczesnej afirmacji różnorodnej kobiecości.

Nagroda im. Kazimierza Krzanowskiego - dla Sary Celler-Jezierskiej za rolę Teresy w spektaklu "Maszyna", która subtelną i ekspresyjną grą aktorską wytworzyła wyrazisty i znaczący kontrapunkt dla spektaklu zrealizowanego w formule futurystycznej komedii dell’arte.

Nagroda im. Zygmunta Duczyńskiego - dla spektaklu "Rewolucja, której nie było" za pełną obecność całego zespołu, a w szczególności dla Teresy Foks i zespołu muzycznego za brawurową improwizację jazzową, która w sposób twórczy rozwinęła ideę kontrapunktu.

Dwa wyróżnienia dla:
- Branka Rozmana oraz Julii Sobiesiak-Boruckiej za angażującą emocjonalnie, a jednocześnie minimalistyczną ścieżkę dźwiękową w spektaklu Teatru im. Wilama Horzycy w Toruniu "Biblia: Próba", która wytwarzając kontrapunkt do mięsności warstwy wizualnej, zapewniła osiągnięcie harmonii w dziele.
- zespołu, który zrealizował spektakl „Król skinów” (Grzegorz Hann, Maria Sztark, Łukasz Kowalski, Krzysztof Kuźnicki oraz Krystyna Pięta) za wysublimowany horror w formie intermedialnej i performatywnej, który -wywołując uczucie art-grozy - ukazał estetyczny dystans do tragedii losu ludzkiego.