Walery Pisarek był autorem publikacji na temat języka polskiego, teorii informacji i komunikacji masowej. Od 1982 był profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Urodził się 31 maja 1931 roku w Rabce. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po wojnie był dwukrotnie aresztowany, w 1947 i 1951 roku, za działalność konspiracyjną przeciw władzy komunistycznej. W latach 1951-1955 przebywał karnie w Ośrodku Pracy Więźniów w Jaszowicach.

W latach 60. był zatrudniony w Pracowni Językoznawczej Ośrodka Badań Prasoznawczych, którą w latach późniejszych kierował. W 1966 roku obronił doktorat, a sześć lat później uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1994 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego.

W Serii Małych Słowników Języka Polskiego, wydawanej przez Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego, Walery Pisarek opublikował, wielokrotnie wznawiany, "Kieszonkowy słowniczek ortograficzny". Naukowo zajmował się także prasoznawstwem, polszczyzną dziennikarską czy retoryką. Był wieloletnim redaktorem czasopisma „Zeszyty Prasoznawcze”.

Walery Pisarek był jednym z inicjatorów uchwalenia Ustawy o języku polskim. Należał do wielu gremiów naukowych. W latach 1993-2001 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego, w latach 2002-2004 - przewodniczącego.

Profesor był wielokrotnie odznaczany. W 2000 roku został uhonorowany Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, a rok później - Medalem Komisji Edukacji Narodowej. W 2007 za "Słownik terminologii medialnej" został uhonorowany Nagrodą Krakowska Książka Miesiąca. W 2011 nadano mu tytuł doctora honoris causa Uniwersytetu Śląskiego.