Najlepszym polskim filmem pokazanym na 50. Ińskim Lecie Filmowym i laureatem Złotej Rybki został dokument Małgorzaty Kozery "Twarze Agaty".
Film w maju otrzymał też Złotego Lajkonika - nagrodę dla reżysera najlepszego filmu dokumentalnego na Krakowskim Festiwalu Filmowym.

Agata jako szesnastolatka usłyszała, że prawdopodobnie w ciągu 2 lat wykrwawi się na śmierć. Tego dnia narodziła się na nowo. 20 lat później ma za sobą ponad 40 operacji twarzy, mieszka w Londynie i jest artystką, która swoje zmagania ze śmiertelną chorobą przekuła w sztukę. Choroba i związany z nią ból nie dają za wygraną, ale jednocześnie pojawiają się coraz bardziej obiecujące sposoby na leczenie. Dla Agaty najważniejszą terapią pozostaje jednak twórczość. Jej twarz wraz z nawrotami naczyniaków ulega kolejnym deformacjom, co staje się jednym z głównych tematów, jakie bohaterka eksploruje w swojej sztuce.

Film prawdopodobnie będziemy mogli zobaczyć także na Szczecińskim Festiwalu Filmowym, a prace Agaty di Masternak zobaczymy w galerii Akademii Sztuki.