Gdzie pieczono dla książąt chleb i gdzie Gryfici przechowywali swoje skarby? Kto mieszkał w Zamku, a kto tam przychodził tylko do pracy? Tego możemy się dowiedzieć z najnowszego tomu "Karty z dziejów zamku książęcego w Szczecinie".

Wydawnictwo jest trzecią w polskiej literaturze naukowej (po pracy Henryka Dziurli z 1959 roku Szczecin – Zamek, jego dzieje i odbudowa i zbiorowym opracowaniu Zamek książęcy w Szczecinie z roku 1992, pod redakcją Janiny Kochanowskiej), propozycją syntetycznego ujęcia dziejów szczecińskiego zamku. Na jej łamach zostały omówione zagadnienia z zakresu osadnictwa na Wzgórzu Zamkowym w okresie wczesnośredniowiecznym, historii wznoszenia kompleksu zamkowego i kolejnych jego przekształceń w czasach Księstwa Pomorskiego, okresie szwedzkim i brandenbursko-pruskim i niemieckim oraz jego powojennej odbudowy. Uzupełnieniem wywodów jest katalog zachowanych oryginalnych elementów architektonicznych i rzeźbiarskich zamku, renesansowej malatury w Wieży Więziennej oraz sarkofagów książęcych z uwzględnieniem ich konserwacji.

Małgorzata Frymus rozmawia z twórcami tomu.